ความลี้ลับกับ..กรรม..คำเดียวนี้ บทบาทมีปรากฏสองสถาน คือความสุขและทุกข์ที่พบพาน เป็นผลงานจากกรรมผู้นำพา เพียงประตูของกาลคือม่านมืด บ่มเพาะพืช..วิบาก..รากพฤกษา รอปัจจัยให้เหมาะแก่เวลา จึงผลิผลออกมาให้เชยชม ใครปลูกไม้อย่างใดในเรือกสวน ผลทั้งมวลออกตามพันธุ์อันเหมาะสม ปลูกต้นชั่วมีผลชั่วให้ช้ำตรม ปลูกต้นดีที่ชมคือผลดี เจตนา..คือกล้าไม้กลางใจตน ผู้รับผลก็คือตนไม่อาจหนี ทั้งสุขทุกข์ตนนั่นแหละสร้างให้มี หาใช่พรหมท่านชี้ลิขิตใคร ก่อนก่อกรรมทำการงานสิ่งหนึ่ง มองให้ซึ้งบึ้งประสงค์ตรงวิสัย การกระทำครั้งนี้เพื่ออะไร เบียดเบียนใครหรือเปล่าจงเฝ้าตรอง เพราะสุดท้ายไปรษณีย์ที่ได้รับ กรรมจ่าหน้าคืนกลับสู่เจ้าของ เลือกเอาเถิดจดหมายที่ในซอง ว่าแจกทองหรือทวงหนี้ที่โกงมา
28 มีนาคม 2548 10:44 น. - comment id 445524
การกระทำ..บางครั้งเราก็เลือกไม่ได้ ชีวิตเรา..บางครั้งมันไม่ใช่ของเรา เราไม่แน่ใจว่า กระทำเช่นนั้นจะได้ผลเช่นนั้น แต่เรามั่นใจ ว่าการกระทำสิ่งที่ดี..สามารถชะล้างสนิมในใจได้..
28 มีนาคม 2548 12:02 น. - comment id 445557
ซาบซึ้งถึงสัจจะธรรมเลยครับ...พี่ดอกแก้ว คนเราเกิดมาใช้กรรมเก่า..และสร้างกรรมใหม่ โลกนี้เป็นดินแดนแห่งอุบัติการณ์ของบุญและ บาป เป็นที่ทำมาหากรรมของมนุษย์ทั้งหลายจะ ไปนรกหรือสวรรค์ก็มาตั้งต้นกันตรงนี้........ ชีวิตคือการเดินทาง...เรือนร่างเป็นเพียงศาลาที่ พักอาศัย เรายังต้องเดินทางกันอีกไกล ในวัฏฏะ สงสารนี้ เสบียงที่จะนำติดตัวไปได้ก็มีแต่เสบียง บุญเท่านั้นแล...... น้ำในแก้ว น้ำขุ่นเหมือนหัวใจที่ขุ่นมัว แลสลัวไม่ใสยามใส่แก้ว น้ำสะอาดเติมลงไปมากเฮย ความดีละลายให้ความชั่วย่อมเจือจาง..ฯ
28 มีนาคม 2548 13:30 น. - comment id 445584
กรรมใดใครก่อก็ยอมได้รับกรรมนั้น ในชีวิตของฉันไม่เคยมีที่ไม่ทำผิดพาด แม้รู้ตัวว่าผิดยังคิดแก้ไขด้วยกลัวภัยพาน สุดท้ายยังชีพได้ด้วยกรรมจะขอทำแต่ความดี มาชื่นชมการเขียนบทกลอนสอนเรื่องกรรมของพี่ดอกแก้วค่ะ...........ขอให้พี่ดอกแก้วเขียนบ่อยๆนะค่ะ.....ชอบค่ะ
28 มีนาคม 2548 13:52 น. - comment id 445598
ค่ะพี่ดอกแก้ว เปรียบเทียบกรรมกับต้นไม้ได้อย่างที่มองเห็นภาพเลยจ้า เห็นด้วย1000% ค่ะ เจตนา..คือกล้าไม้กลางใจตน ผู้รับผลก็คือตนไม่อาจหนี ทั้งสุขทุกข์ตนนั่นแหละสร้างให้มี หาใช่พรหมท่านชี้ลิขิตใคร โดยเฉพาะท่อนนี้จ้ะ
28 มีนาคม 2548 14:23 น. - comment id 445616
ผมเชื่อเรื่องกรรม แวะมาเป็นกำลังใจให้อาจารย์นะครับ
28 มีนาคม 2548 16:21 น. - comment id 445680
