มือประสานหนุนหัวมองทั่วฟ้า สุดสายตาเวิ้งว้างสว่างไสว อยู่เงียบเงียบทั้งตัวและหัวใจ ล่องลอยไปใจเอกามองฟ้าพราว ใต้แสงโสมโคมทองแห่งท้องฟ้า กับสายตาอ้างว้างสู่กลางหาว โสมสล้างคืนนี้ไม่มีดาว เคยแวววาวเร้นลับสลับกัน ปล่อยชีวิตลอยละล่องในโลกกว้าง ปลิวเคว้งคว้างดั่งใบไม้ที่ไร้ฝัน มีชีวิตหายใจไปวันวัน ยามอาสัญลาโลกโศกมลาย ชีวิตหนึ่งต้องโทษให้โดดเดี่ยว บนทางเปลี่ยวยากขุดหาจุดหมาย โลกกว้างใหญ่เป็นหลักให้พักกาย มิอาจคลายโทษทัณฑ์ฟ้าบัญชา ยอมจำนนคนหมองดั่งต้องสาป คงเป็นบาปปางก่อนกลับย้อนหา สนองถ้อยรอยกรรมคำสัญญา ผิดวาจาลูกผู้ชายทำร้ายคน คำว่ารักไม่สิ้นตราบดินฟ้า ต้องเลือนลาล่วงลับเพราะสับสน ความแตกต่างดั่งกรอบล้อมรอบตน ฝืนจิตทนจำพรากขอจากไกล ผู้เดียวดายพ่ายแพ้จนแก่เฒ่า แม้โง่เขลามิเลือนคำเงื่อนไข สัญญาเก่าชาตินี้ไม่มีใคร เก็บหัวใจซื่อตรงพร้อมลงโลง.@ คนเรานั้น ..ในหนึ่งวัน..พูดกี่คำ วันนี้คุณพูดเรื่องอะไรไปบ้าง และคุณพอจะจำได้..สักประโยคไหม..?
30 มีนาคม 2548 21:35 น. - comment id 446907
วันนี้ ... คุณมีความสุขสักหนึ่งนาทีหรือยัง?
30 มีนาคม 2548 21:39 น. - comment id 446910
พักกายลงปลงในชีวิตโลก อย่าได้โศรกหรือเศร้ากับเรานี่ จบชาติหนึ่งใช่หมดกรรมที่มี ต้องวนเวียนเปลี่ยนกี่ทีจึงหมดกรรม : สวัสดีครับ สบายดีป่าวครับท่านผู้เฒ่า ฯ เอ .. หมายถึงใครเป็นพิเศษป่าวเนี่ย คุ้น ๆ นะ .. คำว่ารักไม่สิ้นตราบดินฟ้า ..
30 มีนาคม 2548 21:59 น. - comment id 446919
ตอนเช้าพูดกับตัวเองว่า .. โอย แย่ล่ะ ตื่นสาย ตอนเที่ยง .. เฮ้อ ! เครื่องสแกนด์แล้วเหรอ งานยังค้างอยู่เลย ตอนเย็น .. รีบกลับดีกว่า ไปว่ายน้ำ ตอนค่ำ .. หิว .. ไส้จะขาดแล้วววววว จำได้ตั้ง 4 ประโยค ค่ะ
30 มีนาคม 2548 22:13 น. - comment id 446926
เดือนที่แล้วเครื่องผมหายที่จันท์..พร้อมเบอร์เพื่อนๆอีกหลายท่าน..เดี๋ยวผมเมล์ไปแล้วกัน.. คุณกี้..ขอบคุณครับ..ยังมีความสุขดีครับทุกนาที คุณไวยากรณ์..ขอบคุณครับ..ยังติดค้างดูงานเขียนของคุณอยู่..จะเริ่มดูต่อไปครับ...ส่วนประโยคนั้น..ธรรมดาของการเขียนครับ.อาจคล้ายๆกันบ้าง.. คุณอัลฯขอบคุณครับ..4ประโยคนี้ ผมว่าเคยเห็นคุณโพสอยู่บ่อยๆ จนน่าจะเป็นสโลแกนแล้ว.. ความจริงมีอีกประโยคที่ผมจำได้... ลูกลิงเป็นคนความจำสั้น....ฉะนั้นในหนึ่งวัน คุณไม่น่าจำได้ถึง4ประโยคนะ..โม้แล้ว..
30 มีนาคม 2548 22:15 น. - comment id 446927
สวัสดีค่ะอาจารย์ จำไม่ได้สักประโยคเลยค่ะ พูดเยอะมากเลยค่ะวันนี้ ระลึกถึงอาจารย์เสมอนะคะ
30 มีนาคม 2548 23:45 น. - comment id 446967
เดินเดียวดาย ..ลำพัง ..ในวังวน ติดตามคน ..ไร้ใจ ...ใครคนนั้น.. เพื่อส่งมอบ และบอก .. ทุกๆวัน.. เธอคือ..คนสำคัญ .. ที่ผมได้ เฝ้ารอ.. โห้ยย .. คุณลุงคะ .. แบบ เรนขอ .. ติดไว้ก่อนนะคะ .. ก็เรน .. คิดไม่ออก .. เนี่ยนา .. เรนคิด.. เดอะมี .. แป๊ป.. นะคะ .. zz z z
31 มีนาคม 2548 00:04 น. - comment id 446974
เห้อ ปัญหาเดียวกันค่ะคุณผู้เฒ่าคะ หายพร้อมซิม ไปหมดเบอร์ ตรึม ติดต่อใครไม่ได้เลย หงิดหงุดมั๊กค่ะ...........เข้าใจเลยหล่ะ เห้อ.............. กลอนปรมาจารย์ สวย จังค่ะ
31 มีนาคม 2548 08:25 น. - comment id 447006
คงเดียวดายตราบเฒ่าอยู่เฝ้าทุกข์ ยากเกินปลุกปลอบใจหายโศกศัลย์ สัญญาเก่าคราวก่อนตอนผูกพันธ์ ผ่านคืนวันกลับลับล่วงตามห้วงกาล **สัญญาใจใครหนอบอกหรือปล่าวท่านผู้เฒ่าฯ
31 มีนาคม 2548 09:05 น. - comment id 447012
วันหนึ่ง ๆ เราพูดกันไม่กี่ประโยค เพราะส่วนใหญ่แล้วก้มหน้าก้มตาทำงาน เท่าที่จำได้ ตรงนี้ต้องแก้ไขนะ ตรงนี้ต้องทำอย่างนี้นะ เสร็จแล้ว งั้นส่งได้เลย ก่อนส่งให้ตรวจทานอีกครั้งนะ มีปัญหาอะไรถามได้ทุกอย่าง สวัสดีตอนเช้าค่ะ ทุกคน กลับบ้านด้วยความปลอดภัยนะ ทานกลางวันด้วยกันไหม สุดท้ายเราต้องเดินเดี่ยว ด้วยมีสิ่งกั้นกลางระหว่างหัวหน้ากับผู้ใต้บังคับบัญชา แค่ใยบาง ๆ นะคะท่านผู้เฒ่ายังเหมือนอยู่กันคนละโลกเลยค่ะ งาน งาน และงาน แล้วจะมีโอกาสพบเจอผู้คนหรือเปล่าก็ไม่ทราบ ขอให้มีความสุขนะคะ
31 มีนาคม 2548 09:37 น. - comment id 447027
โม้ซะที่ไหนกันคะ บอกว่าจำได้ก็ไม่เชื่อ ทีหลังอย่ามาถามนะ ..
31 มีนาคม 2548 09:48 น. - comment id 447031
เช้ามาก็ถามเพื่อนๆว่า ทานอะไรกันดีน้าเช้านี้ จำได้แค่นี้ค่ะ
31 มีนาคม 2548 11:42 น. - comment id 447101
...สมองผมแรมต่ำมาก จำไม่ได้ครับ ...
