ตอบบทกวีแห่งเธอ ฤดูหนาวคราวนี้มีของขวัญ ฤดูกาลผ่านผันฉันแอบหวัง ฤดูฝันดาลให้กวีมีกำลัง ฤดูใดไหลหลั่งมาทั้งใจ เปิดประตูยิ่งรู้ฤดูเช้า เปิดหน้าต่างแสงเจ้ากระจ่างใส เปิดความหมายคำกวีล่วงความห่วงใย เปิดความในคำหอมกล่อมบรรเลง เมื่อนกน้อยบรรเลงบทเพลงเช้า โทนคีย์เร้าเช้าช้าเริงร่าเปล่ง ประกอบแสงทะลุปรุใบไม้ร้องเพลง ชีวิตมิรีบเร่งในเพลงเธอ เมื่อเบื้องหน้าคือแสงแสดของแดดเช้า เบื้องหลังเธอก็มีเงาเย้าเสมอ ขอได้ไหมให้แสงเยือนเป็นเพื่อนเกลอ มาเสนอทายทักเหมือนรักกัน พบกันทุกเช้าชื่นจะตื่นเช้า พบกันทุกเพลงเร้าเย้าผ่านฝัน พบกันทุกมุกคำหอมรำพัน พบกันทุกวลีสั้นสนั่นใจ เปิดประตูบานเช้าเย้าและยิ้ม เปิดหน้าต่างโลกอิ่มอ้อนอ่อนใหว เปิดความรักที่มิรู้ฤดูใด เปิดคำหอมดอกใบปีใหม่มา ยังไม่จบแต่มันหวานเกินเหตุ ขอจบแล้วกันครับ
14 ธันวาคม 2544 14:49 น. - comment id 25020
ู^_^ หวานจริงๆด้วย....อู๊ยยยยย....มดกัด
14 ธันวาคม 2544 18:27 น. - comment id 25050
......เพราะดีครับ ยินดีที่ได้เจอคุณ ณ ที่นี้..... ..แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า....
15 ธันวาคม 2544 14:04 น. - comment id 25184
ขอบคุณผีเสื้อปีกบาง และแสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า ที่แวะมานั่งคุยกัน เราเป็นเพื่อนกันแล้วใช่ไหม