หลงเมารักตักใส่เต็มใจล้น แทบสุดทนทานไหวเมื่อใจสลาย พอเขาเปลี่ยนเพี้ยนไปใคร่อยากตาย ด้วยเบื่อหน่ายแหนงชีวิตลิขิตเจอ ต้องดื่มเหล้าเมาซ้ำช้ำนักหนา ซึมโศกาเศร้าสร้อยเหงาหงอยเสมอ เจ็บใจจังชังหน้านัยน์ตาเธอ ใยต้องเพ้อรำพึงคิดถึงคอย จนเมามายร่ายกลอนอักษรศิลป์ ฝากแผ่นดินด้วยพะวงหลงคิดสอย หากมีเธอเสมอไปมิใจลอย ใคร่เรียงร้อยคำรักสลักทุกวัน เพราะเมาเหล้าเมารักเมาอักษร ครูสุนทรท่านภู่รู้เสกสรรค์ แต่งกลอนแปดแผดร้อนอ้อนรำพัน ชื่อเสียงนั้นแน่นอนขจรไกล แด่ พระจันทร์เศร้า เจ้าของบทกวี ถึงเมาก็เศร้าเป็นนะ 1 เมษายน 2548
นกตะวัน 1 เม.ย. 2548 20:15 น. - ID 73784 
700
1
0
1 เมษายน 2548 22:09 น. - comment id 447922
มาปรบมือให้อีกเช่นเคยครับพี่... อย่างน้อยก็มีผมล่ะคนนึง... :)
2 เมษายน 2548 01:20 น. - comment id 447974
หน้าส่วนตัว
เมื่อเมาเหล้าเคล้านารีจะมีรัก
สุดจะหนักหน่วงเหนี่ยวมันเสียวไส้
หากจะเพลินเนินเนื้ออันเหลือใจ
ก็หวั่นไหวในเอดส์สังเวชกลัว
ให้รีรอลังเลคะเนคิด
มันจุกจิกกวนใจอยู่ในหัว
ทั้งหญิงเจ้าเซ้าซี้เฝ้ายียัว
ก็ลืมตัวเกาะแกะเข้าและโลม
เลยสิ้นท่าคว้าเอาพาเข้าห้อง
จะขอข้องเข้าชิดจุมพิศโฉม
มานั่งติดจิตนึกก็คึกโครม
เหมือนลมโหมหอบหิ้วพัดปลิวไป
ก็อย่างว่ากล้าเข้าเพราะเหล้าย้อม
เมื่ออยากหอมห้ามจิตคิดไม่ไหว
บอกเธอปลดเปลือ้งผ้ามาไวไว
ต้องตกใจจ้องค้างนางกระเทย
2 เมษายน 2548 03:25 น. - comment id 447986
หนูเปล่าเมานะ
2 เมษายน 2548 07:10 น. - comment id 447999
พระจันทร์เศร้ากับอ้อมแขนแสนว่างเปล่า ชีวิตเมาเหงาหม่นไร้คนเหลียว จะทุกข์สุขอยู่ที่ใจเราคนเดียว ไม่เคยเกี่ยวข้องใครให้รำคาญ ขอขอบคุณนกตะวันท่านพี่ใหญ่ เขียนกลอนฝากมาให้ใจสุขซ่าน เป็นเยื่อใยไมตรีที่ชื่นบาน แผ่เจือจานแด่คนเหงาที่เศร้าซม ขอบคุณค่ะ
2 เมษายน 2548 17:15 น. - comment id 448190
++ ม า ดู ค น แ ล ค น เ ม า.. ^___^
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
