เหมือนสังคีต หวีดร้อง ก้องกำสรวล เสียงคร่ำครวญ มิอาจปลง ด้วยสงสัย หัทยา โฉมเฉลา เจ้าทรามวัย จะเต้นสั่น หวั่นไหม เมื่อได้ยิน หากสดับ คำจำนรร รำพันว่า โศกโศกา เป็นเงา เฝ้าถวิล ในอุรา ชลนา เป็นอาจิณ ปราโมทย์ผิน พักตรา ลาจากนาง ดั่งเวหา ลางเลือน ไร้เดือนแต้ม คืนข้างแรม เมื่อยล กมลหมาง เรืองรองแสง จันทรกลา นภาภางค์ ยังสว่าง เพียงพิศ ด้วยจิตใจ แม้เจ็บช้ำ กล้ำกลืน กี่หมื่นหน วันฟ้าหม่น เมฆบังบด ความสดใส โสมส่องแสง อร่าม งามเมื่อใด สุราลัย ในฝัน พลันเป็นจริง
17 มีนาคม 2548 15:32 น. - comment id 440522
จันทรกลา = เสี้ยวที่ ๑๖ ของดวงจันทร์, ใช้โอนความหมายไปถึงหญิงที่งามเหมือนพระจันทร์ยังอ่อนๆ เช่น แลพรายคือจันทรกลา. (สมุทรโฆษ). เหนื่อยเขียนแบบนี้ :X
17 มีนาคม 2548 16:03 น. - comment id 440546
ไม่ว่าฟ้าจะมีสีอะไร ก้อยังเป็นท้องฟ้านะ มีเมฆ มี ดาว มีดวงอาทิตย์ ให้เอามาแต่งกลอน -`๏- ♥ ๏(ิ_ิ)๏idaho๏(ิ_ิ)๏ ♥ -`๏- says:
17 มีนาคม 2548 16:36 น. - comment id 440580
แหม ..... ท่านเรไรค่ะ เหนื่อยนิดๆหน่อยๆ ไม่เป็นไรหรอกมั๊งค่ะ ถ้าจะเอาความรู้แบบนี้มาแป่งปันให้อุ๊รับรู้บ้าง .................................. เพราะจังนะคะ
17 มีนาคม 2548 18:35 น. - comment id 440678
แม้เจ็บช้ำ กล้ำกลืน กี่หมื่นหน อย่าทุกข์ทน กับปัญหา พาหวั่นไหว เพราะความแน่ แท้จงรัก หนักหทัย นั่นหละคือ จุดชัย ให้สมหวัง *-*แต่งได้ดีค่ะ (กำลังงงกับชื่อเรื่อง พออ่านความหมายจึงเข้าใจ ขอบคุณสำหรับคำแปลค่ะ)*-*
18 มีนาคม 2548 11:45 น. - comment id 440764
เป็นภาษากลอนที่ชอบมาก อ่านแล้ว..รู้สึกจับใจ.. แต่พอจะตอบเป็นคำกลอน.. ท่าทางจะไม่ไหว.. ก็ดันเมารถอีกตามเคย..ตกค้างมาถึงวันนี้.... นาน ๆ จะชมเพื่อนสักที .... งานนี้ แซวไม่ลงนะ ลูกน้อง .... ...................................................................
18 มีนาคม 2548 13:38 น. - comment id 440824
เหนื่อยมากไหมล่ะจ๊ะ เจ๊หาน้ำหวานมาให้แก้กระหาย เอาไหม กรึ๊บๆๆ
18 มีนาคม 2548 17:05 น. - comment id 440964
หวานคำหวานที่บรรจงกล่อม อ่านแล้ว ทำให้ยิ้มได้ (บ้าง) ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆและไมตรีที่มีให้ค่ะ :)