http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=222 (ฉันรักเธอเสมอ) ................ ขอรจนากลอนสดสดสักบทหนึ่ง ฝากใจซึ้งฝากใจเศร้าภูมิใจฝัน กลอนบทนี้ให้ชื่อว่า*รักนิรันดร์* ถึงทุกสตรี*วีรบุรุษทะยานฝัน*จาก..จิตอัญมณีไพร... อัญมณีดินดอกนี้มีชื่อว่าดอกดวงขวัญ ทะยานฝันหวังเพาะจิตสร้างโลกใหม่ โลกนิยามให้รักษ์งาม*ธรรมชาติไพร สอนยิ่งใหญ่สัจจะแท้มิแพ้ตรม.. อัญมณีจิตรักชีวิตลิขิตฝัน เพียรสร้างสรรเพาะพันธุ์ใจหวานหอมห่ม แพร่ให้เขาลบลืมเหงาลืมระทม แปรดอกลมเป็นดอกรักดอกภักดี... เชื้อดอกฝันพลันสล้างกลางใจเหงา กลายเป็นเงาช่องามท่ามชีพนี้ มาแตกช่อกอเพชรพร่างกระจ่างดี แปรฝันพลีสอนสัจจะจริงงามยิ่ง*ธรรม* อย่าสิ้นเชื่อเบื่อขวัญฝันนะยอดรัก จงพลีภักดิ์ดั่งธารใจระรินร่ำ พร่างรินรดดอกไม้จิตดวงดอกธรรม ราวฝนพรำนำสวรรค์ลอยคอยฝากดี.. ขยับจิตมาสนิทมาชิดขวัญ..ฝัน.. รับหอมวันหวานคืนจากใจนี้ แล้วอย่าลืมแปรรอยฝันปลอบโลกจริงนะคนดี สร้างศรัทธาชีวีพลีรักธรรม...ธรรมชาติ..วาดวิมานคืนผองชน...!บนแผ่นดินแม่มาตุภูมิทอง! *********** ฟ้าวันใหม่ ยังคงเป็นสีฟ้า ..ฟ้า.. และฟ้า... ยังคงงามตระการตา ตระการใจ ตระการหล้า กระจ่างใจ..... ฟ้าหลังฝน..หลงฤดู..! ฟ้า... ที่ยังคงมี.. ผืนกว้างสว่างไสว รอรับสายแสงแรก...จากเทพเจ้าแห่งดวงใจ..เจ้าสุริยา.. อาทิตย์อุทัย...ไขม่านฟ้า ยามอุษาสาง ชักรถข้ามโขดเขินเนินไศล โตรกธาร สายน้ำระริน ราวค่อยค่อยอ่อนโยน ไล้ลูบ...ถวิลจูบจุมพิต ทุกกลีบใจ...ทุกบัวในบึง... ที่ระริกระริกไหวไกวเกสร ร่ายร่อนรอแย้มแกมอ้อนรอภมรมาว่อนอภิรมย์ ให้มาดอมดมดูดดื่มซึมซึ้ง ถึงบึ้งหวานปานน้ำผึ้งรวงกลางเรียวรัก มาทายทักดวงดอกไม้ไพรไหวกิ่งฝัน ที่พราวพลันพรึบขยับบานรอรับหวังหวาน ฝันแสนงาม รับนิยามวันแสนดี เพื่อเริ่มชีวีชีวิตใหม่ รับ สายแสงแรกแห่งงามดวงใจ ที่ราวเรียวรุ้ง..พุ่งแฉกแตกประกายพร่างสว่างจ้าจรัสจรุง มาระเหยหยดหยาดน้ำค้างยามรุ่ง กลางกลีบดอกไม้ไหวในไพรกว้าง มิร้างแรมลาเลย... มิเมินเฉยหน้าที่ ที่จะหมุนวนกลับมาพลีสอนสัจจะธรรมแห่งชีวีชีวิต ให้รู้สนิทแนบเนารัก..ธรรม..ธรรมชาติทุกสรรพสิ่ง ให้หยุดนิ่งดู นิ่งฟัง.... พลังแห่งงามเงียบรายรอบ... ก่อนประกอบกิจประกอบกรรมในวันใหม่.. ที่สุดแต่ใจใครจะไขว่คว้ากล้าเลือกทาง .. หรือทนรอ..รอและรอ..ไปไม่มีวันสิ้นสุด พรายพระอาทิตย์แรกแย้ม ที่มาแต้มนภา ให้ค่อยๆคลี่ผืนฟ้าแจ่มกระจ่างจ้า ราวสายรุ้งในยามสนธยา...