แวะมาอ่านครับพี่ดอกแก้ว..สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม.... **รักษาสุขภาพนะครับ
28 มีนาคม 2548 16:30 น. - comment id 445691
งานงามมากค่ะพี่ดอกแก้ว มองเห็นทางเดินของกรรมเลยค่ะ ขอชื่นชมจากใจนะคะ พี่ดอกแก้วสบายดีหรือเปล่าคะ คิดถึงพี่ค่ะ
28 มีนาคม 2548 17:56 น. - comment id 445721
ขอบคุณ..........ค่ะ พี่ดอกแก้ว หนุ อยาก เขียน ให้ สวยๆๆ บบนี้ บ้าง สำนึก ในกรรมใด ใครก่อ กรรมนั้นคืนสนอง........ เห้อ
28 มีนาคม 2548 20:23 น. - comment id 445765
@...โอ คาลิฟโซ... บางครั้งเราก็ตกอยู่ในภาวะ..ไม่ทำไม่ได้.. บรรยากาศในขณะนั้นไม่ปลอดโปร่งเลยสำหรับจิตใจ แต่เมื่อต้องทำแล้ว ...คติประจำใจอย่างหนึ่งของพี่ดอกแก้วก็คือ ...ทำอย่างสุดความสามารถ เกินความสามารถไม่มีใครทำได้... แล้วผลจะออกมาเช่นไรก็เป็นที่ยอมรับได้ของเราเองว่า เราทำได้เพียงเท่านี้ ...และการทำความดีแม้จะเล็กน้อยก็ยังดีกว่าปล่อยให้ความไม่ดีเกิดขึ้นในใจแม้จะเล็กน้อยเช่นกัน...พี่ดอกแก้วคิดอย่างนี้แหละค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทายและร่วมแสดงความคิดเห็นที่ดีไว้ตรงนี้ค่ะ
28 มีนาคม 2548 20:35 น. - comment id 445774
@...มนต์กวี... วลีที่ว่า ..โลกนี้เป็นที่ทำมาหากรรมของมนุษย์ทั้งหลาย น่าประทับใจมากค่ะ เพราะสรุปโลกใบใหญ่ๆให้เป็น office ขนาดกระทัดรัดเฉพาะตัวได้ทันที ยิ่งศึกษาและปฏิบัติก็ยิ่งตระหนักชัดถึงความโชคดีประการหนึ่งของตนเอง คือเป็นโชคดีที่เกิดเป็นมนุษย์แล้วได้มาพบพระพุทธศาสนา ทำให้มีโอกาสเลือกกระทำเพื่อเปลี่ยนวงจรของกรรมได้บ้าง .. มนต์กวียกเรื่องน้ำขุ่นน้ำใสมาแล้ว พี่ดอกแก้วขอยกอุปมาอื่นที่คล้ายกันบ้างนะคะว่า.. ครูบาอาจารย์ท่านเปรียบว่า ..ความเคยชินในการทำอกุศลนหรือกิเลสที่นอนเนื่องอยู่นั้นเปรียบเหมือนรสเค็มจัดของเกลือที่ละลายอยู่ในแก้วน้ำใจ แต่เมื่อเราพยายามขัดเกลาจิตใจ ละคลาย งดเว้นการทำชั่วให้มีปริมาณของความดีมากขึ้นก็เปรียบเสมือนการเติมน้ำลงไปในแก้วใจใบนั้น ทำดีบ่อยๆ ก็เหมือนเติมน้ำลงไปบ่อย ..ไม่นานรสเค็มก็เจือจางจนไม่ปรากฏเพราะพ่ายแพ้ปริมาณของน้ำ..คือความดีที่มากขึ้นนั่นเองค่ะ ขอบคุณมากนะคะกับความคิดเห็นและเสบียงบุญที่นำมาอุดหนุนกันถึงที่นี่
28 มีนาคม 2548 20:41 น. - comment id 445777
@...แก้วนีดา... เราทุกคนต่างล้วนมีความผิดพลาดจึงเกิดมาในชาตินี้ แต่มีเพียงบางคนที่พยายามแก้ไขด้วยความเข้าใจที่ถูกต้อง.. พี่ดอกแก้วเองก็ไม่ต่างจากแก้วนีดาหรอกค่ะ ที่มีความผิดพลาดเกิดขึ้นโดยเฉพาะความประมาทขาดจากสติปัฏฐานในบางเวลา ขอชื่นชมในเจตนาที่จะกระทำความดีของน้องแก้วนีดาด้วยนะคะ และขออนุโมทนาด้วยใจทีจริงค่ะ
