@.....รอวัน........@ ไม่มีอะไรในอาณัติของเราสักอย่าง ทุกสิ่งช่างว่างว่างเปล่าจริงหนอ ใดของเราหรือของเขา..เปล่า...มิพอ ไยทดท้อระทม....แค่ขมทรวง ทุกสิ่งยืมเขามาเขาทวงกลับ รอวันลับกายจากโลก โยกกลับสรวง หรือหล่นสู่นรกล่างกลางความลวง ใจจึงควงรอวันอันผันแปร มิมีสิ่งใดเลยเป็นของเรา ช่างน่าเศร้าสิ่งที่เคยเปรยแยแส บัดนี้นั้นมิเห็นใครมาเหลียวแล เปลี่ยวเปล่าแท้....ไร้จริงใจ...ใครพรรณนา ในความจริงสิ่งสะกัด คือวัตถุ อันผู้คนเฝ้ามุทะลุหา โน่นไม่พอ...ถ่อสังขาร ผลาญนานา เหลือเพียงข้าฯ ต้องชดใช้...ให้ทุกคน จนปัญญาเหมือนบ้าใบ้ในวันนี้ จมกับทุกข์รุกฤดีที่หมองหม่น ชินจนชาชาจนชืดจืดเหลือทน เรามันคนชาเย็น...เป็นสามัญ แวะมาเขียนวันที่เว็บกลอนเราล่มอีกตามเคย ขอเขียนหน่อยไม่งั้นเดี๋ยวคืนนี้จะนอนไม่หลับ โอหนอ เจ็บจนชา จารเมื่อเวลา ๒๒:๓๐ คืนพระพฤหัส ๑๗ มีนาคม ๒๕๔๘ ครั้งแรกที่เขียนกลอนที่นี่ Original เคาะหน้าจอ ทิกิ_tiki : ทิกิ: วันพฤหัสบดี ที่ 17 มี.ค. ปี 2005 [ เวลา 22 : 29 ]
18 มีนาคม 2548 13:11 น. - comment id 440807
เพราะไม่พอจึงก่อโทษ ทุกโสตห้อง เกินจะฟ้อง..ครวญหา ประสาซื่อ สุดท้ายนั้น...ตัวของเรา...เขลา...กระบือ ได้แต่ชื่อ...ตัวบรรลัย...ไปโลกันตร์ : ทิกิ_tiki : วันพฤหัสบดี ที่ 17 มี.ค. ปี 2005 [ เวลา 23 : 19 ]
18 มีนาคม 2548 13:16 น. - comment id 440811
สะบัดผ้าห่มกายมิอายพื้น รู้จุดยืนรับกรรมมิซ้ำท่า อวลกลิ่นไอสมุนไพรในกลิ่นยา สติปทาจับถูกจมูกตน ดมไอน้ำคร่ำกลิ่นอันชินชื่น เย็นระรื่นการบูนพูนเพิ่มผล ได้ล้างปอดล้างไตเหงื่อไคลวน ถอนพิษปนในเลือดให้เหือดจาง : ทิกิ_tiki : วันศุกร์ ที่ 18 มี.ค. ปี 2005 [ เวลา 0 : 16 ]
18 มีนาคม 2548 13:18 น. - comment id 440813
รอจนถึงวันพิฆาต ...อนาถนัก เพชฌฆาตเงื้อชักจะบั่นหัว ยังยืนหยัด เข้มข้น...แม้นตนกลัว มิได้ยั่ว...กลัวหนัก..หักไม่ลง : ทิกิ : วันศุกร์ ที่ 18 มี.ค. ปี 2005 [ เวลา 11 : 43 ]
18 มีนาคม 2548 13:21 น. - comment id 440816
ถ้าตายจริงไม่กลัว กลัวไม่ตาย มันระคายตายด้านกร้านโลกหล้า จะกลายเสื่อมโลกธรรมช้ำอัตตา เป็นเสมือนคนไร้ค่า ชีวา..ตู : ทิกิ_tiki : วันศุกร์ ที่ 18 มี.ค. ปี 2005 [ เวลา 11 : 53 ]
