ปีอะไรข้าก็จำไม่ได้

คนอันดา คมวจี

ปีอะไรข้าก็จำไม่ได้
           
                    เหมือนสายฟ้าที่ผ่าเปรี้ยงลงมาบนแผ่นดิน  หลังจากรัฐบาลใหม่ประกาศ นโยบาย
ปีแห่งการเปลี่ยนแปลง ออกมา เป็นผลทำให้ กองสลากลอตเตอรี่แห่งชาติต้องถูกสั่งปิดใน 
12 ชั่วโมงถัดมา ตึกกระจกสูงตระหง่านและแวววาว ที่ประตูทางเข้า มีผ้าใบ ผืนใหญ่ เขียนว่า
 ปิด โดยไม่มีกำหนด   ภายในมีกองกล่องกระดาษจำนวนมหึมา ที่กำลังรอการจัดส่ง ไปยัง
ทั่วทุกจังหวัด ด้านหน้า มีกองทหารและรถหุ้มเกราะ จำนวนมากเรียงรายอยู่โดยรอบ ฝูงชน
จำนวนมหาศาลกำลัง ยืนชุมนุมอยู่ทั้งสองฝากถนน ในขณะที่รถรากำลังติดนิ่งอยู่บนถนนทุกสาย
ผู้คนกำลังหลั่งไหล ออกมาตามถนน และบ้างร้องตะโกน  และชูกำปั้น
                เอากองสลากคืนมา เราต้องการ รายได้ของเรา
               ขาย ลอตเตอรี่เดียวนี้ เราต้องการรวย 
              ผู้สื่อข่าวจากสถานีและหนังสือพิมพ์ทุกฉบับ กำลังถ่ายภาพ สัมภาษณ์ และจับตามอง
อยู่ที่ บริเวณนั้น อย่างไม่วางตา ขณะที่จอภาพขนาดยักษ์ ที่เคยออก รายการโฆษณาและจับสลากเป็นประจำ มาวันนี้กำลังถ่ายทอดสด รายการวิพากษ์รัฐบาลจากสถานีแห่งหนึ่ง
              หัวหน้าพรรคฝ่ายค้าน คนดังแห่งยุค กำลังให้สัมภาษณ์ โฆษกสาวสวย เรื่องความไม่ชอบมาพากลของรัฐบาล ที่สั่งปิดกองสลาก ในขณะที่อีกมุมหนึ่งของโต๊ะ หัวหน้าองค์การตำรวจแห่งชาติ มีสีหน้าเครียด หลังจากปฏิเสธ ที่จะสั่งยกกำลังตำรวจเข้าปิด กองสลาก ยังผลให้ ท่านนายกคนใหม่ไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง และมีทีท่าว่าจะปลดเขาออกจากตำแหน่ง
               เป็นความชอบธรรม ของประชาชน ที่จะมีโอกาสร่ำรวย ด้วยการถูกรางวัลที่หนึ่ง
ท่านกำลัง เอา ความรวย ออกไปเสียจากมือพวกเขา ท่านช่างไม่มีความเข้าใจเสียบ้างว่า ประชาชนต้องการความหวัง และเขายินดีจ่ายราคาเพื่อสิ่งนี้ 
               แล้วท่านคิดอย่างไร บ้างคะ กับนโยบาย ขจัดอบายมุขสร้างสังคมจริยธรรมและขยันงาน เพื่อความมั่งคั่งของ รัฐบาลใหม่ โฆษกสาวถาม
               ทุเรศ ผมว่า มันทุเรศสิ้นดี มันทำให้ รายได้เข้ารัฐปีละ 8 ล้านล้านบาทหายไปในพริบตาเดียว แล้วจะมีสิ่งไร ที่ประชาชน จะจ่ายเพื่อบริโภคมากเท่าสิ่งนี้  ...
               และเบียร์ ยี่ห้อดัง ด้วยใช่ไหมคะ เอาไว้ดื่มรอลุ้น รางวัล.. โฆษกสาวยิงวาทะเสริม
               แล้วคุณจะรู้ว่า นี่ไม่ใช่ การแก้ปัญหาจริยธรรม เพราะ เขาจะไปพนันกันในรูปแบบอื่น
แล้วคุณคอยดู ว่าผมพูดจริงหรือไม่   เขาปิดท้ายด้วยเสียงเครียด
              ภาพการถ่ายทอดหายไป ในฉับพลัน ชายหนุ่มคนหนึ่ง เดินเข้ามา ที่แผงเครื่องดื่มเล็ก ๆที่ชายชราคนหนึ่งนั่งอยู่ รอบข้างคนเบียดเสียดเต็มไปหมด ทุกคนเต็มไปด้วยเหงื่อ เขาร้องถามชายชราว่า
                ปีนี้ปีอะไรละ ลุง  ลุง ก็ตอบว่า   ปีอะไร ข้าก็จำไม่ได้ รู้แต่ว่า เขาฉลองครบ 100 ปี
กองสลากไปเมื่อวันก่อนเอง เอ็งไปอยู่ไหนมาละ ถึงไม่รู้ว่าปีอะไร 
               เราพวกเดียวกัน ลุง ผมคนขี้ลืม   ผมเป็นคนที่เขาส่งมาปิดกองสลาก เรากำลังรอคำสั่ง
ยกเลิกการปิดอยู่ ผมว่าพรุ่งนี้รัฐบาลก็ต้องสั่งเปิดเหมือนเดิมแน่ เพราะพวกผมก็คอยจะรวยกับเขาเหมือนกัน
               สายตาทุกคู่หันหันมามองที่ชายหนุ่มคนนั้น 
                ขอน้ำเย็นให้ผมขวดด้วยลุง ชายหนุ่ม หรือทหารหนุ่มคนนั้นพูด รับน้ำเย็นมาพร้อมกับจ่ายเงินและเดินจากไป
                 ทุกคนรอจะรวย................ มันจะเป็นอย่างนี้เสมอไป หรือคะ  
                 จอภาพเริ่มเปิดออกมาใหม่ พร้อมกับเสียงกังวานของโฆษกสาวคนนั้น.