จากวันวาน ถูกแย่ง ชายไปครอง ต้องมัวหมอง หลบมุม ซุ่มไร้เสียง ร้องไห้ไป ร้องหมดกด ลดสำเนียง เพื่อได้เพียง ปัดเป่า ความหนาวเหน็บ วันเดือนปี เลื่อนผ่าน พ้นกันไป ไม่ร้องให้ แล้วนะ แค่เคยเจ็บ ปล่อยเค้าไป วันหนึ่งกรรม คงตามเก็บ เหมือนจิกเล็บ ลงเนื้อฉัน ในวันนั้น ไม่อยากสน ไม่อยากมอง ให้หมองจิต ก็แค่คิด ทำไมทำ ได้เพียงนั้น แต่ก็ช่าง ผ่านไป ไม่พบกัน ไม่หวนหัน หลังไปมอง เศร้าใจเปล่า หันหน้ามา ฟังธรรม นำชีวิต และลิขิต สิ่งดีดี ดีกว่าเศร้า เดินหน้าไป หา แสงธรรม เถิดตัวเรา ใครไหนเล่า ถ้าไม่ สนใส่ใจ สวดเมตตา อโหสิ พวกเขาเถิด อย่าได้โกรธ อย่าพิโรธ ให้ร้อนใย กรรมใดหนอ ใครก่อ คงรับไป ปล่อยเขาไว้ ตรงนั้น หันหลังเถิด สานต่อถ้อย พระธรรม ดีกว่าแน่ ผลบุญแท้ หากตั้งจิต นิมิตรเกิด ขอสั่งสม ผลบุญนั้น สุขเป็นเลิศ ขอใจเปิด ใจเข้าสู่ ห้วงพระธรรม.. ดาหลา & ปะการัง ๑๘ มีนาคม ๒๕๔๘
18 มีนาคม 2548 22:50 น. - comment id 441079
อนุโมทนาชายให้หายไปจากใจรักด้วยค่ะอิอิ ให้หักใจตัดใจได้ เข้าสู่ร่มธรรมนะคะที่แสนฉ่ำเย็นจิตค่ะ
18 มีนาคม 2548 23:08 น. - comment id 441098
สิ่งใดใครทำกรรมจด สิ่งใดทั้งหมดที่เห็น สิ่งร้อนแน่นอนร้อนเป็น สิ่งใดไหนเย็นเห็นจริง *-*เห็นด้วยเลยค่ะ บางครั้งกรรมที่ผู้ก่อได้รับจะช้า แต่ไม่มีใครเคยพ้นกฏแห่งกรรมสักทีค่ะ*-*
19 มีนาคม 2548 12:10 น. - comment id 441274
อโหสิกรรมเถิดนะถ้าพี่พลั้งไป บุญมีพบกันชาติใหม่ดย่าได้อย่าได้อาวรณ์..พี่บวชเป็นพระ จะมาบิณฑบาตโปรดเจ้า ถ้าหากนงเยาว์ใส่ข้าวพี่ก็จะให้พร ชาตินี้วันนี้ บุญพี่ไม่ถึงบัง ขอลางามงอนด้วยอาวรณ์ แม่รักซ้อนพี่อ่อนใจ.....คุณดาหลาฯตกลงเป็นจริงใช่ไหมเนี๊ยะ... **แวะมาอ่าน ผ่านมาร้องเพลงคร๊าบ
19 มีนาคม 2548 13:06 น. - comment id 441300
แง๊ววว โดนจัยจังค่ะพี่ดาหลา >
19 มีนาคม 2548 14:03 น. - comment id 441328
มาอโหสิด้วยคนค่ะ
21 มีนาคม 2548 11:34 น. - comment id 442122
อโหสิกรรม.....นำธรรมมาใช้ นั้นดีกว่าสิ่งไหนไหน ช่วยลดกรรมลงได้ ด้วยการน้อมนำธรรม จ๊ะ...ดาหลาฯ......ธรรมจะนำมาซึ่งความสุขใจค่ะ..คนดี......