มรดกโลก

นกตะวัน


หลังจากเก็บเต็นท์และข้าวของสัมภาระเสร็จเรียบร้อยแล้ว พวกเราทยอยกันเดินไปโรงเรือนเพื่อรับประทานอาหารมื้อกลางวันร่วมกัน เป็นมื้อสุดท้ายก่อนออกจากเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวรเพื่อเดินทางกลับกรุงเทพฯ เราพูดคุยสนทนากันถึงนกที่พบเห็นในวันนี้ และแต่ละคนยังอยากอยู่ต่อเพื่อดูนกกันทั้งนั้น เพราะในผืนป่าทุ่งใหญ่แห่งนี้ยังมีนกอีกมากที่หลายคนยังไม่เคยเห็น เนื่องจากผืนป่าอุดมสมบูรณ์มากทีเดียว สมกับเป็นมรดกโลกเหลือเกิน
ผืนป่าใหญ่ในหล้าพฤกษาหลาก			
สัตว์ป่ามากหมู่นกบินผกผิน
ตั้งอยู่กาญจน์ย่านตากมากแผ่นดิน			
ภูมิใจสิ้นทรัพย์สินถิ่นแหลมทอง
ขอพี่น้องผองเราเฝ้ากันรักษ์				
คอยพิทักษ์ทุ่งใหญ่มิให้หมอง
หากป่าช้ำซ้ำเฉาคนเข้าครอง			
เหล่าสัตว์ต้องตกต่ำพืชช้ำตาย
ถ้าป่าดงคงไว้ได้แค่ชื่อ				
ผู้คนลือพวกเราเฝ้าแล้วหาย
มรดกโลกโศกหนามามลาย				
ต้องอับอายซ่อนหน้าหลบฟ้าดิน
อย่าให้สิ้นดินแดนแคว้นป่านี้			
ทรัพย์สินดีมรดกนกโผผิน
ทุ่งใหญ่อยู่คู่ฟ้าสัตว์หากิน			
พฤกษ์ไม่สิ้นแลไสวในป่างาม
เวลา 13.00 น. หลังอาหารมื้อกลางวัน เราเดินกลับมายังลานกางเต็นท์ แลเห็นนักดูนกกลุ่มอื่นๆกำลังเก็บเต็นท์กันอย่างเร่งรีบ แต่นักดูนกบางกลุ่มเดินทางออกจากทุ่งใหญ่ไปแล้ว พวกเราจึงช่วยกันขนเต็นท์ เป้ และข้าวของสัมภาระอื่นๆขึ้นรถตู้ที่จอดอยู่ริมลาน เพราะเราต้องรีบเร่งออกจากทุ่งใหญ่เช่นเดียวกัน ถ้าหากออกจากทุ่งใหญ่ช้าเราจะเดินทางไปถึงกรุงเทพฯในเวลาดึกดื่นเกินไป เนื่องจากเรามีโปรแกรมรับประทานมื้อเย็นที่เมืองกาญจน์กันด้วย
ต้อนรับปีใหม่ ทุ่งใหญ่นเรศวร 39
2 มกราคม 2548				
comments powered by Disqus
  • plaing_piu

    5 เมษายน 2548 09:23 น. - comment id 449377

    แวะอ่านครับ.........
  • กอกก

    5 เมษายน 2548 15:33 น. - comment id 449609

    ชีวิตคุณนกตะวัน..
    หนึ่งปีนอนที่บ้านกี่คืนคะ..
    เคยถามตัวเองบ้างไหม.
    สวัสดีค่ะ..
  • กอกก

    5 เมษายน 2548 15:35 น. - comment id 449610

    ที่ถามนี่เพราะอิฉานะคะ..
    อยากมีชีวิตที่ได้สัมผัสธรรมชาติแบบนี้บ้างจังเลย.
    
    ขอบคุณค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน