..๏ ใจลอยเหม่อเพ้อรำพันวันฟ้าหม่น กลางสายฝนที่กระหน่ำดั่งย้ำเหงา จนหยาดของน้ำตาฟ้าน้ำตาเรา ไหลคละเคล้ารวมกลายเป็นสายเดียว ทุกข์แห่งกายร้ายหนาวไม่ร้าวเจ็บ แผ่วเพียงเล็บข่วนลูบแค่วูบเสียว แต่โศกซึ้งตรึงในฤทัยเทียว มันลดเลี้ยวลึกนักสุดหักใจ หวั่นย่อมหวั่นจนหวาดอาจมีบ้าง แต่ซ่อนพรางสารพันเกินหวั่นไหว ปากเก็บงำช้ำชอกมิบอกใคร กักทุกข์ไว้เกินกลั้นอัดอั้นมี สิ้นห่วงหาอาลัยจากใครเขา คงเหลือเรากับซากรักเป็นสักขี หลั่งมาเถิดสายฝนชลธี เชิญขยี้ใจกายให้วายปราณ หนึ่งในร้อยรอยทุกข์ที่ซุกอยู่ แทรกฝนพรูพรมไผทอันไพศาล ฟ้าจะสวยสดใสอีกไม่นาน หวังหัวใจเราจะผ่านความมืดมน ๚ะ๛
17 มีนาคม 2548 14:37 น. - comment id 440488
น้ำตาไหลลงอาบแกล้ม ยามเจ้าแย้มวจีที่กล่าวขาน เจ็บมากไหมอัลมิตราแก้วนัยนา ของแก้วนีดา..อย่าร้องไห้ไปอีกเลย มาให้กำลังใจเพื่อนจ๊ะ......อัลมิตรา......อย่างไรยังมีแก้วนีดานะที่เข้าใจ.....
17 มีนาคม 2548 14:53 น. - comment id 440499
สายฝนสายฝันสวรรค์ลา สายเสน่หาสิ้นแล้วใจเราเอ๋ย สายใยรักจากใจภักดิ์มาลาเลย ดาวเดือนเอ๋ยอย่าเพิ่งคล้อยคอยปลอบใจ.. ...... http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=336 ปีศาจวสันต์ สุนทราภรณ์ บุษยา รังษี : : Key F เรา จากกันวันนั้นยังจำ จากกันวันนั้นฝนพรำ พรางม่านกรรม คล้ำครึ้มคลุมเวร ลมครางฝนครวญ ไพรสั่นชวน รวนระเนน ความกดดัน ขั้นเดน เหมือนจะเค้น ฆ่า กัน เรา จากกันวันนั้นนานมา แต่เมื่อวสันต์ลีลา ฤาสร่างซาฝนฟ้าฟูมฟาย ฤดู ฤดี มันไม่มี วันคืนวาย มันสาปใจ สาปกาย คล้ายมนต์ร้าย พรายผี ผี วสันต์ มันหลอก มันหลอน ปีศาจวสันต์วันก่อน ยังสังวรณ์ เวรนี้ ฟัง โถฟัง ฟังฝนตกซี เหมือนนรกตกตี ย้ำ ขยี้ ใจ ตรม ไป จากไป ไปแล้วไปเลย อย่ามาชวนชิดชวนเชย ปีศาจเอย ร้างเลยอารมณ์ ลมมา ฝนมา จงอย่ามา พาระทม เพียงโศกทราม เศร้าซม ฉันจะล้ม ตายแล้ว... ปีศาจวสันต์
17 มีนาคม 2548 15:22 น. - comment id 440517
วันฟ้าหม่น ใจคนเหงา น้ำตาคล้า เกลาสายฝน ใจดวงหนึ่ง รำพึงจน สุดจะล้น ท้นท่วมพรหม อย่าอาลัย ไปเลยฟ้า อีกมิช้า ลิขิตสม ฟ้าที่หม่น ใจที่ตรม มิระทม อีกต่อไป ลิขิตฟ้า น้ำตาพรหม
17 มีนาคม 2548 15:38 น. - comment id 440525
วันฟ้าหม่นคนหมองจนร้องไห้ น้ำตาใครน้ำตาฟ้าพร่าเลือนฝัน กับความรักห่วงหาสารพัน เธอกับฉัน...ไกลเกินเดินร่วมทาง หนึ่งในร้อยรอยจำย้ำว่าทุกข์ หนึ่งความสุขรอเวลาฟ้าสว่าง พอฝนลาฟ้าใสใจ...ไม่จาง รอวันสร้างรวงรังตั้งใจรอ .