31 มีนาคม 2548 11:42 น. - comment id 447103
ทุกทิวาของราตรีกาล มีเธอเท่านั้นที่รับรู้ ว่ายังมีใครคนหนึ่งคอยอยู่ ที่ปลายฟ้าตลอดมาทุกราตรี คิดอะไรมากไปกับชีวิต ทำวันนี้ให้ดีเพื่อวันใหม่ พอรุ่งขึ้นอีกวันอาจสุขใจ พบว่ามีคนใหม่เข้าใจเธอ แอบมาดูคนเหงา......แบบแก้วนีดาที่ชอบมองฟ้าในเวลากลางคืน......
31 มีนาคม 2548 13:55 น. - comment id 447162
ผู้โดดเดี่ยวเดียวดาย ในสันโดษ ใยมาโอดครวญคร่ำ ร่ำเรียกหา ฤมาทวง ตามย้ำ คำสัญญา ......... ลืมหมด สลดใจ สวัสดีครับ สบายดีน่ะครับ งานใกล้เรียบร้อยหรือยัง ครับ นินทาผม ผมรู้น่ะ :) หนุ่มออฟิตหรือ...ฮึม
31 มีนาคม 2548 14:25 น. - comment id 447195
ความทรงจำ มันฝังลึกอยู่ในใจ บางครั้ง มิสามารถพูดออกมาได้ เพราะ ไม่มีใจ ที่จะพูด เกี่ยวไหมหวา อิ อิ...
31 มีนาคม 2548 14:42 น. - comment id 447215
จำได้ค่ะ วันนี้พูดคำว่า .. สวัสดีค่ะ พี่ (โน่น นั่น นี่ ฯลฯ) วันนี้ทานอะไร..กันดี.. ไปสิ.. รอแป๊บ..ประมาณนี้ค่ะ ลุงอาจารย์.. ...
31 มีนาคม 2548 17:20 น. - comment id 447268
รอยอดีตดรีดฝังยังรู้สึก ในห้วงลึกแห่งใจให้โศกศัลย์ ขอจงเป็นกำลังใจให้แก่กัน ปัจจุบันสร้างฝันไว้ให้เป็นจริง......ฯ สิ่งที่ควรจดจำ...ย่อมเป็นสิ่งที่ประทับใจ..ในอดีต ปัจจุบัน..คือความเป็นจริง..แห่งชีวิต อนาคต..คือความไม่แน่นอน...ฝันอาจเป็นจริงได้..หากฝ่าฟัน..และมั่นคง...แต่ก็ไม่เสมอไป.. สิ่งสำคัญ...เราทำวันนี้ให้ดีที่สุด..นะคะ..ทุกคนพร้อมที่จะเป็นเพื่อนกับคุณอยู่แล้ว...ด้วยความบริสุทธิ์ใจค่ะ...เราจะเป็นกำลังใจให้แก่กันและกัน..ตลอดไปนะคะ... แวะมาทักทายกันค่ะ...วันนี้พูดอะไร?ไป..จำไม่ได้แล้ว...เนื่องด้วย..สมองไม่ดีอ่ะนะ..ความจำก็เลอะเลือนค่ะ..เอาอะไรมากมายกับผู้สูงวัยเนอะ..อิอิอิ.....(แต่ไม่ยอมแก่นะ..จะบอกให้)
31 มีนาคม 2548 17:21 น. - comment id 447270
อย่าเพิ่งยอมพ่ายแพ้ถึงแก่เฒ่า ชีวิตเราข้างหน้าชวนพาฝัน อดีตช้ำลืมบ้างในบางวัน มาร่วมกันสรรค์สร้างทางร้อยกรอง
31 มีนาคม 2548 19:44 น. - comment id 447293