28 มีนาคม 2548 20:48 น. - comment id 445781
ชอบจังค่ะ ลึกซึ้งและสงบ
28 มีนาคม 2548 20:49 น. - comment id 445782
@...ทิฆัมพร... พี่ดอกแก้วย้อนมาเขียนกลอนเกี่ยวกับกรรมซ้ำอีกครั้งก็เพราะ.. เรื่อง กรรม เป็นเรื่องที่สำคัญมากสำหรับทุกคน เพราะส่งผลโดยตรงต่อชีวิตของผู้ที่กระทำ จะบ่ายเบี่ยง จะหลีกหนี หรือปฏิเสธผลที่จะตามมานั้นไม่ได้เลย มีเพียงกรณีเดียวที่ทำได้ก็คือ กรรมนั้นเป็นอโหสิกรรมไปแล้ว แม้พระสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้เลิศก็ยังไม่อาจหลีกหนีผลของกรรมได้ ไม่ว่าจะเป็นการบำเพ็ญทุกรกิริยา ..ความอาพาธ การถูกสะเก็ดหินกระทบ ...หรือแม้แต่พระโมคคัลลานะผู้เลิศในทางฤทธิ์ ก็ยังถูกโจรจับไปทุบแม้พระเป็นพระอรหันต์แล้วก็ตาม นับประสาอะไรกับเราๆผู้เป็นปุถุชนที่กำลังพยายามเดินตามทางธรรมของท่าน ...ความเสื่อมลาภ เสื่อมยศ นินทา และทุกข์ จึงมีโอกาสที่จะเกิดกับเรามากกว่าโลกียสุข.. ก็เพราะกรรมที่กระทำไว้ด้วยความไม่รู้ในอดีตตามมาส่งผลนั่นเอง คุยเสียยาวเลย..คงยังไม่รำคาญนะคะ :) ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาอ่านและให้กำลังใจไว้
28 มีนาคม 2548 20:52 น. - comment id 445786
@...น้องไก่ ผลิใบสู่วัยกล้า... กำลังใจจากน้องชายคนดี ขอบคุณมากค่ะ และดีใจมากที่น้องไก่บอกว่าเชื่อเรื่องกรรม เพราะกรรมเป็นเรื่องสำคัญมากจริงๆ ขอให้เลือกกระทำกรรมได้งดงามสมปรารถนานะคะ ได้ข่าวจากน้องกิ๊ฟว่า ..จะส่งหนังสือเพียงเงารักไปให้น้องไก่เป็นที่ระลึก ..รอรับนะคะ
28 มีนาคม 2548 20:54 น. - comment id 445789
@...บินเดี่ยวหมื่นลี้... ..สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม.... เพียงข้อความเดียวนี้ก็บอกอะไรหลายอย่างเกี่ยวกับผู้ที่นำมากล่าวได้..โดยเฉพาะความศรัทธาที่มี ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจเสมอๆนะคะ และขอให้สมในสิ่งที่ปรารถนาค่ะบินเดี่ยวฯ
28 มีนาคม 2548 21:02 น. - comment id 445793
เงานั้นติดตามตัว ทำดีชั่วให้ชั่งใจ ส่งผลตามก้นไป ที่ทำไว้ได้ตอบแทน ว่าจะมาแจกความรัก เมื่อไหร่หนอจะส่งผลดลบันดาลซักที
28 มีนาคม 2548 21:03 น. - comment id 445794