เหว่ว้า หรือว่า...... ในยามเช้า..ที่สาดสายแสง จาก...ดวงแดงแช๊ด ส้มสุกจัด..ชัดแจ่ม ในไพรพงกลางดงสวรรค์วนา ที่...จะโผล่พ้นดงตาล ท้องทุ่งนา วิมานรวงข้าว ที่กำลังพรายพลิ้วรวงระบัดไหว ให้หวงหอม..หอมหวานกว่าหวาน..จากรวงข้าวใหม่.. ในท่ามกลางเสียงร้องของกบเขียด..ดุเหว่าไพร แล.. นกไพร...มากพันธุ์ ที่พากันผกโผผินบินร่อน ว่อนภิรมย์ชมฟ้า.. อย่างอิสราไร้พันธนาใดพันธนาใจ ฤา... กับ..นกระยางสีขาว ค่อยๆย่องหากินในนาเขียวไพล นา..ที่ราวบึงใจบึงฝันนิรันดร์รัก ให้...วัวควายได้นอนพักเอน...เคี้ยวเอื้อง...อย่างช้าช้า...ช่างน่าอิจฉาเสียนี่กระไร.. ฤา...กับ แสงไสวแรก.. ที่ทอทอดลอดไล้ท่ามดงเรียวไผ่ ใบหนา มีกองฟืน..ลอมฟาง..กระท่อมไพร ดอกโสนไหวไหวริมหนอง มาผ่องแสงดับหมองหม่นม่วง ให้พวงดวงดอกตะแบกพราว ที่แบกรักร้าวราน หากทว่ามิยอมสิ้นหวาน ไล่โทนสี ทีชมพูซึ้งเศร้ารับสายลมร้อน อ้อนไสวโศกไปทั้งราวใจ...ราวป่า.. ฤา.. กับ ฟ้าสีฟ้าครามยามอุษา ที่ทอทอดท่ามเมืองกรุง..ตึกสูงแลละลิบเทียมเมฆ ที่เศรษฐีเสก ให้กลายเป็นป่าปูนมิพูนเพิ่มชีวี หาก..ทุกดวงฤดียังมิปลอดหนี้เป็นไท ไปทั่วสารทิศ เป็นดั่ง.. วิมานฝันสวรรค์ลวงเพิ่มบ่วงกรรม ราววิมานอันเรืองรุ่ง หากรุงรังด้วยพันธะจิตชั่วชีวิตมิหลุดพ้น นามวัตถุนิยมตามค่าสังคมเมือง ให้.. ดวงดอกแดด..ในยามเช้า...สายบ่ายเย็น ต้องยอมแพ้พ่ายไร้ใครมอง มิหมายครองคลายลบโศกตรม ยามระทมท้อแท้นอนแผ่กาง ด้วยวิถีชีวีเร่งรีบ เร่งร้อน มิอาจผ่อนพัก ได้นาน ต้องคอยตามใช้หนี้รักพันธะหัวใจ ให้ดิ้นไปดิ้นมาราวปลาผิดน้ำ บ้าง ก็ต้องหามส่งโรงพยาบาล ด้วยสาระพัดโรค..ที่มากับความเครียด ที่มาเบียดบังดวงตา จนไม่มีเวลา... แม้นจะแหงนเงยมองคอยจ้อง ทอดทัศนาพระอาทิตย์ไม่ว่าในยามไหน ไร้สิ้นหวังหวานในหัวใจ ให้อยากดูพระจันทร์ดวงงามในม่ามเมฆ ที่ คิดไปคิดมา ช่างแสนน่าถวิลเทวษในดวงใจเสียเป็นยิ่งนัก ว่า จันทร์ดวงงามยังทายทักฝากซึ้ง จะยังคงขึ้นลงตรงต่อฟ้าไหม หากคงคิด..มั่นใจเต็มร้อย ในความสัตย์ซื่อตรงคงมั่นของธรรมชาติ.. อย่าง มิจำต้องสงสัย มิเสียเวลาเหงาแหงนคอรอคอยมอง.. มิหวังจ้องเอางามหางาม มาประดับร่างประทับประเทืองใจ.. คงไม่จำเป็นกับโลกศิวิไลซ์กับคนไม่มีเวลา กับคนไม่มีดวงตาที่สาม ไร้วาบหวามหวั่นไหว ไร้หัวใจดวงทองครอง ที่ยังเพียรหวังมองหา*นิยามฟ้าดิน* *บทกวี..