แรกรักมักหวาน เนิ่นนานมักขม

กวีหน้าหล่อ

อันความรักครั้งแรกที่อ่อนหวาน 
เมื่อเนิ่นนานมักกลายเป็นฝาดขม 
ฤาบุรุษสตรีหากเกลียวกลม 
รักรื่นรมณ์ต้องระทมในบั้นปลาย 
โอ้ใจข้าก็เคยได้เคียงคู่ 
เคยรับรู้หวานล้ำของรักได้ 
แต่บัดนี้กาลผ่านรักมลาย 
แหลกสลายเหลือแต่แค้นแสนชิงชัง				
comments powered by Disqus
  • tiki_4895 unlogged_in

    26 มีนาคม 2548 19:43 น. - comment id 444942

    
    จากดินมาเป็นพืชเป็นสัตว์เป็นคน
    จบสลายกลายเป็นดินเช่นเดิม
    ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้นนะคะ
    ไม่จากเป็นก็จากตายค่ะ คนเรา
    มีเท่านั้นเอง
    เขียนบทกลอนได้ ชวนให้ตอบยิ่งค่ะ
    ทิกิ
  • อาภาภัส

    26 มีนาคม 2548 20:10 น. - comment id 444959

    มาอ่านค่ะเพราะดี
  • ผู้หญิงไร้เงา

    26 มีนาคม 2548 22:33 น. - comment id 445017

    อันความรักแรกเริ่มเติมความสุข
    แต่พอนานไม่อาจสุขทุกข์เข้าใกล้
    ยิ่งกว่านั้นหลายปีผ่านเนินนานไป
    ก็เกิดการเปลี่ยนใจให้ระทม
    
    *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน