กุ้ยช่ายอหังการ์

pigstation

เสียงโหวกเหวกเขยกลั่น
ร้านข้าวต้มนั้นพลันคึกคัก
แว่วเสียงคนสุรารักษ์
เมามาหนักอาจถูกหักอก
  ผักบุ้งสะดุ้งไฟฟอนฟู่
ระร้อนรออยู่หมูกรอบหก
ผัดคะน้านำมาซ่กซ่ก
อร่อยต้องยกไม่ตกจาน
   ดึกลึกค่อนก่อนเช้าสาง
แว่วเสียงน้ำค้างมาพร่างร้าน
เมาฟูมฟายคล้ายทรมาณ
เมาถึงจิตวิญญาณตำนานเมา
  ค่อยคืบคลานตรงร้านนี้
หวังตรงฤดีระดูเก่า
ความงามงอนที่ซ่อนเหงา
ผัดกะเพราไม่เอาเขาไม่ผัด
  ลมออกหูรู้ว่ามีน้ำโห
อยากจะโก้เลยตวาดเสียงคมชัด
ไม่แ-กแล้วรสชาติ-มาไม่กัด
กุ้ยช่ายอนุมัติหรือไม่อาโก
   เสียงใสๆใหญ่น้ำเสียง
ส่งสำเนียงเอียงหูKnow
แ-กไปไม่เท่าไรก็อ้วกโชว์
เมาพะโล้โครมันยองเมาเผื่อ-มา
   ที่สำคัญกินทุกวันนั้นนั่นหนา
ควักโป้งมาแปะและเชื่อว่า
ปลายเดือนเยือนจะจ่ายค่า
ขอเถิดหนาอย่ามาสั่ง- - มังลำเค็ง				
comments powered by Disqus
  • namsai

    17 มีนาคม 2548 11:16 น. - comment id 440362

    
    
    5555
    
    ...นิ้วหัวแม่โป้ง...ใช้บ่อย..ด้านหรือยังจ่ะ..
    
    ชะโลมโลชั่นหน่อย...
    
    
    
    
  • พี่พุด

    17 มีนาคม 2548 14:41 น. - comment id 440494

    ตรงไปตรงมากับความเป็นจริงค่ะ
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน