.. ช่างมัน!!! ..
หยกสีหม่น
แผลเจ็บ...ช่างหัวมัน!!!
แต่ตัวฉันสบายดี
มีความสุขล้นปรี่
ไม่ได้มีทุกข์อันใด
แผลถลอกออกเลือด
ดั่งโดนเชือดมาจากไหน
จะครวญคร่ำไปไย
ร่ำร้องไห้ใครสนกัน
สุข...ทุกข์...อยู่ที่เรา
รอใครเขามาเข้าฝัน
หลอกให้เราเมามัน
ขอยืนยัน..กำหนดเอง
ปวดแค่ไหน..ไม่สน!!!
เกิดเป็นคนโดนข่มเหง
อย่ามัวนิ่งกริ่งเกรง
เป็นนักเลงต้องสู้ทน
ด้วยลำแข้งลำขา
ทางข้างหน้า...แดดหรือฝน
จะฝ่าฟัน...ดิ้นรน
ดำรงตนด้วยเพียงพอ
ขอบคุณที่ให้เห็น
เป็นปู่เย็นมิเคยท้อ
มัวจับเจ่าเฝ้ารอ
มานั่งง้อคนเห็นใจ
ชีวิตเป็นของเรา
ก็เลือกเอาเอาแบบไหน
อิดออดทำถอดใจ
หรือสู้ไว้ให้ทนง
ปู่เย็นเปิดแผลถลอกที่แขน...และชี้เท้าที่ซ้นให้ดู..
ปู่เอาผ้าขี้ริ้ว ... พันไว้ ... แล้วยังเล่าให้ฟังด้วยรอยยิ้ม
ว่า .. หกล้ม ...
พิธีกรรายการถามว่า ... เจ็บมากไหมปู่?
ปู่ตอบว่า ...
..แผลมันเจ็บ..เรื่องของมัน ..ฉันน่ะไม่เป็นไร..