สวัสดีค่ะคุณผู้เฒ่า (ไม่) โง่งม... ก็เดียวดายเหมือนกันท่านผู้เฒ่า ทุกข์รุมเร้าเข้ามาว่าสับสน มองใบไม้หล่นจากฟากเบื้องบน น้ำตาหล่นจากใจไห้โหยครวญ..*** วันนี้จำได้หนึ่งประโยค.. พูดว่า *สวัสดีค่ะ... ปรายพูดค่ะ*....... กลับมาเขียนกลอนให้อ่านบ่อยๆ นะคะ ขอบคุณค่ะ
31 มีนาคม 2548 20:55 น. - comment id 447312
เป็นขุนแผนเดียวดายเป็นด้วยหรือ กปิเมืองลพให้สงสัย ....ล้อเล่นนะคะครูขา........ เอาเต้าเจี้ยวหลนมาฝากด้วยค่ะ
31 มีนาคม 2548 21:19 น. - comment id 447336
ขอเดี่ยวดายโดดเดี่ยวเดินโด่เด่ ด้วยบุพเพพิศวาสไม่มาดหมาย ขอปักหลักพักซ่อนซุ้มโสดชาย หลับสบายไร้กังวลคนไม่แล นาน ๆ มาที หวังว่าคงจะสบายดีนะครับ เขาว่า แมวไม่อยู่หนูร่าเริง อย่างไร ก็แวะมาดูแลศิษย์จอมแก่นบ้างนะครับ
31 มีนาคม 2548 21:26 น. - comment id 447345
จำไม่ใคร่ได้ครับ...... ความจำเสื่อมแม้ยังมิแก่เฒ่า กับเรื่องราวต่างต่างบนทางฝัน ภาพลางเลือนบกพร่องสมองตัน แต่ละวันผ่านไปไม่จดจำ....ฯ.
31 มีนาคม 2548 23:23 น. - comment id 447418
คุณกานต์..ขอบคุณครับ.บางคำน่าจำ บางคำก็ไม่น่าจดจำ..แต่คนเราควรจำคำพูดตนเอง คุณนิ่มนวล..ขอบคุณครับ..นับว่าแย่ครับ.กว่าจะติดต่อเพื่อนได้ครับเหมือนเดิมยากจัง คุณบินเดี่ยวฯ ขอบคุณครับ.คุณเขียนกลอนได้ดีมากแล้วนะครับ.ชราแล้วสัญญาใจไม่มีครับ. คุณมัดหมี่.ขอบคุณครับ..การที่ผมเขียนเรื่องนี้ เพียงเพื่อบอกว่า..สิ่งที่พูด เราควรทำเท่านั้น ยังไงต้องขอบคุณ คุณมัดหมี่อีกครั้ง ที่ระลึกถึงกันเสมอ.. คุณอัลฯ ขอบคุณครับ เชื่อก็เชื่อ..เชื่อเสมอว่าคุณพูดจริง.. คุณคิมฯ ขอบคุณครับ..ผมหมายถึง คำพูดที่มีความสำคัญอยู่บ้างครับ..จริงๆวันๆ ก็ยุ่งจะแย่ ใครจะมัวมานั่งจำครับ.. ตาต่อ..หลักการเขียนกลอน..ห้ามใช้ตัวย่อ ห้ามใช้ ไม้ๆ ห้ามใช้ฯ ..และห้ามเว้นว่าง สระอาน่ะ..ในบ้านกลอนไทย ผมรู้จักตั้งเยอะ..ระวังมีคนสงสัย ถามนะ.. คุณดอกข้าว ขอบคุณครับ..ไว้เป็นเรื่องสำคัญ เรื่องที่มีค่า..คุณจะจำได้เอง.. คุณแก้วนิดา ขอบคุณครับ..ความเหงาเป็นเพื่อนที่ดีเหมือนกันครับ เพราะมันทำให้ เรามีเวลาคิดที่นี้ก็อยู่ที่เราคิดถูกหรือผิด เท่านั้นครับ.. คุณลอยไปลอยมา ขอบคุณครับ ผมชอบเรียกคุณอย่างนี้จริงๆนะ..