17 มีนาคม 2548 16:00 น. - comment id 440543
見し人の 煙を雲と 眺むれば 夕べの空も むつましきかな -`๏- -`๏- -`๏- -`๏- -`๏- -`๏- -`๏- -`๏- mishi hito no keburi o kumo to nagamureba yuube no sora mo mutsumashiki ka na -`๏- -`๏- -`๏- -`๏- -`๏- -`๏- -`๏- -`๏- The evening sky itself becomes something to cherish when I gaze at it, seeing in one of the clouds the smoke from her funeral pyre -`๏- -`๏- -`๏- -`๏- -`๏- -`๏- -`๏- -`๏- ไม่รู้ฟ้านี้สีอะไร ให้อัลมิตราแปลให้นะ จาก ๏(ิ_ิ)๏ เด็กเศษฝรัง
17 มีนาคม 2548 16:10 น. - comment id 440555
มาเป็นกำลังใจนะคะ ยิ้มค่ะ ยิ้มสู้ๆ ๆ ๆ ๆ นะ
17 มีนาคม 2548 16:15 น. - comment id 440559
ใครหนอทำอัลมิตราแลล้าเศร้า อยากจะเข้าปลอบขวัญแม่จันทร์แข แต่ฉันนี้มีแต่แค่อ่อนแอ ใจท้อแท้ดิ้นพราดเจียนขาดใจ..** ใจท้อแท้จังเลยยามนี้ มาอยู่เป็นเพื่อนคุณอัล..นะคะ สวัสดีค่ะ
17 มีนาคม 2548 16:27 น. - comment id 440572
รอวันฟ้าเปลี่ยนสีนะคะ น้ำตาจะหยุดไหล ท้องฟ้าสว่างใสไร้ฝน ฟ้าหม่นแต่งดงามเหลือเกินค่ะ
17 มีนาคม 2548 16:31 น. - comment id 440576
วันฟ้าหม่น ฝนกระหน่ำ คนร่ำไห้ เหมือนหัวใจ มาหยุด ตรงจุดเศร้า สายฝนพรู ครู่เดียว เดี๋ยวบางเบา ขอเพียงเศร้า ผ่านพ้น เหมือนฝนจาง...
17 มีนาคม 2548 16:33 น. - comment id 440577
วันฟ้าหม่น ฝนกระหน่ำ คนร่ำไห้ เหมือนหัวใจ มาหยุด ตรงจุดเหงา สายฝนพรู ครู่เดียว เดี๋ยวบางเบา ขอเพียงเศร้า ผ่านพ้น เหมือนฝนจาง... แก้นิดนึง..มาให้กำลังใจครับ
17 มีนาคม 2548 16:43 น. - comment id 440591
๐มองพิรุณ หยดสุดท้าย เมื่อปลายฝน ใจย่ำวน ปนเศร้าสรวง เหมือนลวงหลอน น้ำฉ่ำเย็น เหมือนเข็ญทุกข์ ปลุกอาวรณ์ ให้ทอดถอน รอนอาลัย กระสัยทรวง ฯ ๐น้ำตาเรา น้ำตาฟ้า ถลาโถม ดังเร้าโลม รักเคยฝาก พรากห่วงหวง ย้อนคำนึง คำคิดถึง ยังจานจวง ให้หนักหน่วง ยากตัดขาด สวาทใจฯ ๐ทิบทิวเมฆ วิเวกหม่น ปนหวาบหวาม ดังคำถาม นิยามรัก จะหักไฉน หยาดหยดน้ำ เจ้าตอกย้ำ ความช้ำใคร ฤๅดับไหม้ รอยร้าวร้อน รานรอนฤดี ฯ สวัสดีค่ะ คุณจังงัง ตามมาจากห้องกวีการเมืองเชียวนะค่ะ
17 มีนาคม 2548 16:49 น. - comment id 440596
เพราะจังเลยค่ะพี่อัลมิตรา แต่เศร้ามากกว่านะคะ หายเศร้าเร็วๆนะคะ ความสุขกำลังรอเราอยู่ค่ะ วังนี้มาเปงกะลังใจให้พี่นะคะ
17 มีนาคม 2548 17:03 น. - comment id 440611
