อนิจจาอารมณ์ระทมหนัก แค่ที่พักพิงใจยากใฝ่หา ด้วยมนต์ดำทำได้ให้เวทนา ต้องโศกากล้ำกลืนฝืนทุกข์ทน อย่าซึมเศร้าเหงาใจให้เขาเห็น จงเยือกเย็นยิ้มได้ในทุกหน โลกใบนี้มีอะไรให้ผจญ เกิดเป็นคนควรสู้ทนอยู่ไป หากเหนื่อยนักพักก่อนผ่อนความคิด สงบจิตจนสบายกายสดใส ณ ที่นี้มีรักพิทักษ์ใจ เชิญพักได้ทุกเดือนอย่าเลือนลา จะปกป้องผองภัยมิให้ผ่าน ถึงพักนานเนิ่นไปไม่ถือสา เพียงเธอสุขทุกข์หายคลายโศกา ปรารถนาน้องรักได้พักพิง แด่ Sun เจ้าของบทกวี อ่าวอารมณ์ 30 มีนาคม 2548
นกตะวัน 30 มี.ค. 2548 18:50 น. - ID 73655 
570
2
0
30 มีนาคม 2548 19:22 น. - comment id 446852
...รอยร้าวว่างเปล่าในหทัย ฤามีสิ่งใด ประสานประสมกลมกลืน... ...ฝีนชีพดำรงคงยืน กลืนความขมขื่น เกลื่อนยิ้มมิให้โลกหยัน
30 มีนาคม 2548 23:16 น. - comment id 446954
ขอนอนพัก ได้ต้น ตะแบกใหญ่ ที่แผ่ใบ ปกคลุม ให้ชุ่มชื่น ซักสามวัน ห้ามปลุก ไม่อยากตื่น ขอหยุดคืน หยุดวัน พักร้อนรน ใคร่ขอขอบ พระคุณ บ้านหลังนี้ ขอบคุณค่ะ พี่ที ยังมาสน คนสิ้นไร้ อารมณ์ แสนอับจน ไม่มีใคร ซักคน จะสนใจ คร๊อก คร๊อกๆ หลับแล้ว นะพี่นะ ลมพัดหล่ะ คลายร้อน ผ่อนไปได้ แสนสุขสม ในดง ต้นไม้ใหญ่ ที่พี่ได้ เผื่อแผ่ ให้ผ่อนคลาย ขอบพระคุณพี่ทีค่ะ
31 มีนาคม 2548 20:42 น. - comment id 447308
อ่าวอารมณ์ ขมขื่น คืนวันเศร้า มีเพียงเรา ลำพัง ความหลังหลอน เป็นสุขบ้าง ชื่นสด บางบทตอน สลับลอน ร้อนหนาว อ่าวอารมณ์..*** สวัสดีค่ะ
1 เมษายน 2548 01:19 น. - comment id 447535
อารมณ์กว้าง บนลานคว้าง แหล่งฟากฟ้า มีที่พัก ในเรือนตา คือแกร่งกล้า พี่.เรือนใจ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
