หากชีวิตลิขิตได้ดั่งใจฝัน ขอกายนั้นเป็นน้ำค้างพราวพร่างใส หยดพร่างพรมห่มพฤกษามาลีใบ สุกไสวมาเสนอบำเรอปรน ให้เธอเห็นเด่นชัดถนัดหนา มองออกมานอกหน้าต่างกระจ่างทุกหน เปลี่ยนความเศร้าเหงาใจในบัดดล เธอสุขล้นยามแลชะแง้มอง คือน้ำใจใสเย็นเช่นน้ำค้าง เกาะพราวพร่างพื้นหญ้ามาสนอง ให้ชุ่มฉ่ำด่ำดื่มปลื้มอยากปอง เพื่อนวลน้องเนื้อนิ่มเอมอิ่มใจ แม้หน้าแล้งแห้งดินทุกถิ่นที่ ฝนเคยมีมาหยุดไม่รุดไหล แต่น้ำใจใสฉันหลั่งมั่นใจ ค้างเรื่อยไปปรนเปรอเธอทุกวัน แด่ ฟ้าใส เจ้าของบทกวี รอน้ำค้างหน้าแล้ง 31 มีนาคม 2548
1 เมษายน 2548 00:27 น. - comment id 447477
น้ำค้างใสขาว เกาะพราวหน้าต่าง ฉันแนบแก้มข้าง สุขพร่างเคียงใจ งามไซร้ธรรมชาติ หยาดสรรแต้มผาด ดุจวาดสวรรค์ ใจไร้เขตกั้น ไยมัน..ดำปื๊อ
1 เมษายน 2548 00:48 น. - comment id 447508
แม้น้ำขาดสายช่วงในห้วงฝัน แต่น้ำใจเธอฉันมั่นห่วงหา ยังคงมอบให้กันมั่นทุกครา ก็ชื่นใจในชื่นวาแล้วหนาเธอ *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
1 เมษายน 2548 02:17 น. - comment id 447547
น้ำค้างพระพร่างโปรย ระร่างโรยชะอุ่มใบ เปรียบดังชลน้ำใจ ปริ่มเปรมในฤทัยคน ร่วมชื่นชมบทกวีด้วยคนค่ะ
1 เมษายน 2548 11:14 น. - comment id 447664
กินใจมากเลยอ่ะ...พี่นกตะวันเข้าใจเปรียบนำธรรมชาติจากพงไพรมาปลอบใจคนเหงานิ...ชื่นชมครับ...