@...น้องมัดหมี่... เป็นคำสอนที่ได้รับการอบรมมาจากครูบาอาจารย์..เมื่อเข้าใจอยู่บ้างจึงนำมาเขียนไว้ให้อ่านกันเล่นๆค่ะ เผื่อจะมีประโยชน์กับใครบ้าง สำหรับเรื่องสุขภาพนั้น ก็เหมือนเดิมค่ะ คือ ระบบประสาทบางส่วนแถวหมอนรองกระดูกคอทำงานไม่ปกติ และระบบหายใจก็ไม่ดีนัก ..เมื่อวันพุธที่ 23 ที่ผ่านมา ก็ไปพบแพทย์มาค่ะ เพราะรู้สึกเหนื่อยมากทั้งที่อยู่เฉยๆ ..คงไม่โทษใคร เพราะนั่นคือผลของกรรมที่เคยเบียดเบียนสัตว์เอาไว้ค่ะ และวิธีการรักษาส่วนหนึ่งที่ประกอบกับทางแพทย์แผนปัจจุบันก็คือ พยายามสร้างกุศลให้เกิดขึ้นเรื่อยๆ ใช้ความดีเอาชนะวิบากที่ไม่ดี ขอบคุณมากนะคะในความห่วงใย และขอให้น้องมัดหมี่มีสุขภาพที่แข็งแรงดีมากๆค่ะ
28 มีนาคม 2548 21:07 น. - comment id 445796
@...นู๋นิ่ม ดาหลา & ปะการัง ... ค่อยๆใจเย็นๆเขียนไปนะคะนู๋นิ่ม พี่ดอกแก้วเองก็ใช่ว่าจะเขียนได้ดีมากเสียที่ไหน อาศัยใจที่ต้องการเผยแผ่งานธรรมที่มีน้ำหนักมากกว่าความเบื่อ..ก็เลยพยายามฝึกเขียนมาเรื่อยๆจนทุกวันนี้แหละ ..อิอิ ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาอ่าน มาขอบคุณ และมาบ่นไว้น่ะ
28 มีนาคม 2548 21:09 น. - comment id 445797
@...ละอองน้ำ ... ยินดีที่ได้พบกันค่ะ..ละอองน้ำ นามแห่งความชื่นเย็น ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทายพี่ดอกแก้ว ขอต้อนรับทุกเมื่อนะคะ
28 มีนาคม 2548 21:21 น. - comment id 445802
@...ชัยชนะ... ชั่งใจหลายหลายครั้ง จะหยุดยั้งหรือก้าวต่อ ขึ้นเขาหรือลงบ่อ ก็คือเราสร้างเงากรรม ขึ้นต้นเสียดีเชียวน้องชัย มีแสงมีเงากรรมเข้ามาทักทาย และพูดถึงเรื่องเหตุและผลซะดีเชียว แต่ทำไมเลี้ยวไปแจกความรักเพื่อรอผลเสียได้ล่ะคะน้องชายคนนี้ เดี๋ยวซุ้มชายโสดก็ถูกยุบหรอกนะ
28 มีนาคม 2548 23:11 น. - comment id 445875
ขอแวะมาอ่านบ้านนี้ด้วยค่ะ
28 มีนาคม 2548 23:14 น. - comment id 445876
ทำยังไงได้อย่างงั้น จริง ๆ ไม่เจอชาตินี้ก็ชาติหน้า
29 มีนาคม 2548 09:46 น. - comment id 446005
รักษาสุขภาพนะคะร้อนแล้ว http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=420 รางวัลชีวิต ชัชฎาพร ลักษณาเวช : : Key B พระพุทธองค์ ท่านทรงสอนเรื่องเวรกรรม คนไหนใครทำ กรรมเคยก่อเอาไว้อย่างไร ก่อน นั้น เคยทำกรรมไว้ชาติใด ชาตินี้ต้องได้ รับกรรมที่ทำก่อนนั้น ตัวฉันคงทำ แต่กรรมซ้ำอยู่เสมอ ชาตินี้จึงเจอ เวรกรรมเก่าเข้าย้อนผูกพัน ปวด ร้าว ตรอมตรมขื่นขมอนันต์ ทำดี สารพันรางวัลที่ได้ก็คือเคราะห์กรรม โธ่ เอ๋ย พระเจ้าไม่เคยปราณี ในชาตินี้ ทำดีไม่เคยก่อกรรม หวัง ให้ ผลบุญได้น้อมนำ ล้างเวรที่เคยทำ แต่ชาติ ปาง ก่อน สิบนิ้วประนม สวดมนต์พร่ำบ่นบูชา กุศลนำมา จงนำข้าสิ้นเวรดั่งวรณ์ หากแม้ ชีวีสิ้นลับดับมรณ์ เวรกรรม ทุกชาติก่อน บรรเทาผันผ่อน อย่าตามซ้ำเลย...