ฤาแม้น*แต่ดนตรีบรรเลงเพลงพรหม* ให้มาหอมห่มพรมพร่างสร้างงามเงียบในห้องหัวใจ.. เอาละนะ.. ถึงดวงสุริยันจันทรา... จะผันดวงมาทางไหน กลางดงเมือง ท่ามดงไพร ขอเพียงหวังให้ ทุกดวงใจใสใส.. ทุกบุรุษสตรีในร่มรักเรือนไทยเรือนทอง ได้มีเวลาหยุดมองดู ได้รำลึกรู้รับงาม กับทิวามหวามราตรีฝัน รับความเป็นปัจจุบัน ลืมโลกย์โศกสุขในอดีต มิไห้หวนนำมากรีดใจมิให้นำมาเหงาใจ อย่าได้ลืม นำไสวของสายแสงสุริยา พระอาทิตย์ดวงแรกแหวกหวาน ให้มาคลี่บานแย้มแต้มใจ มาทายทัก มาปลุกปลอบใจ เพื่อเพียรนำมาสร้างฝันสร้างพลังใจ ให้ยังคงมีไฟฝันมิมอดดับ รับพร่างแสงสว่างกระจ่างแจ้ง มานำเส้นทางใจเส้นทางชีวิต ให้ได้พบสุขสถิตเป็นนิรมิตรักนิรันดร์ ให้จิตใสพลัน!.. ได้แปรฝันเป็นจริง สรรสร้างสิ่งแสนดี ให้รักนิยามโลกแสนงามนี้ด้วยธรรม..ธรรมชาติ ให้อย่างมิเสียชาติที่ได้เกิดมา ในฟ้าพุทธภูมิ ให้ได้มีดวงตาเห็น ธรรม ธรรมชาติ ที่แสนพิลาสสะอาดสวยใส แลเห็น พิไลละไมกมลอย่างที่สุดแล้ว แกมรับแก้วกระจ่าง มานำทางใจให้ยิ่งใสพร่างสว่างหอม *นามค่าคนคำกวี* ที่..พุดไพรหวังทุกดวงใจยินดีพลีปิติเกษม นำพรสวรรค์บวกพรแสวงมิแล้งไร้ มามอบฝัน ที่ดั่งพรพรหม... และ... ที่เราพะวงเพียรปั้น เสกสรรสร้างฝันรักอักษรามาด้วยเพียร มาหลอมเนียนนวลเนื้อใจ ให้หอมห้อมห่มให้ยิ่งไสวพราว ราวดาวเดือนประดับฟ้าบรรณพิภพมิรู้จบรู้สิ้นทบทวีบมกวี ให้สมที่ฟ้าปรานีสวรรค์เมตตา สร้างดวงใจราวดาราสวรรค์ในขวัญสรวง มามิลวงล้างโลกมืด มาสืบทอดทอ ให้ฟ้าไทย..ใจไทย..ใจไท งามงดพร่างพราว ให้ทุกดวงใจในทุกข์ผืนหล้า ได้ฉ่ำชื่น ได้ยืนยงดำรงดีไปตราบนาน อย่างผู้กล้าผู้พากเพียรผู้รู้ตนผู้มีกมลรักธรรม เข้าใจธรรมชาติ ที่คือสัจจะอันจะค้ำจุนโลก ได้โปรด รู้รักรักเมตตาสามัคคี อย่างปรารถนาดีต่อกัน...อย่างไม่มีวันสิ้นสุด ดั่งสายธารธาราใจ ที่จะรี่ไหลรี่ไหลให้ฉ่ำใจไปนิรันดร์ อย่างมีน้ำใจไฟฝันฝันฝัน อย่างคนที่สวรรค์พลันพามาให้พบ และ หวังทุกดวงใจที่รักรจนา จัก..จารจบ..ด้วยบทกวี ที่มีชื่อแสนรักแสนจริงใจนี้ ให้ .*แปรฝันปันหอมหลอมโลกให้รักธรรม..ธรรมชาติ..* และ หากยามใดที่ดวงหฤทัยจำพรากไกล จำลาลับดับดวงวิญญาญ์. ขออธิษฐานตั้งจิตต่อฟ้าดิน ว่าจะถวิลเพียงงามใจ ราว *ดวงดอกไม้อัญมณีไพรอัญมณีใจ...ลงเคียงคืนพสุธา..* ขอเพียงเพียร ฝากงานงามล้ำค่าทางจิตวิญญาณสังเวยพลี สานฝันนี้ ให้เป็นพลังแผ่นดิน ตราบสิ้นลมหายใจแห่งความรักผูกพัน ดั่ง.. *.