หน้าส่วนตัว
คนผ่านใจ
ผู้หญิงช่างฝัน
เป็นแค่เพียงคนผ่านทางที่ร้างรัก
มาขอพักพรอดหวามยามหวั่นไหว
รู้ตัวดี...ชีวิตนี้... ไม่มีใคร
จะสานต่อเยื่อใยให้ยืนยาว
เพียงเศษใจไมตรีมอบขอบคุณยิ่ง
พอพักพิงหัวใจได้คลายหนาว
สูดกลิ่นกรุ่นอุ่นรักบ้างเป็นครั้งคราว
ให้โลกเหงา.. ร้างไร้... คลายทุกข์ตรม
อย่ากังวลหม่นใจไปที่รัก
คนไร้ศักดิ์...ได้เท่านี้... ก็ดีถม..
หากกริ่งเกรงจะผูกมัดรัดเป็นปม
สร้างเงื่อนขม.. มัดใจ.. ให้เนิ่นนาน
จักเจียมตัวไม่เผลอใจไปไขว่คว้า
หลบซ่อนหน้าน้ำตาปริ่มริมทางผ่าน
หากวันใดเธอผลักไสไม่ต้องการ
แม้นร้าวรานพร้อมผ่านไปไม่ดื้อดึง
ซ่อนความเจ็บเก็บกดไว้มิให้รู้
เงยหน้าสู้แม้หวั่นไหวใจคิดถึง
ปล่อยมืออุ่นแล้วจากไปไม่คำนึง
เพื่อใครหนึ่งได้หลุดพ้นคนผ่านใจ..
คนน้อยใจ
ไวยากรณ์
อย่าคิดมากว่าเป็นเพียง คนผ่านทาง
หนทางร้าง มาขอพักยามหวั่นไหว
เธอก็รู้ ฉันนี้ ไม่มีใคร
อย่าน้อยใจ ไปเลยนะคนดี
ใช่เพียงเศษ เสี้ยวใจ ที่มอบให้
แต่มอบไป หมดใจ ที่มีนี่
แถมด้วยรัก ซื่อตรง และภักดี
ที่ชีวิต พอมี จะให้ใคร
ที่กังวล เพียงเกรง ไม่ควรคู่
เพราะรู้อยู่ ฉันฐานะ ประมาณไหน
ถึงแม้รัก หนักหนา ประมาณใด
ต้องหักใจ ไม่ผูกปม มัดใจเธอ
จักเตรียมใจ ส่วนหนึ่งรับความเจ็บ
แม้หนาวเหน็บ อย่างไร้ ไม่พร่ำเพ้อ
หากวันหนึ่ง ข้างหน้า จะไร้เธอ
รู้ตัวดี เสมอ ไม่คู่ควร
เก็บเรื่องราว ความสุข ที่เคยผ่าน
ในวันวาน ที่ไม่มี ทางกลับหวน
เหมือนสายน้ำ ไหลไป ไม่มีทวน
จะไม่กวน ใจเธอ ..... หากต้องการ
ไวยากรณ์ 29 มี.ค. 2548 15:29 น. - ID 73587 
1587
8
0
29 มีนาคม 2548 15:35 น. - comment id 446186
อ่านแล้วก็อดยิ้ม และอดเศร้าไม่ได้เลยนะคะ เพราะว่าก็เคยรู้สึกแบบนี้ ความรู้สึกที่ 2 คนมีให้กัน
29 มีนาคม 2548 16:13 น. - comment id 446208
5 5 5 5...........ว่าไงจ๊ะ..ผู้หญิงช่างฝัน.....หนุ่มเขามาตอบกลับให้แล้ว......5 5 5
29 มีนาคม 2548 19:21 น. - comment id 446279
แต่งได้ไพเราะทั้ง 2 คนเลยค่ะ..ฝีมือไม่เบา...มาทักทายกันนะคะ... ...คุณไวยากรณ์...เพื่อนเก่า..หายไปนานนะคะ..สบายดีมั้ยคะ..คิดถึงค่ะ..
29 มีนาคม 2548 19:44 น. - comment id 446292
เพราะทั้งคู่จ่ะ.. ...แวะมาเยี่ยม...คร๊าบบ.. กลับมาจาก ตปท. แล้วเหรอจ่ะ..