18 มีนาคม 2548 13:23 น. - comment id 440817
ถึงวันนี้มีแต่พระที่จะช่วย ที่จะม้วยในเศรษฐกิจอันบิดผัน มองไปไหนมิเห็นใครเป็นสำคัญ จะกล้าฟัน สู้เจ้าหนี้ ซึ่งบีฑา นั่งภาวนาพระช่วยอย่างเดียวแหละท่าน : ทิกื: วันศุกร์ ที่ 18 มี.ค. ปี 2005 [ เวลา 12 : 37 ]
18 มีนาคม 2548 14:45 น. - comment id 440866
พระพุทธเจ้าสอนว่า เราตถาคต เป็นแต่ผู้ชี้ทางให้เท่านั้น ความเพียร(ต่อสู้ความทุกข์) เป็นกิจที่ท่านต้องทำเอง ขอเป็นกำลังใจให้คุณ ทิกิ...สู้น่ะ... สติตั้งหน้า ปัญญาตามหลัง ระวัง...อารมณ์ บ่มเพาะขันติ หมั่นผลิวิริยะ แล้วพระจะช่วยเอง.... ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา(ตถาคต) พระพุทธวจนะ...
18 มีนาคม 2548 14:58 น. - comment id 440872
แวะมาทักทายครับ...............
18 มีนาคม 2548 16:50 น. - comment id 440952
นิมิตร ที่ดี ก่อ เกิด ในใจ นะพี่............ ขอ ภาวนา ให้ พี่นะคะ กาลเวลา เป็นผู้กำหนด ทุกสิ่ง
18 มีนาคม 2548 17:48 น. - comment id 440986
12542 - ต้นรัก กลางหทัย ขอบคุณ คุณ ต้นรักกลางหทัย เมื่อกลางวัน โยกกลอนมาวางไว้ที่นี่ แล้วก็ออกไปเจรจาว่าความกับท่าน เจ้าหนี้ธนาคารรายใหญ่.... ที่ว่าแรงแรงก็ดูผ่อนคลายลงพูดจา กันรู้เรื่อง น่าจะ ประนีประนอมยอมความ กันได้...(ยังหวังในทางที่ดีอยู่) คนเราอยู่ที่ไหนก็รักที่นั่น อยู่ที่นี่สุขสงบใจดีก็รักที่นี่ ไม่ได้สนใจ ว่าจะมันจะดู แพง หรือ ไม่แพง อะไร เพราะไม่ได้สนใจว่าจะต้องประดับเกียรติยศ อะไร คนเราควรมีสภาพอยู่ตามปัจจัยที่ตน หาได้อยู่ได้ คิดอย่างนั้น.... แต่ระยะ เวลา7-8 ปี นี่จะย่างปีที่เก้า แห่ง การต่อสู้ อดทน...เรี่ยวแรงเราอาจแผ่วลง แต่ใจเรายังสู้ คาดหวังว่าหนังสือเล่มต่อไป คงจะมีข่าวดี เพราะมีคน พร้อมจะช่วยให้ ทำออกได้ แจ้งมาหลายท่านแล้ว... มือโปรทำหนังสือให้ หนังสือพิมพ์รายหนึ่ง คือ คุณ pixels พร้อมจะช่วยนำ ที่จัดเรียงหน้าไว้แล้วนี้ ไปเรียงให้ใหม่ นับว่าดีมากค่ะ เพื่อน ณ บ้านทิดโส ดอทคอม คือคุณเชน ก็กำลังช่วยเจรจานายทุนเพื่อให้มีทุนพิมพ์ หนังสือเล่มสาม...เธอโฆษณาป่าวประกาศให้ ด้วยใจจริงๆ...นี่ก็อีกความช่วยเหลือ ส่วนทุกพี่น้องแห่งบ้านกลอนไทย ก็พร้อม ให้กำลังใจสนับสนุนทุกวิถีทาง เท่านี้ ก็มีแรงสู้โลกค่ะ ทิกิ
