@!@.....รู้หน้า...ไม่รู้ใจ.. !...@!@

ดาหลา & ปะการัง

ได้เพื่อนใหม่ แต่เบอร์เดิม ที่แสนสวย 
แต่ไม่รวย หมายเลขเดิม ที่อยากรู้
อยากจะได้ หมายเลขเดิม ที่มีอยู่ 
หายหมดตู จะเอาไหน มาใช้หน๋อ
อันเพื่อนใหม่ เฉิดไฉไล สดใสกว่า 
แต่ราคา สนนไว้ มาควงปร๋อ
มีชายหนุ่ม อ้อนมา หากจะขอ 
กลัวเค้ารอ กลัวหนอ กลัวแก้มยุ้ย
เบอร์โทรไซร์ ไม่ค่อยให้ ผู้ใดหรอก 
กลัวช้ำชอก น้ำออกตา กลัวขาลุย
กลัวอีกอย่าง กลัวเดิน มาดุ่ยดุ่ย 
มาขุดคุ้ย เธอเป็นใคร อย่าได้กราย...........คิคิ
คิคิ..คุย ผ่านจอ คงพอได้ 
กลัวเหลือใคร คู่เขา กลัวคู่หมาย
เพื่อนไซเบอร์ เพ้อได้ ช่วยทุกข์คลาย
แค่เพื่อนตาย ในเน็ต เบ็ดเสร็จพลัน
เคยแล้วเคย ให้เบอร์ เจอโรคจิต 
คอยตามติด รบกวน ชวนสุขสันต์
ขอเดินไป ให้แสนไกล อย่าใกล้กัน 
กลัวคำนั้น เชิญชวน รัญจวนใจ
อยากจะเตื่อน เพื่อนหญิง ด้วยจริงใจ 
อย่าได้ให้ หากรู้เพียง เพื่อนชิดใกล้
อย่าเพิ่งบอก อย่าเพิ่งให้ แม้ไว้ใจ 
เพราะเจอได้ โรคจิต คิดมิดี............
แค่เขียนเล่น แต่เห็นจริง เพราะเจอแล้ว 
ต้องแจ้นแจว เจอโรคจิต ต้องวิ่งหนี
เจอโรคจิต มาชวนขอ มิรอรี 
เบอร์ทันที หนีตาย แทบวางวาย.................
เขียนเล่นเล่น ป้าวกล่าวหา ผู่ใดเล่า 
เพราะว่าเรา เจอแล้วต้อง เผ่นหาย
แต่เขียนเล่น แบบกลอน ตามพระพาย 
แล้วค่อยคลาย กังวลจาก คุณขอมา............ 
คิคิ............ใครขอเบอร์ 
กลัวคร้าบกลัว...............งง.........เจอโรคจิต อ่ะ ค๊าบ