29 มีนาคม 2548 19:51 น. - comment id 446295
อ่านแล้วก็อดยิ้ม และอดเศร้าไม่ได้เลยนะคะ เพราะว่าก็เคยรู้สึกแบบนี้ ความรู้สึกที่ 2 คนมีให้กัน จาก : ทะเลใจ *** แล้วตอนนี้รู้สึกอย่างไรแล้วละครับ ----------------------------------------------------------- 5 5 5 5...........ว่าไงจ๊ะ..ผู้หญิงช่างฝัน.....หนุ่มเขามาตอบกลับให้แล้ว......5 5 จาก : รหัสสมาชิก : 6408 - แก้วนีดา *** นั่นดิครับ รอคำตอบอยู่นะ ----------------------------------------------------------- ความคิดเห็น : แต่งได้ไพเราะทั้ง 2 คนเลยค่ะ..ฝีมือไม่เบา...มาทักทายกันนะคะ... ...คุณไวยากรณ์...เพื่อนเก่า..หายไปนานนะคะ..สบายดีมั้ยคะ..คิดถึงค่ะ.. จาก : รหัสสมาชิก : 3197 - ราชิกา *** สบายดีครับ ขอบคุณสำหรับความห่วงใย ตอนนี้ยังอยู่ มิลาน อิตาลี ครับ ----------------------------------------------------------- เพราะทั้งคู่จ่ะ.. ...แวะมาเยี่ยม...คร๊าบบ.. กลับมาจาก ตปท. แล้วเหรอจ่ะ.. จาก : รหัสสมาชิก : 7052 - namsai *** ยังไม่ได้กลับครับผม แต่หาแผ่นวินโดว์มาลงได้แล้ว เลยพิมพ์ไทยได้นะ ยังอยู่ มิลาโน อิตาลี่ครับ
29 มีนาคม 2548 21:17 น. - comment id 446350
ไม่อยากคิดให้มากแต่ฝากว่า สร้างกำแพงแน่นหนาเพื่อมองผ่าน ด้วยเหตุใดกันเล่าเฝ้าร้าวราน ทั้งที่ใจอยากประสานผ่านมั่งคง เหมือนความรักภักดีเป็นที่ตั้ง แต่ทุกครั้งอย่างไรใจไสสง หรือมีรักปักใจให้ปลดปลง จึงได้ยอมตกลงปลงร้างลา จริงจริงแล้วน้องไม่ใช่ต้องการ ที่จะขอทรมานการเหว่ว้า แต่เพราะจมคำรักปักชีวา ที่ตัวพี่ให้มาจึงลาไกล เอ่ยต้องการงานนี้มิมีแก้ แม้ตัวเองจะแย่สักเพียงไหน ก็ยอมร้างลาแล้วคลาดแคล้วใจ ในเมื่อเธอต้องการไปใจจึงยอม *-*ยอมก็ได้ เห็นอยากจะไปนัก อิอิ แต่งได้ดีทั้งคู่เลยค่ะ*-*
29 มีนาคม 2548 21:23 น. - comment id 446355
ขอแก้ไขค่ะ อิอิ ไม่อยากคิดให้มากแต่ฝากว่า สร้างกำแพงแน่นหนาเพื่อมองผ่าน ด้วยเหตุใดกันเล่าเฝ้าร้าวราน ทั้งที่ใจอยากประสานผ่านมั่งคง เหมือนความรักภักดีเป็นที่ตั้ง แต่ทุกครั้งอย่างไรใจไสสง หรือมีรักปักใจให้อนงค์ เพื่อปลดปลงความรักปักร้างลา จริงจริงแล้วน้องไม่ใช่ต้องการ ที่จะสร้างทรมานการเหว่ว้า แต่เพราะจมปมรักปักชีวา ที่ตัวพี่ให้มาจึงลาไกล เอ่ยต้องการงานนี้มิมีแก้ แม้ตัวเองจะแย่สักเพียงไหน ก็ยอมร้างลาแล้วคลาดแคล้วใจ ในเมื่อเธอต้องการไปใจจึงยอม *-*ยอมก็ได้ เห็นอยากจะไปนัก อิอิ แต่งได้ดีทั้งคู่เลยค่ะ*-*
29 มีนาคม 2548 22:21 น. - comment id 446410
มีน้อยใจ ตอนจบด้วยนะ คนผ่านทางหมางเมินเขาเดินหนี ต่อไม่ไหวและ
30 มีนาคม 2548 10:57 น. - comment id 446591
เขียนภาษาไทยได้แล้วหรอคะ ว่าจะส่งคีย์บอร์ดภาษาไทยมาให้อยู่นี่นา
30 มีนาคม 2548 11:03 น. - comment id 446597
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = ดั่งฝนฉ่ำกระหน่ำใจให้ชุ่มชื่น ถ้อยคำคืนคนน้อยใจคลายหม่นหมอง แม้นรู้ซึ้งอยู่กับใจไม่อาจครอง ด้วยเราสองนั้นแตกต่างอย่างฟ้า--ดิน เป็นเพียงคนผ่านใจที่ไร้ค่า มิหาญกล้ารับรักใดใครทั้งสิ้น รอยอดีตยังหลอนเร้นเป็นอาจินต์ เฝ้าดื่มกินอยู่ทุกวันไม่ผันคืน หากวันนี้ทำสิ่งใดให้เธอเจ็บ ต้องหนาวเหน็บรวดร้าวใจไม่อาจฝืน ใครคนนี้ก็ช้ำหม่นทนกล้ำกลืน ครวญสะอื้นปวดร้าวใจไม่ต่างกัน เก็บหัวใจที่งดงามล้ำค่านัก ไว้มอบรักให้คนดีที่เฉิดฉันท์ มีคุณค่าเหมาะสมซึ่งกันและกัน ขอเธอนั้นอย่าได้สน..คนผ่านใจ... = = = = = = = = = = = = = = = = = = * ยินดีที่ผลงานได้รับเกียรติหยิบยกมาต่อถ้อยร้อยลำนำค่ะ *
30 มีนาคม 2548 15:49 น. - comment id 446736
ขอบคุณทุก ๆ คำติชม ครับ ตอนนี้คิดถึงต้มยำกุ้งมากกกก อยากกลับเมืองไทยจัง เฮ้อ ....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
