ลอมฟาง ลอมเอ๋ยลอมฟาง ตะคุ่มกองอ้างว้างกลางหุบเขา ยามค่ำหม่นแสงมัวสลัวเงา ดั่งคนนั่งกอดเข่าเฝ้าแผ่นดิน ถึงเป็นแค่ลอมฟางร้างเม็ดข้าว มอบรวงพราวให้เขาจ้วงเกี่ยวรวงสิ้น ก็ยังเหลือฟางไว้ให้ควายกิน เพื่อมีแรงพลิกถิ่นแผ่นดินเอยฯ พิบูลย์ศักดิ์ ละครพล กันยายน 2529 คน คนเอ๋ยคนเรา จะโง่เขลาฉลาดเลิศประเสริฐศรี จะดีงามเลวร้ายปลายธุลี มากศักดิ์ศรีล้นคุณค่าจักหาไหน ก็แค่คอมีหยักสักเป็นคน จะเสกฝนสร้างเมฆฤาไฉน จะปลุกปั้นสรรค์สร้างประการใด เพื่อผู้อื่น..เพื่อให้..หาไหนฤา? แม้ลอมฟางร้างรวงโดนควงเคียว ให้เขาเกี่ยวเก็บข้าวเอาเปล่าหรือ? ท้ายสุดทิ้งฟางไว้เพื่อปรนปรือ ให้กระบือสร้างข้าวเพื่อชาวโลก... หยกสีหม่น มีนาคม 2548
หยกสีหม่น 30 มี.ค. 2548 19:57 น. - ID 73660 
1157
11
0
30 มีนาคม 2548 20:10 น. - comment id 446874
เวลาเลี้ยงควาย เราปล่อยควายให้เดินไปตามถนน เจ้าของก็เดินตามหลังควาย สบาย ๆ สองข้างทางเป็นไร่นา บางครั้งควายเดินออกนอกถนน ไปกินข้าวในนาของเพื่อนบ้าน เจ้าของก็ต้องตีบ้าง กระตุกเชือกบ้าง ให้ควายกลับขึ้นมาบนถนนใหม่ เมื่อควายเรียบร้อย เดินบนถนนก็เดินตามหลังควายสบาย ๆ เมื่อควายเข้าไปในนากินต้นข้าว รีบดึงควายให้กลับออกมาบนถนน ทำอยู่อย่างนั้นเรื่อย ๆ ไป เจ้าของควาย คือ สติ ควาย คือ จิต ถนน คือ ลมหายใจ คนเลี้ยงควาย โดย พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก วัดป่าสุนันทวราราม
30 มีนาคม 2548 20:23 น. - comment id 446876
เมื่อรวงข้าวพราวสุกปลุกชีวิต ชาวนาคิดคำนึงถึงภักษา ช่วยกันเกี่ยวเทียวเก็บเหน็บกายา ปรารถนาน้ำเงินเกินน้ำแรง
30 มีนาคม 2548 20:28 น. - comment id 446880
แล้วทุ่งนาหน้าแล้งแห้งไปสิ้น ฟางเกลื่อนดินแดนนาผิวหน้าแข็ง เขาช่วยกันทันใดใช้คราดแยง เก็บฟางแหล่งลุ่มนาหาให้ควาย
30 มีนาคม 2548 20:35 น. - comment id 446882
เกิดลอมฟางกลางนาสง่าสวย กระบือช่วยกันชิมลิ้มหดหาย ประทังชีพรีบร้อนนอนสบาย มิต้องตายตากแดดแผดเผาลน
30 มีนาคม 2548 20:42 น. - comment id 446884
สัญลักษณ์ปักไว้ให้โลกรู้ ลอมฟางคู่กับควายกระจายทุกหน ทุ่งนาไทยในหล้าใกล้ตาคน หนีไม่พ้นพวกควายทลายลอมฟาง
30 มีนาคม 2548 20:47 น. - comment id 446886
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = * แวะมาเยี่ยมงาน ผ่านมารักควายด้วยคนค่ะ * = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
30 มีนาคม 2548 21:28 น. - comment id 446905
ดูรูปอ่านกลอนแล้วได้กลิ่นโคลนสาบควาย โชยเข้ามาด้วยครับ คอเอ๋ยคอคน จะขึงขังวางตนไปถึงไหน ก็ทานข้าวเลี้ยงชีวินทุกถิ่นไทย ใครหนอใครทำข้าวให้เจ้าเอย
31 มีนาคม 2548 08:04 น. - comment id 447005
ตรงๆ เลยนะ.. อย่าแส่!! เรื่องคนอื่น จะเป็นคน จะเป็นควาย หรือเป็นนา ก็เป็นไป ไม่ต้องเอาเรื่องที่เขียนไปใส่ไว้ที่หน้าของคน อื่น อยากอ่าน อ่านเอง ไม่ต้องยัดเยียด
31 มีนาคม 2548 09:04 น. - comment id 447011
แวะมาอ่าน ผ่านมาทักทายครับ...
31 มีนาคม 2548 11:13 น. - comment id 447074
ผมน้ำตาเอ่อครับนาทีนี้ ด้วยรักและทุ่มใจรักในวิถีทุ่งมานานนักหนา
31 มีนาคม 2548 11:23 น. - comment id 447084
แอบมาส่งผ้าเช็ดหน้าให้ .. น้องชาย
31 มีนาคม 2548 11:32 น. - comment id 447093
5555555.... เราต่างมีชีวิต เราต่างมีหัวใจ เราต่างก็อยากได้สิ่งอันมากมาย อยากได้ความรัก อยากได้คนสนใจ เสาะหาไม่เคยเว้นวาย เพราะเราต่างไม่เคยพอ ** เราต่างก็ร้องขอ ขอเป็นคนสมหวัง เราต่างก็ชิงชังที่จะเสียใจ คิดเห็นแก่ตัว ทำเพื่อตัวเป็นใหญ่ กอบโกยเก็บไว้จนตาย เอาไปไม่ได้สักอย่าง.. สร้างกำแพงบุญ ทำบุญเถิดหนา ด้วยศรัทธา ปัญญาจะเกิดแก่เรา หมั่นทำความดี ความดีจะอยู่คู่เรา หลุดพ้นจากความหมองเศร้า คิดเอาเมื่อเรามืดมน. .. สำหรับคนร้อนรุ่ม ... จาก หยกสีหม่น ตัวจริงเสียงจริง
31 มีนาคม 2548 11:46 น. - comment id 447106
ฮือ.........ควาย..กะ...ตน.......แต่เดี๋ยวนี้กลับเป็น......ควาย..กะ...คน......อิอิอิ...... งานงามตามเจตนาของคนเขียนค่ะ........
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