สายน้ำนิรันดร์รัก* ******************* http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=222 ฉันรักเธอเสมอ ทิพย์วรรณ ปิ่นภิบาล : : Key G หากตราบใด สายนที ยังรี่ไหล สู่มหา ชลาลัย กระแสสินธุ์ เกลียวคลื่นยัง กระทบฝั่ง เป็นอาจินต์ เป็นนิจสิน ตราบนั้น ฉันรักเธอ เช่นตะวัน นั้นยังคง ตรงต่อเวลา แน่นอนนัก รักท้องฟ้า สม่ำเสมอ เช่นกับฉัน มั่นคง ตรงต่อเธอ ฉันรักเธอเสมอ ฉันรักเธอเสมอ ชั่วนิจนิรันดร์ เช่นตะวัน นั้นยังคง ตรงต่อเวลา แน่นอนนัก รักท้องฟ้า สม่ำเสมอ เช่นกับฉัน มั่นคง ตรงต่อเธอ ฉันรักเธอเสมอ ฉันรักเธอเสมอ ชั่วนิจนิรันดร์...
พุด 31 มี.ค. 2548 15:29 น. - ID 73701 
1604
6
0
31 มีนาคม 2548 15:53 น. - comment id 447240
รักนิรันดร์ งามครับ
31 มีนาคม 2548 16:38 น. - comment id 447256
แอบมาอ่านงานงามๆของพุดพัดชาค่ะ...
31 มีนาคม 2548 22:00 น. - comment id 447367
คุณพุดพัดชาสบายดีนะคะ งานงามค่ะ สวัสดีนะคะ
31 มีนาคม 2548 22:21 น. - comment id 447381
มาชวนไปทะเล ค่ะ
31 มีนาคม 2548 22:36 น. - comment id 447395
แวะมาร้องเพลงซักหน่อย พอได้เจอะหน้าค่าตากันบ้าง
1 เมษายน 2548 11:26 น. - comment id 447673
พุดดอกนี้ มีค่า ราคายิ่ง ด้วยเป็นมิ่ง มิตรดี ราศรีใส ผ่องเหมือนแก้ว วับแวว จากดวงใจ หยิบยื่นให้ ผองเพื่อน ทั่วไทโพม งามน้ำจิต งามไซร์ ไร้คู่แข่ง เปรียบดังแสง จันทรา พาสุขสม ดั่งมยุรนก โบกไสว ยามได้ชม ..................ต่อให้ด้วยค่ะ จะไปทานข้าวแล้ว คิดถึงพี่พุดนะคะ
1 เมษายน 2548 14:51 น. - comment id 447766
อ่านจนตาเปียกกว่าจะจบแถมเพลงอีก เพลิดเพลินไม่ผิดหวังสักครั้งเลย ฝันได้งดงาม หมู่นี้ฝันบ่อยเหมือนกัน ถามเพื่อนที่เป็นหมอ เขาบอกว่า ไม่เป็นไรร๊อกฝันไปเหอะไม่เสียสุขภาพ แต่ฝันไม่ค่อยงดงามอย่างนี้นะสิ อิอิ
1 เมษายน 2548 16:22 น. - comment id 447818
หน้าส่วนตัว
^-------^
( L )
-o-
เพราะแต้..ฯ
16 กันยายน 2552 19:28 น. - comment id 1039319
เป็นเรื่องราวที่น่าอ่านมากๆ ครับ แต่ละคนก็มีความฝันที่แตกต่างกัน ใครจะไปถึงฝันได้นั้น คนนั้นก็มีความเก่ง ความกล้า ความสามารถ และความดี รวมถึง โชคชะตา วาสนา บารมี ที่สั่งสมมาเป็นแรงหนุน ผมขอเป็นอีกคนที่ทะยานฝัน แม้อาจยังไกลเหลือเกิน รักแลเคารพ พี่สาวแสนสวย น้ำใจงาม นามพี่พุด ยอดรักแห่งสายน้ำ-พงไพร ที่หนึ่งเสมอครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
