๐๐เหนื่อยหน่ายใจเจ็บช้ำ ชินชา หมองหม่นในอุรา หลั่งล้น ก้าวย่างสู่มรรคา ธรรมผ่อง ใสเฮย พลัดพรากเพื่อผ่านพ้น พิษร้อนโลกีย์ จิตเสรีกู่ก้อง กังวาน สำนึกร่วมขับขาน ร่ำร้อง เปลื้องปลดอุปาทาน ตรึงเหนี่ยว ชาคระสติจดจ้อง ขัดล้างใจหมอง๐๐
dark side of mind 20 มี.ค. 2548 03:38 น. - ID 73045 
1226
14
0
20 มีนาคม 2548 03:45 น. - comment id 441655
ยามดึกสงัด...ขอเพ่งสมาธิ ให้เป็นบทโคลง ...โอมเพี้ยง... ผู้รู้โปรดเมตตาชี้แนะ จะเป็นพระคุณอย่างยิ่งครับ
20 มีนาคม 2548 03:54 น. - comment id 441658
เขียนไปตามใจ และตามจริง ให้เป็นสิ่งธรรมดา ครับ ;)
20 มีนาคม 2548 04:04 น. - comment id 441659
สวัสดีครับ...คุณOracle คิดว่าไม่มีใครแล้ว...ดึกแบบนี้ ยังมีเพื่อนๆ หลายท่าน ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ .. เป็นคำแนะนำที่ดีมากครับ ขอขอบคุณด้วยความจริงใจ
20 มีนาคม 2548 09:39 น. - comment id 441682
ยามดึกสงัด แต่ไร้ซึ่งเสียงใคร แต่เสียงหนึ่งในหัวใจ ยังดังอยู่... .......ก้าวย่างสู่มรรคา สัจจะ ธรรม ........... ก็นะ .......เร่าร้อนนัก ลุกอาบน้ำ คงดับร้อนได้ ทำใจให้ สบาย หาก เกิด ทุกอย่างอยู่ที่เสียงที่ได้ยินองหัวใจ นะ ลองบอกว่า ไม่ ดูสิ น่าจะสงบนะ
20 มีนาคม 2548 11:29 น. - comment id 441716
ผมว่าอยู่ดึก ได้อะไรเยอะนะ สำหรับตัวตนของเรา เงียบสบายดี แต่ผมคงไม่อยู่ดึกประมาณคุณนะ สังขารไม่อำนวย อิอิ
20 มีนาคม 2548 11:52 น. - comment id 441727
หน้าส่วนตัว
สวัสดีครับ...คุณดาหลา & ประการัง
ช่วงนี้อาบน้ำวันละหลายครั้งครับ...อบอ้าวน่ะครับ
ได้ยินเสียงร้องของหัวใจ..แว่ว แว่ว ว่า...เหงาๆๆๆๆ
ต่อไปจะทำตามคำแนะนำของคุณดาหลา ครับ จะครวญครางตอบไปว่า...เหงาน่ะดีกว่าช้ำนะๆๆๆๆ
..................................................
สวัสดีครับ...คุณแม่จิตร
ยินดีที่รู้จักนะครับ ...
ผมเองอยู่ดึกจนเคยชินครับ จริงอย่างคุณแม่จิตรว่านะครับ มันเงียบ สบายดี เหมือนจิตใจได้ปลดความหนักอึ้งออกไปบางส่วนนะครับ
ยังไงก็รักษาสุขภาพนะครับ จะได้เขียนงานออกมาให้เพื่อนๆ ได้ชื่นชมได้ต่อเนื่อง
20 มีนาคม 2548 12:10 น. - comment id 441738
เสรีภาพของชนทุกคนเห็น ยังโดดเด่นในจิตยามคิดหา ทุกคนนั้นมีสิทธิ์ติดอุรา จะค้นหาสิ่งใดในใจตน *-*แต่งได้ดีค่ะ ขออนุญาตแจมกลอนแทนโคลงแล้วกัน มันเคลงเหลือกำลัง แถมฝีมือพัฒนาแล้วแต่พัฒนายังไงก็ไม่ไหว เหนื่อยด้วยค่ะ เลยของด เอาไว้ว่างจริง ๆ จะตั้งสมาธิไปลื้อตั้งแต่เสียงเอกเสียงโทแล้วค่อยมาแจมใหม่นะค่ะ อิอิ*-*
20 มีนาคม 2548 12:15 น. - comment id 441742
ยามดึกรู้สึกมันจะ วิเวก วังเวง วิเหวโหวนะคะ ตัณหา ดับอย่างไรก็ไม่หมดค่ะ อิอิ ขอตัวไปแก้ปัญหาก่อนนะคะ
20 มีนาคม 2548 12:42 น. - comment id 441750
สวัสดีครับ...คุณผู้หญิงไร้เงา อย่างนี้แสดงว่ารักเดียวใจเดียวนี่ครับ..อิอิ แล้วใครน๊า..มาตัดพ้อต่อว่าคุณได้นี่ ก้าวแรกนี่หละครับ..หนักที่สุด กว่าจะยกขาออกไปได้ พอเส้นสายเริ่มขยับ แล้วล่ะก็ เดินตัวปลิวเลย..(แต่ผมยัง งกๆ เงิ่น อยู่นะ ..อิอิ..)
20 มีนาคม 2548 12:49 น. - comment id 441753
ข้างบนน่ะ..ผมนะครับ คุณผู้หญิงไร้เงา
20 มีนาคม 2548 12:57 น. - comment id 441755
อ้าว..คุณคนคนเมืองลิง...ย่องมายามดึก อ้อไม่ใช่ครับ เที่ยงวันนี่ ไม่ใช่เที่ยงคืน..อิอิ ไม่ใช่วิเวกอย่างเดียวนา..ทั้งเหงากายเหงาใจ เฮ้อ... ขอแต่ตัวไปแก้ปัญหาหรือครับ....ใจเก็บไว้ที่ไหนนี่...