18 มีนาคม 2548 18:04 น. - comment id 440991
แวะมาทักทายครับ............... : 12050 - ขอโทษครับ...ผมเมา : 448659 - 18 มี.ค. 48 - 14:58 ยินดีที่คุณแวะทักทายค่ะ.............ทิกิ %%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%% : นิมิตร ที่ดี ก่อ เกิด ในใจ นะพี่............ ขอ ภาวนา ให้ พี่นะคะ กาลเวลา เป็นผู้กำหนด ทุกสิ่ง ดาหลา & ปะการัง : 448741 - 18 มี.ค. 48 - 16:50 วันนี้ เป็นวันที่เจรจาด้วยการนำหนังสือสอง เล่มที่เขียนไว้ไปให้ดู ว่าแม้นว่า งานของห้างฯ ในแง่การตกแต่งภายในจะมีปัญหา เรื้อรัง เก็บเงินลูกค้าได้มั่งไม่ได้มั่ง ตามที่ตั้งเป้าไว้ และหรือ ผู้บริหารคนเดียวคนนี้จะ เจ็บ ป่วย อยู่ระหว่างพักฟื้น มา สามเดือนกว่าเกือบ สี่เดือนนี่แล้ว แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่สู้ หนังสือที่ออกไปสองเล่ม นั้น ถึงอย่างไร ก็ เป็นหนังสือที่ออกไปอย่างงดงามในความหมายและ ความตั้งใจ... แต่เล่มสามนี้ เมื่อ ระยะเวลาได้ยืดออก มา เมื่อ รูปเล่ม จะ เป็นมืออาชีพทำให้ เมื่อเงิน ทุน จะได้มีผู้มีเงินทุนพอจะมาช่วยให้ออกได้ ตามที่ขอกันไป...ก็น่าจะได้ออกมาเป็นรูปเล่ม ที่สวยงามสมความหวังกว่าที่ทำไว้ สองสามวันนี้ ได้พบเพื่อนที่มีอะไรดีๆให้ รับทราบ ได้เห็นรูปแบบหนังสือบางเล่มที่ตลาด ต้องการ และ มีประโยชน์จริงๆ น่าอ่านหลายเล่ม เป็นหนังสือดีในตลาด ที่เราไม่เสียดายเงินที่ซื้อมาเป็นเครื่องเสริมจิตวิญญาณของตน เราจึงตั้งปนิธานไว้ว่า เมื่อ บุคลากรมืออาชีพพร้อม เมื่อทุนพร้อม เวลาก็พร้อมให้ขนาดนี้ เราน่าจะได้มีหนังสือเล่มใหม่สักเล่ม ที่คลอด มาอย่างถูกทางไม่ เป็นเหมือนเด็กคลอดก่อน กำหนดเหมือนหนังสือสองเล่มของเราที่ผ่านมา ซึ่งถูกกำหนดด้วยวันเวลา จนทำอะไรไม่ประณีต จริง การที่สามารถฝ่าฟันพาตัวเองมาถึง เล่มที่สาม ที่กำลังเตรียมอยู่นี้ได้ ย่อมหมายถึง ความระมัดระวังทุกฝีก้าว....ที่หวังว่าจะได้ออกมาด้วยดี...ด้วยดีจริงๆ
18 มีนาคม 2548 18:08 น. - comment id 440992
คนเกิดมา มีต้นทุน บุญหนุนส่ง คุณค่าคง คู่ร่าง แต่ปางก่อน เศษกรรม ทำผล ดลริดรอน อย่าคลายคลอน หมั่นเติมบุญ เพื่อหนุนนำ มาเติมกำลังใจครับ...
