ช่วยด้วยตอนนี้อยู่โรงพัก -_-!!! ข้อหาหนักละเลยเผลอบอกเขา ทนไม่ได้เห็นใครตามเป็นเงา เพราะว่าเราแอบชอบเธอมานาน เมื่อแรกเจอยิ้มใสช่างอ่อนหวาน เป็นความงามเปรียบแท้ยากใครเหมือน สลักชื่อทอสายใยคอยย้ำเตือน อย่าแชเชือนเสมือนมิรักกัน กาลเวลาเครื่องพิสูจน์เรื่องทุกสิ่ง หากรักจริงทำได้เพื่อความฝัน จะสุขทุกข์หมองเศร้าเรามีกัน จักแบ่งปันกำลังใจพร้อมสู่ทน ถ้าจะพูดเรื่องรักด้วยเหตุผล คนสองคนกามเทพช่วยแผลงศร วันข้างหน้าพ่อแม่ขออวยพร เห็นสมควรหาฤกษ์ยามแต่งงานเอย
22 มีนาคม 2548 03:38 น. - comment id 442653
ไม่งามอย่างใคร ไม่ใช่ปัญหา ไม่ต้องเด่นอย่างใคร ให้มันปวดหัว ไม่ต้องเลิศหรู ก็ไม่เห็นเป้นไร ไม่ต้องคิดให้เรื่องใหญ่ ไม่มีของขวัญ ก็ไม่ต้องหา ไม่ต้องทำอะไร ให้เกินกว่านี้ ไม่ต้องหวานจนหยดหย้อยอย่างใคร เพราะแค่นี้ก็ยิ่งใหญ่ เหลือเกิน แค่เธอเป็นคนดี เป้นคนๆนี้ที่ฉันช่างภูมิใจ คนดีของฉัน ที่ฉันรักมากสุดหัวใจ.. * คนดีของฉัน จาก ลาบานูน ....
22 มีนาคม 2548 09:36 น. - comment id 442684
ข้อหาหนักเลยนะเนี๊ยะ...ไม่เป็นไรเดี๋ยวจัดากรให้ตำรวจรู้จักันจะขอให้ขังรวมนะครับ
22 มีนาคม 2548 11:21 น. - comment id 442723
รักจริงรักจังจึงหวังแต่ง รักมากรักนานจริงไหม แรกแบบนี้แต่ต่อไป รักแบบไหนไม่รู้ไม่อยู่บ้านเลย อิอิอิ.........เค้าเรียกว่าแรกรักน้ำต้มผักก็ว่าหวาน.......แต่ครั่นพอนานๆไปไง....บอกว่าแก่ง่ายตายช้านะคุณจ๋า........5 5 5
22 มีนาคม 2548 11:49 น. - comment id 442736
จะชวนน้องไปทำไร พี่บ่าว....อิอิอิ แวะมาเยี่ยมครับ.........ดื่มซักจอกไหม อิอิ
22 มีนาคม 2548 14:35 น. - comment id 442810
...เสียงท้ายของบทกลอนคุณน้องเจนเขียนได้ดีแล้ว กลอนบทหนึ่งจะมี 4 วรรค วรรคแรกคือวรรคสดับ เสียงของคำท้ายควรเป็นคำเต้น คือ เอก โท ตรี จัตวา แต่จะใช้สามัญก็ได้ไม่เคร่ง วรรคที่สองเรียกว่าวรรครับ เสียงคำท้ายนิยมใช้ จัตวา (น้องใช้ได้ถูกแล้ว) แต่จะเป็นโทก็ได้ จะเป็นเอกได้ก็ต่อเมื่อมีเสียงตรีส่งมาจากวรรคก่อน วรรคที่สามคือวรรครองลงด้วยเสียงสามัญได้จะดี วรรคที่สามคือวรรคส่งลงด้วยเสียงสามัญจะดีแต่จะลงด้วยตรีก็ได้ แต่วรรครับของบทต่อไปควรจะเป็นเสียงเอก .......... และน้องควรจะแบ่งจังหวะในการเขียนด้วย 3-2-3 หรือ 3-3-3 กรณีวรรที่มี 9 คำ และในวรรคควรจะมีสัมผัสในด้วย จะดีครับ พี่ก็เขียนไม่เก่งหรอกครับ แต่อยากแนะนำคงไม่ว่ากันนะครับ
22 มีนาคม 2548 16:04 น. - comment id 442835
จะว่าไงละพี่ ขอบคุณมากกว่านะ ที่แนะนำนะจ้า อิอิอิ ขอบคุณคราบบบ คงจะไม่ไหวอะ ดื่มหัววันเดียวเฮงละแย่เลย ไว้ให้เย็นๆๆว่าที หลายจอกก็ได้
22 มีนาคม 2548 19:40 น. - comment id 442908
ช่วยฉันด้วยตอนนี้อยู่โรงพัก ดักไปรักคนที่เขามีเจ้าของ ช่วยฉันด้วยเพราะใจไปใฝ่จอง จึงได้ครองห้องขังนั่งเศร้าซึม *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
23 มีนาคม 2548 07:29 น. - comment id 443127
ใช่ครับคงต้องรอเวลาเป็นเครื่องพิสุจน์ แวะมาเป็นกำลังใจให้นะครับ
23 มีนาคม 2548 07:32 น. - comment id 443128
อานะโนใจเลยอ่ะ
25 มีนาคม 2548 08:45 น. - comment id 444215
แวะมาเยี่ยม ยินดีกับความสำเร็จในการพิสูจน์เจ้าค่ะ
27 มีนาคม 2548 18:06 น. - comment id 445226
วู้ๆๆ วันนี้วันอาทิดที่27 มีค. ในที่สุดช้านก้อได้เล่นเนต ก๊ากๆๆ มีฟามสุขเจงๆ ช้านคงได้เล่นแปบเดียว ตอนนี้อยู่เซนทรัลลาดพร้าว เฮ้อ! เดินเหนื่อยเปงบ้า มะพิมแระ เด๋วไปบนในเมลต่อ
27 มีนาคม 2548 23:58 น. - comment id 445400
กว่าจะจุดธูปถึงนะ ส่งมาหาเรานะ คิดถึงจังมีเรื่องตั้งเยอะมากที่จะเล่า ดูแลตัวเองนะ
3 เมษายน 2548 00:38 น. - comment id 448464
เอออออออถ้าเด็กตรังจิงช้านขอชมหนะว่าหรอยดีจิง เป็นกลอนที่โคตรแปลกมากเลยแหละ เเต่ละวรรคมั่วแบบมีสาระ สุดยอดมากไม่เคยเห็นกลอนที่ไหนตอนจบจะเเต่งงานเเบบนี้มาก่อนเลย
3 เมษายน 2548 02:58 น. - comment id 448494
55555555 มั่วได้หรอยจริงเรา เอาเป็นว่าแต่งหนุกๆๆๆ อ่านแล้วอย่าเครียด หนนี้แต่งงานแล้วหนครั้งหนีตามดีหว้าได้หรอยหว่านี้เหลย ดีไหม แต่ก็นะ มั่วแบบมีสาระก็ยังดียังพอมีสาระกับคนอื่นบ้าง ขอบใจนะเด็กกันตัง อยู่ตรงไหนอะ ที่แพไหม....
14 ตุลาคม 2548 03:25 น. - comment id 527097
คนดีจ้า ตอนแรกๆอ่านก็รู้สึกชอบๆๆนะ แต่หลังๆๆเริ่มมึนๆๆแล้วอะ เมื่อคืนผมก็นอนดึกนอนตั้งตี2กว่า แต่เอาวะสู่ต่อดีกว่า