ช่างเศร้าเหลือเกินค่ะคุณอัลฯ.... รูปสวยแต่บรรยากาศเศร้าจังค่ะ... กำลังใจจากดาคงพอจะช่วยให้คุณอัลฯสบายใจขึ้นบ้างนะค่ะ...ยิ้มนะค่ะ...*-*
17 มีนาคม 2548 17:11 น. - comment id 440619
มาเยี่ยมยาม แลถามข่าว....และติดตามผลงานจ่ะ
18 มีนาคม 2548 10:16 น. - comment id 440703
....แวะเยี่ยมชมครับ
18 มีนาคม 2548 10:51 น. - comment id 440725
วันฟ้าหม่นของคนเศร้าทุกข์ร้าวรุก กลัวถูกปลุกด้วยเหงาเข้าแอบสิง กลัวหล่มลวงบ่วงเล่ห์รักมาพักพิง จึงต้องนิ่งเหมือนไร้ใจไปตราบกาล **ร้องเพลงนะ แต่ก่อนแต่ไรหัวใจกล้าแกร่ง ใจเคยเข้มแข็งเหมือนแท่งเหล็กหนา ชายตามยตื้อตามจีบเรื่อยมา ก็ไม่เคยนำพา เก็บเอามาใจ..แต่มาวันนี้เห็นทีใจแตก เจอเขาครั้งแรกหัวใจหวั่นไหว ชายคนนี้มีดีอะไร เจอหน้าเขาทีไร หัวใจสั่นรัว โอ้ใจหนอใจ ทำไมไม่อยู่กับเนื้อกับตัว....ม่ายจบอ่ะ พูดได้ก็บุญแล้วยังจะร้องเพลงอีก เฮ้อ...
18 มีนาคม 2548 10:51 น. - comment id 440726
ไพเราะมากจ้า อัลมิตรา รอวันที่ฟ้าสว่างหลังม่านฝน ที่ทุกข์ทนคงหายคลายหม่นหมอง สิ่งที่รักหากหัวใจยังหมายปอง คงได้ครองชิดคู่ชื่นชูชม
18 มีนาคม 2548 11:29 น. - comment id 440751
เมื่อหยาดฝน..ปนน้ำตา..เวลาเศร้า รักร้างเงา..เคยคู่เคียง..เพียงหวั่นไหว ยามอ่อนล้า..หมดหวัง..กำลังใจ ไม่มีใคร..เหมือนเก่า..เหงาเดียวดาย ........................................................... อ่านแล้วเศร้าจัง ...........................................................
18 มีนาคม 2548 11:45 น. - comment id 440763
วันฟ้าหม่น ใจคนเหงา น้ำตาเคล้า คลอสายฝน ใจดวงหนึ่ง รำพึงจน สุดจะล้น ท้นท่วมพรหม อย่าอาลัย ไปเลยฟ้า อีกมิช้า ลิขิตสม ฟ้าที่หม่น ใจที่ตรม มิระทม อีกต่อไป ลิขิตฟ้า น้ำตาพรหม ฉบับแก้ไขครับ : ]
18 มีนาคม 2548 12:42 น. - comment id 440792
อีกเพียงไม่นาน...จะเป็นวันฟ้าใสของคุณอัลมิตราค่ะ .................................................................................. ลี่...ผู้มาเยือน .
18 มีนาคม 2548 13:59 น. - comment id 440841
ใครทำให้คุณอัลมิตราต้อง เหงาเศร้าคะ บอกมาค่ะ เดี๋ยวจ๋อจัดการให้ โอย ( เหนื่อยจังค่ะ แล้วจะสู้เขาไหวเร้อ )
18 มีนาคม 2548 14:01 น. - comment id 440843
ฟ้าหม่น หม่นไป ใจอย่าหม่น สู้ทน ทนไป ใจอย่าท้อ เจ็บปวด ปวดไป ใจอย่าฝ่อ ฉันขอ ขอให้ ใจเข้มแข็ง ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยคนน่ะ...
