สุข..กับการละเลยเห็นคุณค่า สุข..กับความอ่อนล้าหมดสิ้นหวัง สุข..บนความเงียบเหงาเศร้าทุกวัน สุข..ที่บอกลากันก่อนจะไป สุข..ที่ห่วงหา อาทร อยู่เสมอ สุข..กับความเหนื่อยหน่ายทอดทิ้งฉัน สุข..กับความอ้างว้างใจเงียบงัน สุข..ที่อยู่ลำพังไม่มีเธอ สุข..ที่หัวใจเธอไม่ปรารถนา สุข..กับความไร้ค่าผลักดันให้ สุข..กับความเจ็บช้ำสะอื้นใจ สุข..กับความอ่อนไหวห่างไกลกัน สุข..กับการทำร้ายปนน้ำตา สุข..กับความทรมานใจสิ้นหวัง สุข..กับการเฉยชาห่วงใยกัน สุข..จนวันตาย ! ไม่กลับคืน สุข..ที่ใจไม่ปรารถนา ศศร
1 เมษายน 2548 01:47 น. - comment id 447538
สุก พองแล้ว เจ้าแห้วต้ม ใจจำบ่มข่มคาดปรารถนา อยู่วันนี้ชีวา เรียนรู้ค่าแห่งแวววัน
1 เมษายน 2548 12:17 น. - comment id 447690
เศร้าจังนะคะ เพราะดีคะ แวะมาเยี่ยมคะ
1 เมษายน 2548 15:33 น. - comment id 447791
ช่างเป็นความที่สุขปนเศร้า...เหงาปนน้ำตาโดยแท้..
1 เมษายน 2548 16:06 น. - comment id 447811
ขอบคุณมากค่ะ คุณอาภาภัส ขอบคุณมากค่ะ คุณplaygirl..za ขอบคุณมากค่ะ คุณมนต์กวี ขอบคุณที่มาเยี่ยมชมนะคะ ==================================== ทุกสิ่ง มิใช่ ความสุข ล้วนทุกข์ มากมาย ทั้งสิ้น กรรมนั้น รู้แจ้ง เห็นจริง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วดับไป ====================================
2 เมษายน 2548 20:22 น. - comment id 448324
เห็นด้วย เห็นด้วย ทุกสิ่งต้องเรียนรู้ มีทั้งสุขและทุกข์เป็นของคู่กัน อย่าไปจริงจังอะไรมาก