เมื่อรวงข้าวพราวสุกปลุกชีวิต ชาวนาคิดคำนึงถึงภักษา ช่วยกันเกี่ยวเทียวเก็บเหน็บกายา ปรารถนาน้ำเงินเกินน้ำแรง แล้วทุ่งนาหน้าแล้งแห้งไปสิ้น ฟางเกลื่อนดินแดนนาผิวหน้าแข็ง เขาช่วยกันทันใดใช้คราดแยง เก็บฟางแหล่งลุ่มนาหาให้ควาย เกิดลอมฟางกลางนาสง่าสวย กระบือช่วยกันชิมลิ้มหดหาย ประทังชีพรีบร้อนนอนสบาย มิต้องตายตากแดดแผดเผาลน สัญลักษณ์ปักไว้ให้โลกรู้ ลอมฟางคู่กับควายกระจายทุกหน ทุ่งนาไทยในหล้าใกล้ตาคน หนีไม่พ้นพวกควายทลายลอมฟาง แด่ หยกสีหม่น เจ้าของบทกวี ลอมฟาง..คนควาย 30 มีนาคม 2548
30 มีนาคม 2548 21:05 น. - comment id 446896
แม้ลอมฟางร้างรวงโดนควงเคียว ให้เขาเกี่ยวเก็บข้าวเอาเปล่าหรือ? ท้ายสุดทิ้งฟางไว้เพื่อปรนปรือ ให้กระบือสร้างข้าวเพื่อชาวโลก... หยกสีหม่น มีนาคม 2548
31 มีนาคม 2548 11:21 น. - comment id 447082
กองฟืนลอมฟางกลางลานแห้ง อันแสดงความหมายให้ค้นหา ความสามัญต่ำต้อยด้อยราคา ในสายตาคนเมืองเป็นเรื่องเหลว