๏ ฟังถ้อยหวาน หวานถ้อยฟัง ดังเสนาะ คำแสนเพราะ เพราะแสนคำ พร่ำเฉลย จับจิตแน่น แน่นจิตจับ มิดับเลย ถ้วนถ้อยเอ่ย เอ่ยถ้อยถ้วน ล้วนชื่นใจ แม้กาลผ่าน ผ่านกาลแม้ จะแปรผัน จิตคงมั่น มั่นคงจิตไม่คิดไหว ถ้อยที่หวาน หวานที่ถ้อย รสร้อยใจ ซาบซึ้งได้ ได้ซึ้งทราบ อาบอบทรวง ฟังคำหวาน หวานคำฟัง ยังฉ่ำชื่น แสนรมย์รื่น รื่นรมย์แสน อยู่แมนสรวง หลงใจผิด ผิดใจหลง ลงลมลวง แล้วหลุดร่วง ร่วงหลุดแล้ว หรือแก้วใจ ควรฟังคำ คำฟังควร ทบทวนถ้อย อย่าปลงปล่อย ปล่อยปลงอย่า คาสงสัย แม้ผิดแผก แผกผิดแม้ แค่เสี้ยวนัย ควรรู้ไข ไขรู้ควร กระสวนความ ๚
15 ธันวาคม 2544 15:45 น. - comment id 25199
แฝงความหึงไว้นิดนิดป่าวคะนี่ แต่ก็เห็นด้วยนา
15 ธันวาคม 2544 16:01 น. - comment id 25209
กำลังจะหัดเขียนกลอนกลอักษรค่ะอาจารย์แต่งดีจังเลย
15 ธันวาคม 2544 17:47 น. - comment id 25224
....ตอนนี้ก็กำลัง พยายามหัดเขียน กลบท อยู๋ครับ ดู ก่อนว่า จะถนัดอย่างไหน ..... .....แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า.....
16 ธันวาคม 2544 02:42 น. - comment id 25286
เพราะจับใจ และได้ความรู้ใหม่ๆอีกแล้ว
16 ธันวาคม 2544 04:13 น. - comment id 25303
เพราะมากเลยครับ... ต้องหัดเขียนมั่งแล้วละ...
16 ธันวาคม 2544 14:11 น. - comment id 25361
ฟังแล้วต้องเอาสองหารใช่หรือเปล่าคะ
16 ธันวาคม 2544 20:37 น. - comment id 25410
เพราะจับใจเลยค่ะ แต่ท่าทางจะแต่งยากจังค่ะ กลอักษรคมในฝัก แต่จะพยายามเรียนรู้ต่อไปค่ะ (^___^) ถ้าอาจารย์ ไม่เหนื่อยไปซะก่อนเพราะลูกศิษย์เยอะมากเลยนะคะเนี่ย..แต่โคลอนเป็นประเภท ครูพักลักจำอ่ะ ถ้าให้อ่านเป็นเรื่องเป็นราวก็ไม่ค่อยจะรอด อิอิ :p
22 ธันวาคม 2544 00:32 น. - comment id 26621
ชอบมากๆเลยครับ ไม่ทราบมีหลักเกณฑ์การแต่งอย่างไร ขอสมัครเป็นลูกศิษย์อาจารย์ด้วยครับ