18 มีนาคม 2548 14:37 น. - comment id 440864
แก้วนิดา .. ขอบคุณค่ะ วันที่ฟ้าหม่น อะไร ๆ ที่ซ่อนไว้ ดูเหมือนจะยากกักกั้น นะคะ คุณพุดพัดชา .. ปีศาจวสันต์ สัญญาหน้าฝน ฟังเสียงฝนที่บ้านสวน .. ทำนองเดียวกัน คุณลักษมณ์ .. ความจริงเรื่องเหงาเป็นเรื่องธรรมชาติของมนุษย์ ที่เผลอไม่ได้ เผลอแล้วเป็นต้องคิดค่ะ .. คุณมารแมงมุม .. ช่วงนี้อัลมิตราก็ปั่นหัวบานเหมือนกันค่ะ หลายโปรเจคเชียว ประชุมลงมาทีไร หอบงานมาอื้อเลยค่ะ ไอซ์ .. ฮอนด้า ยามาฮ่า ซูซูกิ อายะโนะโมโต๊ะ เมียวโจ้ ... ถูกมั๊ย ฟ้าช่วงนี้ สีไม่ยักจะเป็นสีฟ้า ความหม่นในใจทำให้ฟ้าหม่น หรือว่า ฟ้าหม่นทำให้ใจหม่นหนอ คุณดาหลา & ปะการัง .. ขอบคุณมากค่ะ ยิ้มได้แล้วค่ะ คุณกอกก .. ซ่อนไว้บอกใครไม่ได้ เรื่องราวที่ร้าวใน บอกใครไม่ได้จริง ๆ คุณเดือนไร้เงา .. ค่ะ รอ จนกว่าจะถึงวันนั้น คุณdark side of mind .. แม้ฝนจาง ฟ้าสดใจ แต่บางอย่างอาจไม่กลับคืน ค่ะ คุณมาลีฯ .. ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาเยี่ยมเยือน ดีใจค่ะ สำหรับมิตรภาพข้าม url. นาน ๆ จะเขียนเกี่ยวกับการเมืองเสียที จึงไม่ค่อยได้แวะเวียนไปที่นั่น แต่ก็ยังอ่านอยู่บ้างนะคะ เห็นเพื่อนหลาย ๆคนยังสนุกสนานกับการเขียน (แอบอ่านค่ะ) คุณสาวดำ-รำพันรัก .. รอจนวันที่ความสุขจะมาถึงค่ะ :) ขอบคุณมากนะคะ คุณกัลลดา.. ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ คุณมนต์กวี .. จ้า คราวหน้าต้องมีข้าวเหนียวมะม่วงมาเยี่ยมด้วยนะคะ ไม่เอาชาเขียว แล้วก็ไม่เอาผัดซีอิ้ว โอวเลี้ยง นะคะ คุณดอกข้าว .. ขอบคุณค่ะ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ร้องเพลงได้ด้วย เก่งจังค่ะ ไหนยิ้มซิ ชูมือขึ้นด้วยค่ะ แล้วก็ส่ายสะโพกน้อยๆ ทีนี้ หมุนรอบตัวด้วยนะคะ :) ดีค่ะ เยี่ยมมากค่ะ .. คุณทิฆัมพร .. ขอบคุณมากค่ะ ความจริงจะเขียนตั้งแต่วันจันทร์แล้วนะคะ วันที่ฝนตก บรรยากาศเศร้าๆรบกวนใจให้คิดถึงอะไรบางอย่าง คุณเมจิค.. คนเขียน ก็เศร้านะคะ ตอนที่เขียน ตอนนี้ไม่เศร้าแล้ว ค่ะ ไว้ค่อยเศร้าตอนเขียน ค่ะ คุณลักษมณ์ ..เชื่อได้หรือ กับสิ่งที่วาดหวัง อาจพินท์พัง ดั่งที่แล้วมา เชื่อได้ไหม ? .. คุณลี่ .. วันนั้น อัลมิตราคงมีความสุขมากค่ะ :) คุณคนเมืองลิง .. (กระซิบ กระซิบ) ... ได้ยินหรือเปล่า เสียงหัวใจ ที่ลอยไปตามสายลม .. คุณต้นรัก กลางหทัย.. ชอบชื่อของคุณจัง ชื่อของคุณทำให้นึกถึงเพลง รักเป็นดั่งต้นไม้ อัลมิตราชอบเพลงนี้นะ ยินดีที่ได้รู้จักอย่างเป็นทางการ ค่ะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
18 มีนาคม 2548 15:01 น. - comment id 440875
แวะมายิ้ม..สำหรับ..ฟ้าหม่นๆ..นับเดือนแล้วที่เขียนกลอนไม่ได้สักบท..จับปากกาทีไรหลับทุกที สบายดีนะครับคุณ..ขอให้มีความสุขมากๆ..คิดสิ่งใดให้สมปรารถนา..