18 มีนาคม 2548 19:12 น. - comment id 441007
กรรมที่ประพบประสบมาถึงครานี้ นับให้ดีลากมานานเกินขานไข ทั้งกรรมหนัก ทั้งเศษกรรม ขย้ำใจ หมอบคว่ำไปกี่ครั้งลุกนั่งคืน ขอบคุณที่แวะเยี่ยมค่ะ คุณ ดาร์คไซด์อ๊อฟ มายนด์ ทิกิ
18 มีนาคม 2548 19:16 น. - comment id 441009
คุณเล็กอิสรา รวมเรื่องโคลงไว้ อย่างดี http://www.thaimisc.com/freewebboard/php/vreply.php?user=lekpage&topic=5 พบแล้วค่ะ ไปหามาจากกระทู้เก่าค่ะ คุณ ดาร์ค ไซด์ อ๊อฟ มายนด์ คะ
18 มีนาคม 2548 21:24 น. - comment id 441036
สุขทุกข์มีกันทุกวันเห็น เพราะเราเป็นแค่คนจึงทนไว้ อย่าคิดมากเลยพี่ที่เป็นไป สักวันใหม่เราคงได้มันกลับคืน *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*
18 มีนาคม 2548 22:14 น. - comment id 441057
T-T.... *** ู^______^ *** นัส+-+ นะคะ
18 มีนาคม 2548 23:19 น. - comment id 441109
ทำไมเศร้าถึงเพียงนี้ ทิกิคนดี ... เป็นอะไรไปไหม ห่วงแสนห่วงอยากให้รู้ ... ห่วงเธอไง ของๆใคร ... ก็ต้องเป็นของเขา อย่าเศร้าไปเลย นะพี่นะ
18 มีนาคม 2548 23:29 น. - comment id 441119
พยายามบอกตัวเองอยู่เช่นนั้น ให้จากพรากไกลกันอย่ารั้นฝืน ให้เขาคิดทะนงในจุดยืน คงจะตื่นจากมัวเมา..เข้าใจตน ถ้าผู้นำเข้มแข็งแกร่งเราก็ลดบทบาทลง เป็นผู้ตามดูบ้าง....ให้โอกาสเขาอีกสักครั้ง ทิกิ
18 มีนาคม 2548 23:34 น. - comment id 441123
คุณ 6648 - ช็อกโกแล็ต : 448873 - 18 มี.ค. 48 - 22:14 ขอบคุณ คุณ นัสที่แวะมาเยี่ยมค่ะ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ : ทำไมเศร้าถึงเพียงนี้ ทิกิคนดี ... เป็นอะไรไปไหม ห่วงแสนห่วงอยากให้รู้ ... ห่วงเธอไง ของๆใคร ... ก็ต้องเป็นของเขา อย่าเศร้าไปเลย นะพี่นะ : 7116 - Completely : 448925 - 18 มี.ค. 48 - 23:19 คงไม่เศร้าเท่าไหร่หรอกค่ะ มันเงียบน่ะใช่ สงบ อยู่กันคนละทิศละทาง ก็ดีเหมือนกัน...เหมือนถ้อยคำโบราณที่ว่า บ้านแตกสาแหรกขาด เป็นอย่างนี้เอง วิบากแห่งกรรม มาถึง ก็ รับวิบากไป ไม่ท้อค่ะ คุณ โอเล่ คอมพลืทลี่ ขอบคุณที่แวะเยี่ยมนะคะ
18 มีนาคม 2548 23:35 น. - comment id 441125
