พยายามแล้ว ที่อยากลืมเธอสุดรัก ฉันสมัครใจเองใช่ไหมนี่ หรือเป็นฟ้าลิขิตไม่ใยดี ให้เธอมีคนมากมาย จนลืมกัน อย่าลืมฉันเลยนะใดที่รัก ใจฉันจักคิดถึงเธอไม่แปรผัน หากเธอลืมฉันคงเสียใจมากน้น น้ำตาลั่นออกมาพาใจตรอม บางสิ่งที่อยากจำเรากลับลืม ลืมไปว่าเธอนั้นมีเจ้าของถนอม ฉันคิดอยู่ว่าเธอนั้นเป็นเจ้าจอม ที่ถนอมน้ำใจฉันตลอดมา สิ่งที่อยากลืมก็อยากจำ มันถลำลึกไปแล้วให้โหยหา ทุกอย่างที่เป็นอยู่เสมอมา ใจไม่กล้สสักที จะเอ่ยไป...........................
23 มีนาคม 2548 20:26 น. - comment id 443480
สิ่งใดที่ชอกช้ำมักจำแม่น ปวดร้าวแสนทรมาพาผิดหวัง ยิ่งเรื่องรักหักจิตพิษเรื้อรัง ยิ่งกลับฝังตอกย้ำจำจนตาย
23 มีนาคม 2548 23:49 น. - comment id 443596
อยากจะลืมความจริงสิ่งยิ่งใหญ่ ว่าเธอนั้นไม่มีใจให้ห่วงหา แต่ทุกครั้งกับยังจำฝังอุรา ว่าเราหนารักเธอเสมอใจ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
24 มีนาคม 2548 13:42 น. - comment id 443841
อาการนี้ไม่มีหมอรักษาด้วยดิ... ***แวะมาอ่านผ่านมาทักทายครับ