ยังไงต้องขออภัย เรียกแล้วรู้สึกว่า..คุณมีตัวตน..และมีความเป็นเพื่อนที่อยู่ไม่ไกลนัก.. คุณกุ้ง ฯ..ขอบคุณครับ..วันนี้อยากทานกุ้งต้มยำพอดีมาเจอคุณ..ผมหมายถึงคำพูดมีค่า.. บางอย่างจดจำ และอย่าลืม คุณตุ้ม ขอบคุณครับ..ไม่ยอมแก่เป็นธรรมดาของสุภาพสตรีครับ..ผิดกับผม ชอบเป็นคนแก่ ขอบคุณสำหรับกำลังใจ..รู้สึกแก่ขึ้นอีกหลายขวบ..เรื่องนี้บอกไปแล้วนะครับ ว่าเป็นเรื่อง แต่ง เรื่องจริงตอนนี้กำลังยิ้มอยู่ครับ.. คุณชูรส..ขอบคุณครับ..แค่เรื่องเขียนครับ..ผมชราเกินกว่าจะนั่งจมความทุกข์ของเรื่องรัก คุณปราย ขอบคุณครับ..อย่างที่บอก ผมทราบว่าคุณเป็นคนเข้มแข็ง..เป็นคนน่าคบหา.. ฉลาดกว่าผมมาก..ประโยคที่คุณว่า ผมก็จำได้นะ.เพราะฟังอยู่ไง..อย่านอนดึกนักนะครับ แผลยังไม่หายดี... คุณอุ๊..เมืองลพบุรี..ขอบคุณครับ..ผมเข้าเอ็มไปแล้วนะ แต่ไง๋ ไปไม่ถึง คุณลืมอะไรไปหรือเปล่า..การทำกับข้าว..นอกจากฝีมือ ต้องใส่ใจลงไปครับ. ต้องตั้งใจ อย่าทำเพื่อ ให้มันดู เหมือนเต้าเจี้ยวหล่นเท่านั้น..ขุนแผนน่ะ คนเขาค่อนผม..คงรับไม่ไหวหรอกครับ ชราแล้ว.ปล่อยตาต่อไปเถอะ.. คุณชัยชนะ ขอบคุณครับ..ระลึกถึงคุณเสมอครับ..ไม่ได้เจอกันนาน..ช่วงนี้ งานน้อยลง เริ่มรอบใหม่ต้นเดือน มิ.ย..มีเวลามาทักทายมิตรสหายครับ คุณมนต์กวี ขอบคุณครับ..บางอย่างที่ฝังใจบางครั้งไม่ต้องจำ แต่มันไม่ลืม คุณก็คงมีโอกาสเป็นแบบนั้นได้ครับ..ยินดีที่ได้รู้จักครับ ตัวซนเราไม่ได้ไปสงกรานต์บ้านตัวซนหรอกนะ ไกลไป..แล้วก็อย่าซนนักล่ะ สงกรานต์เชียงใหม่คนเยอะ..ยังไงก็ดูแลตัวเองดีๆ..อย่าลืมรดน้ำให้มี้เป็นคนแรก เราเป็นห่วงตัวซนเสมอนะ..ตั้งใจเรียนมากๆล่ะ.. สวัสดีทุกๆท่านครับ ขอให้มีแต่ความสุข
31 มีนาคม 2548 23:36 น. - comment id 447428
หลักการน่ะพอทราบครับคุณครู แต่มิอยากให้เป็นหลักฐาน เพราะเป็นสื่อสารมวลชนอาจถูกฟ้องได้ หนังสือพิมพ์ยังใช้ตัวย่อเลยครับ อิอิอิ รักษาสุขภาพน่ะครับ
1 เมษายน 2548 01:16 น. - comment id 447533
ไม่เห็นเดียวดายเลยนี่คะ มาเยี่ยมค่ะ ...
3 เมษายน 2548 20:41 น. - comment id 448743
ขอบคุณครับ คุณดอกแก้ว.. คุณเรไร.กลัวด้วยหรือ ฟ้อง..ชายชาติอาชาไนย สู้ตายครับ..