คุณ 6648 - ช็อกโกแล็ต : 448873 - 18 มี.ค. 48 - 22:14 ขอบคุณ คุณ นัสที่แวะมาเยี่ยมค่ะ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ : ทำไมเศร้าถึงเพียงนี้ ทิกิคนดี ... เป็นอะไรไปไหม ห่วงแสนห่วงอยากให้รู้ ... ห่วงเธอไง ของๆใคร ... ก็ต้องเป็นของเขา อย่าเศร้าไปเลย นะพี่นะ : 7116 - Completely : 448925 - 18 มี.ค. 48 - 23:19 คงไม่เศร้าเท่าไหร่หรอกค่ะ มันเงียบน่ะใช่ สงบ อยู่กันคนละทิศละทาง ก็ดีเหมือนกัน...เหมือนถ้อยคำโบราณที่ว่า บ้านแตกสาแหรกขาด เป็นอย่างนี้เอง วิบากแห่งกรรม มาถึง ก็ รับวิบากไป ไม่ท้อค่ะ คุณ โอเล่ คอมพลืทลี่ ขอบคุณที่แวะเยี่ยมนะคะ
18 มีนาคม 2548 23:52 น. - comment id 441138
ใช่แล้วใช่ไม่มีใดสักอย่าง แต่ปล่อยวางร้างไว้ทำใจเหมือน มีสติดำริอื่นบ่ตื่นเตือน ต้องตั้งใจไม่แชเชื่อนเลื่อนเวลา
19 มีนาคม 2548 00:45 น. - comment id 441169
คุณ ดาวอังคารขอบคุณที่แวะมาตอบ ง่วงมากเลยจ้ะ
19 มีนาคม 2548 04:25 น. - comment id 441188
แวะมาทักทายอะ ตอนนี้เบื่อโลกเลยแวะมาทักทายยามเช้า กลอนยังเพราะเหมือนเดิมนะคะ
19 มีนาคม 2548 10:13 น. - comment id 441216
เบื่อโลก เพราะโลกเดิม เสริมใหม่ยาก คงลำบาก ล้นเหลือ เบื่อสิ่งเก่า ทำทุกอย่าง..ทำไป ด้วยใจเรา ให้หายเหงา...เบื่อหาย..คลายทุกข์ใจ ยินดีที่แวะมายามดึกสงัดค่ะ
26 มีนาคม 2548 16:34 น. - comment id 444797
ทิกิ แวะมาขอบคุณ ทุกท่านอีกครั้งในวันนี้ ที่เข้ามาในเว็บได้ มาขอบคุณ มาปลงอนิจจัง กับวิถีชีวิตของเราเอง...เหมือนถูกใครผูกขางผูกแขน ผูกรัดแน่นไว้กับกรรม ที่อยากร้องไห้ ....ไม่เป็นไร จะต่อสู้ต่อไป...หนังสือใกล้จะจัด หน้าแล้ว เข้าคิวคอยอยู่... เลือกเรืองไปลงให้อยู่ในหน้าที่กำหนดอย่าง เดียวก็ยุ่งมากค่ะ ขอบคุณที่ทุกท่านแวะมาเยี่ยมเยียนอีกคร้งค่ะ ขอบคุณมากค่ะ ทิกิ
6 เมษายน 2548 12:48 น. - comment id 449986
ในที่สุด วันที่รอคอยก็ได้รับการแก้ไขเยียวยา เวลาช่วยบ่มความนิ่งให้ข้าฯ ปัญหาได้รับการแก้ไขวินาทีสุดท้าย เหมือนจะท้าทายให้ข้าฯ รู้ว่า ชีวิต มีขึ้น ลง มีขึ้น ลง เสมือน คำกล่าวที่ว่า ชั่วเจ็ดที ดีเจ็ดหน แต่ชีวิตข้าฯ นั้น เหมือน ขึ้นลง ปีละ ห้าเที่ยว ดังนั้น มันจึงเหมือนขึ้นลงมา สัก เกือบสามร้อยหนแล้วสินะ.... จนข้าฯ แทบบรรลุธรรมพระพุทธองค์ไปเสียแล้ว...ในเรื่องผลของกรรมในอดีตชาติ ดีที่มีจุดยึดในเรื่อง ปัจจุบันธรรมอยู่นะท่าน ขอบคุณ เว็บที่มีที่ให้ข้าฯ ได้ระบายความทุกข์ในใจไว้ที่นี่ ขอบคุณ เป็นยาชีวิตขนานใหญ่ ยิ่งใหญ่เหลือเกิน ท่าน ทิกิ
19 เมษายน 2548 18:36 น. - comment id 456023
แวะมาดูกระทู้นี้อีกรอบ...เป็นเช่นนั้นจริงๆ ชีวิต