20 มีนาคม 2548 13:58 น. - comment id 441767
สวยงามมาก ๆ ค่ะ
20 มีนาคม 2548 14:00 น. - comment id 441768
สวยงามมาก ๆ ค่ะ
20 มีนาคม 2548 14:01 น. - comment id 441769
เป็นกลอนออกแนวธรรมะ...ขอแจมด้วยคนนะครับ.... .............ความ.................. ความจนความรวยก็ทุกข์ ความสุขคล้ายดั่งไฟสุม ความเหงาคอยเข้าเกาะกุม ความกลุ้มกัดกร่อนชอนใฃไช ความสุขแค่เพียงฉาบทา ความล้ายังคงเคลื่อนไหว ความทุกข์รุกรมถมใจ ความตายเที่ยงแท้เท่าเทียม..ฯ ............ ความสุข ................ อันความสุขทั้งหลายในโลกหล้า ล้วนมายาไม่จีรังเสื่อมสลาย ไร้ตัวตนไม่เที่ยงหมดสิ้นไป เกิดแล้วตายในวัฏฏะน่าเบื่อจริง ............ ชีวิต ............... ยามนี้มีแต่เรา เฝ้าเมียงมองมิเห็นใคร ในห้องเก่าเหงาเดียวดาย กับหัวใจที่ทุกข์ทน ชีวิตไม่แน่นอน ดั่งละครแสนสับสน มีสุขทุกข์เจือปน หนีไม่พ้นคือความตาย มาสร้างความดีเถิด กุศลเกิดไม่เสียหลาย ยังต้องเดินทางอีกไกล ในวัฏฏะที่วกวน
20 มีนาคม 2548 15:25 น. - comment id 441816
สวัสดีครับ...คุณภาวิ
ขอบคุณครับที่เข้ามาทักทายกัน ยินดีที่รู้จักนะครับ
หายไปหลายวันนะครับ ไม่ค่อยเห็น พัดผ่านมาอีกครั้งพร้อมลมเย็นๆ พาสบายอกสบายใจ อิอิ..
................................................
สวัสดีครับ...คุณมนต์กวี
ดีใจที่หนุ่มเจ้าเสน่ห์ มาฝากกลอนธรรมมะที่นี่นะครับ
อิอิ..เห็นหวานฉ่ำอยู่...วันนี้มาแปลก...
21 มีนาคม 2548 02:14 น. - comment id 442002
เรียนด้วยความเคารพอีกครั้งเรื่องโคลง ว่าเขียนได้ดีค่ะ
21 มีนาคม 2548 12:59 น. - comment id 442167
สวัสดีครับ...คุณทิกิ อิอิ...เป็นทางการจังเลย แหม..กันเองน่า ขอบคุณในคำชมนะ มีตรงไหนผิดฉันทลักษณ์ ช่วยชี้แนะด้วยนะครับ...
21 มีนาคม 2548 14:36 น. - comment id 442251
ผมอยากหลุดพ้นครับท่านดาร์กไซด์
21 มีนาคม 2548 15:10 น. - comment id 442281
สวัสดีครับ...คุณวิสกี้... อย่าเพิ่งครับ...อิอิ..ยังอยากอ่านกลอนแนวคุณวิสกี้อยู่...
21 มีนาคม 2548 16:27 น. - comment id 442321
จิตใจใฝ่บุญ............หลุดพ้น จิตมั่นธรรม............รักษา บุญหรือกรรม.........นำมา พบพาสิ่งสุข...........หลุดพ้น...ทางธรรม เขียนได้ดีมากเลยจ๊ะ - dark side of mind คิดไม่ถึงว่าจะชอบเขียนแนวนี้เช่นกันนะค่ะ - dark side of mind
22 มีนาคม 2548 16:35 น. - comment id 442851
มาช้ากว่าเพื่อนเลยเรา..แวะมาอ่าน ผ่านมาเยี่ยมครับผม
22 มีนาคม 2548 16:36 น. - comment id 442853
เขียนได้ดีจังเลยนะคะ แต่บางครั้งเมื่อเราตกหลมอะไรบ้างอย่าง ห้วงความหลงก็ไม่สามารถทำให้เราพบดวงตาแห่งธรรม *** แวะมาทักทายจ๊ะ **
23 มีนาคม 2548 11:30 น. - comment id 443206
สวัสดีครับ...คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้
ก็ช้าน่ะสิครับ..คุณบินเดี่ยว ก็คุณบินหลงทางน่ะ บางกอกน่ะ..เส้นทางมันสับสนวนเวียน ทางแยก ทางคู่ขนานก็เยอะ ทางซ้อนกันหลายชั้นก็ไม่น้อย
ผู้คนก็ขี้หงุดหงิด เอาใจยาก ปรวนแปรสุดหยั่งคาด
อิอิ..ระวัง..ระวัง..บินช้า ๆ ไว้ ถูกต้องแล้ว..
23 มีนาคม 2548 11:43 น. - comment id 443210
สวัสดีครับ...คุณพรพระจันทร์ ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะครับ คุณพรพระจันทร์ เห็นด้วยครับ ... อย่าถึงขั้นเห็นธรรมเลยครับ แค่ยอมรับความจริง และความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นได้ ก็ถือว่าประสบความสำเร็จแล้วครับ ในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ ความหลง ..เข่นฆ่ามนุษย์มากยิ่งกว่าสมรภูมิสงครามแห่งไหน..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
