ฟังเพลงที่เธอมอบให้...ตลอดทั้งวัน วนเวียนอ่านจดหมายของเธอซ้ำแล้ว...ซ้ำเล่า ไม่อยากโกหก...ว่าไม่ได้รู้สึกเหงา เพราะสถานที่เก่าเก่าตรงนี้...ไม่มีเธอ จะมองไปทางใด ก็เปล่าว่าง... แม้แต่เส้นทางที่เราเคยเดินด้วยกันเสมอ ทุกสิ่งเปลี่ยนไปนับแต่วันที่ไม่มีเธอ ทุกเช้าสิ่งแรกที่ตื่นมาพบเจอ...คือความเดียวดาย อยากให้เธอกลับมา...อยู่ตรงนี้ เติมแต้มวันคืนที่มี...ให้มากด้วยความหมาย ไม่รู้ว่าจะทนอยู่อย่างนี้ได้อีกนานเท่าไร... ในเมื่อคนที่เป็นลมหายใจ...อยู่ไกลแสนไกลเหลือเกิน
15 ธันวาคม 2544 06:53 น. - comment id 25133
อ่านแย้ว เหงาแทนจัง
15 ธันวาคม 2544 12:27 น. - comment id 25162
ลมหายใจของฉัน ลมแห่งฝันแห่งหวังแห่งเสน่หา ลมหายใจวันนี้แสนเหว่ว้า ใจห่วงหารอลมรักคลุกเคล้ากันของสองเรา
16 ธันวาคม 2544 22:46 น. - comment id 25460
มันเศร้าอ่ะ *_* อ่านแล้วอารมย์ มันไปกับกลอนเลยอะ แง้ๆ