18 มีนาคม 2548 15:10 น. - comment id 440880
เมื่อฝนซา ฟ้าใหม่ คลายหม่นหมอง แสงสีทอง งามระยับ จับเวหา มองหัวใจ เก่าเก่า เคล้าน้ำตา ในภายหน้า ประสบ พบสิ่งดี ฝนจางไปแล้วครับ :)
18 มีนาคม 2548 18:18 น. - comment id 440996
วันนี้อาจ ยังเหงา ยังเศร้านัก วันนี้อาจ ยังต้องจัก ทำใจ ไม่หมองหม่น เชื่อเถิดหนา เมื่อเกิดมาเป็นคน ฟ้าหลังฝน นั้นยังมี พี่มั่นใจ....... แวะเข้ามาให้กำลังใจคุณอัลมิตราค่ะ.
18 มีนาคม 2548 18:42 น. - comment id 441001
เพราะครับ
18 มีนาคม 2548 22:08 น. - comment id 441056
คุณผู้เฒ่า .. สวัสดีค่ะ อัลมิตราสบายดีค่ะ ขอบคุณสำหรับคำพร :) คุณเรไร .. ก็รอวันที่ฟ้าจะสดใจ รอใครจะกลับมา ค่ะ คุณพลอยพราวแสง .. สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ฟ้าหลังฝน..นั้นยังมี..ที่เราหวัง :) คุณต่อง.. ขอบคุณมากนะคะ :)
18 มีนาคม 2548 22:47 น. - comment id 441077
เมื่อ 4 - 5 วันก่อนพี่ชายถามถึงน้องเล็กว่าเป็นยังไงบ้าง..
18 มีนาคม 2548 22:50 น. - comment id 441078
ถึงแม้จะเห็นว่าพี่สาวเขียนกลอนถึงพี่ชายที่ฟากฟ้าโน้น แต่ความเป็นจริงก็ยังคุยกันอยู่เนืองๆ เพียงอยากให้พี่ชายปรากฏในกระดานบ้าง
18 มีนาคม 2548 23:01 น. - comment id 441090
พี่สาว .. คิดถึงจังค่ะ พี่ชายก็คงสบายดีเหมือนกันใช่ไหมคะ ฝนตกทีไร นึกถึงตอนที่พี่ชายต้องวิ่งเก็บผ้า .. พี่สาวคะ บอกพี่ชายด้วยนะคะ ว่าระลึกถึงเช่นกัน ค่ะ :) คิดถึงเป็นที่สอง .. คงไม่น้อยใจนะคะ ..