29 มีนาคม 2548 16:43 น. - comment id 446228
@...คุณทิกิ... เรื่องของกรรมเป็นเรื่องที่ฟังเข้าใจง่าย แต่ทางปฏิบัติแล้วยากที่จะเลือกทำกรรมฝ่ายดีเพียงฝ่ายเดียวได้... และสำหรับคนที่เผชิญอุปสรรคอย่างมากมายนั้น หากขาดกำลังใจที่เข้มแข็งแล้วก็ยากที่จะประคองตนฝ่ามรสุมอารมณ์ไปได้ ขอบคุณมากนะคะคุณทิกิที่แวะมาทั้งสองบ้าน ขอให้ความเชี่ยวชาญชำนาญในกุศลที่คุณทิกิมีเป็นทุนอยู่แล้วนั้น สามารถปกป้องอภิบาลใจให้สุขอยู่ได้ทุกวันนะคะ
29 มีนาคม 2548 16:46 น. - comment id 446231
@...แม่จิตร... ในชาตินี้..เราพบเจออยู่แล้วทุกวันกับผลของกรรม แต่น้อยคนที่จะทราบ... และจะสะดุดหยุดคิดกันก็ต่อเมื่อ..มีสุขหรือทุกข์ครั้งใหญ่เข้ามาปะทะกับชีวิต ขอบคุณที่มาทักทายนะคะ
29 มีนาคม 2548 16:49 น. - comment id 446234
@...น้องพุดพัดชา... เป็นบทเพลงที่ประกอบกับกลอนเรื่องนี้ได้เป็นอย่างดีเลย เพลงบางเพลงให้มากกว่าความสุนทรีย์นะคะ เพราะนอกจากท่วงทำนองแล้ว เนื้อหาสาระที่ปรากฏยังให้คุณค่าทางความดคิได้อีกด้วย ขอบคุณในความห่วงใยค่ะน้องพุดคนใจงามเสมอ
29 มีนาคม 2548 23:50 น. - comment id 446490
น้องกานต์ก็เชื่อเรื่องกรรมค่ะพี่ดอกแก้ว แล้วกานต์จะเมล์ไปหาอีกทีนะคะ รักและเคารพพี่สาวคนดีเสมอค่ะ
30 มีนาคม 2548 15:13 น. - comment id 446721
แวะมาชมบทกลอน ไพเราะ นะคะ
31 มีนาคม 2548 22:51 น. - comment id 447404
จากเดอะเลตเตอร์: จดหมายลักษมณ์ ที่ผมได้เขียนไว้ ก็ย่อมมาจากกรรมที่ผมได้ปลูกไว้ จึงเจริญเติบโตขึ้นมาเป็นวิบาก และออกดอกออกผลมาเป็นทุกข์ให้เห็นจริง .. : ]
1 เมษายน 2548 00:22 น. - comment id 447471
@...น้องกานต์... ขอบคุณมากนะคะน้องกานต์ คงไม่น่าสนุกนักกับการฟังภาษายากเช่นพระอภิธรรม และถ้าหายกลัวความยากแล้วเมื่อไหร่ แวะไปร่วมชั้นเรียนกันอีกนะคะน้องกานต์คนดี
1 เมษายน 2548 00:23 น. - comment id 447472
@...ศศร.. ยินดีต้อนรับค่ะ และขอบคุณมากนะคะที่มาทักทาย แล้วแวะมาคุยกันอีกนะคะน้อง
1 เมษายน 2548 00:28 น. - comment id 447478
@...ลักษมณ์... กาลเวลากลืนกินทุกสรรพสิ่งแม้กระทั่งชีวิตและความทรงจำ จดหมายของทุกคนที่เขียนไว้..ไม่ใช่จดหมายผิดซอง แต่เพราะจำไม่ได้ จึงปฏิเสธเนื้อหาที่ตนเขียนขึ้น จดหมายลักษมณ์จึงส่งถึงมือเจ้าของในทุกวัน... ขอบคุณในบทสรุปที่ชัดเจนนะคะ