18 มีนาคม 2548 23:05 น. - comment id 441096
ตอนนี้ผ้าไม่ค่อยมีเก็บ...แต่เก็บศิลาส่งเป็นระยะๆจ้ะ...พี่ชายสบายดีแต่เหนื่อยหาเงินเพราะจะสร้างมรดกไว้ให้พี่สาว555
18 มีนาคม 2548 23:17 น. - comment id 441107
พี่สาว .. เมื่อเดือนที่แล้ว มีเรื่องใหญ่เหมือนกันเกิดขึ้น โจรปล้นกะลา สูญไปแยะเลย ค่ะ
19 มีนาคม 2548 00:58 น. - comment id 441177
....เหมือนฟ้าหม่น คนหมอง จะร้องไห้ รอเมื่อไหร่ น้ำตา ของฟ้าสาง จะหล่นซ้ำ ชำระ เรื่องระคาง ที่คอยค้าง คาใจ ให้หายลง เสียดายมาก หากร้อง แล้วต้องเศร้า คิดถึงเขา ยิ่งนัก เพราะรักหลง รอเพียงว่า ฟ้าไกล จะใจตรง แล้วคอยส่ง ฝนล้าง สองข้างตา.... ....................สวัสดีครับ...................
19 มีนาคม 2548 11:44 น. - comment id 441256
คุณใบบอนแก้ว .. ทิวาสวัสดิ์ค่ะ ฝนหยุดตกนานแล้ว ฟ้าโปร่งดั่งเดิม ไอแดดแผ่ระอุ .. แต่ฝนในใจยังคั่งค้าง
19 มีนาคม 2548 16:09 น. - comment id 441392
ต้องเข้ามาหาคุณอิม...เพราะหัวใจสั่งมา..ว่าคิดถึง..นะคะ..ดูแลตัวเองด้วยนะจ๊ะ..พักผ่อนบ้างนะ....
19 มีนาคม 2548 17:18 น. - comment id 441426
สิ้นห่วงหาอาลัยจากใครเขา เหลือว่างเปล่ารุมเร้าเศร้าหนักหนา เคยมีเขาเคียงชิดติดอุรา แต่ตอนนี้มีน้ำตามาเติมเต็ม *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
21 มีนาคม 2548 02:53 น. - comment id 442008
แวะมาอ่านค่ะ ทิกิ
21 มีนาคม 2548 08:18 น. - comment id 442033
คุณราชิกา .. ขอบคุณค่ะ ขอบคุณหัวใจดวงนั้น คุณผู้หญิงไร้เงา .. ขอบคุณมากค่ะ คุณทิกิ .. ขอบคุณมากค่ะ
21 มีนาคม 2548 22:18 น. - comment id 442520
รอยระแหงอันแห้งเหือด ดุจดวงใจดาลเดือดหม่นหมองไหม้ หยดน้ำตาหยดหนึ่งรดถึงใจ ซับระแหงหม่นไหม้หมองอาดูร เมื่อฟ้าหม่นฝนมาฟ้าจึงหมอง จิตเรืองรองสุข-ทุกข์จึงดับสูญ ฟ้าฝนคนดินใจใฝ่เกื้อกูล จึ่งค้ำคูนรอยระแหงแห่งดวงใจ... ฝนแล้งจังนะครับ ร้อนจริง ๆ
22 มีนาคม 2548 08:09 น. - comment id 442655
คุณส่องหล้า .. :) คุณหายไปเสียนาน แต่ก็ยังหมั่นมาเยือนบ้าง ขอบคุณมากนะคะ เปรียบใจคือดินที่ระแหง รอฝนมาชุบคืนความชุ่มชื่น ฟ้า-ฝน ดิน-ใจ ต่างก็รอความเกื้อกูลกันจริง ๆ ค่ะ
22 มีนาคม 2548 11:10 น. - comment id 442717
ให้น้ำฝนหล่นพร่างล้างความโศก วิปโยคอาดูรสูญสิ้นหวัง คนเคยรักหักลากลับมาชัง สายฝนหลั่งโลมหน้าฟ้าหม่นมัว....... ไม่ต้องล้างความหลังร๊อก...ถึงยังไงก็ล้างไม่ออก สู้เก็บไว้เป็นอนุสรณ์ในคงวามทรงจำดีกว่า เพื่อเตือนใจตนเอง..มองคนใหม่เถอะ ยื่นหน้ามาแล้ว อิอิ
22 มีนาคม 2548 13:05 น. - comment id 442776
คุณฤกษ์ .. คุณฤกษ์เองหรือคะที่ยื่นหน้ามา ... ควรดีใจ หรือ ตกใจ ดีคะ :)