เธอคือหนึ่ง พัชรมณี แห่งชีวิต คือดวงจิต บริสุทธิ์ และผ่องแผ้ว เธอคือหยาด น้ำสวง งามเพริศแพร้ว คือดวงแก้ว ประจำจิต ประจำใจ เธอปลูกฝัง ความดี ศรีชีวิต ทั้งซื่อสัตย์ สุจริต ติดนิสัย คุณธรรม เที่ยงตรง คงในใจ และยิ่งใหญ่ กตัญญู รู้คุณคน เธอมิเคย เอ่ยหน่าย กับชีวิต ทั้งลิขิต ก้าวย่าง อย่างเกิดผล อบายมุข ชั่วช้า มิยินยล ยึดถือตน คนดี ที่สำคัญ เธอคือหนึ่ง ในใจไม่เคยห่าง ไม่ลาร้าง ห่างไกล ให้โศกศัลย์ เธอผู้เป็น พัชรมณี แห่งชีวัน คือจอมขวัญ แก้วรัดเกล้า ตลอดไป
13 ธันวาคม 2544 17:13 น. - comment id 24838
ขอแก้ไขวรรครองของบทที่สองคะแก้คำว่าคนเป็นคง (เนื่องจากพิมพ์ผิด) คุณธรรม เที่ยงตรง คงในใจ
14 ธันวาคม 2544 03:45 น. - comment id 24942
เขียนกลอนถึงพี่ชายได้เพราะมากเลยจ้า.... ถ้าพี่ชายได้อ่านก็คงปลื่มใจน้องสาวคนนี้แน่ๆ เลยจ้า....
16 ธันวาคม 2544 04:49 น. - comment id 25304
เจ้าดวงเกล็ดแก้วที่แวววาว พรายประกายวับขาวขับพื้นเขียว บทกวีคลี่คมคายคลื่นเกรียว เจ้า ละ เรี้ยวรายรสได้งดงาม พี่มิคิดเพราะนิจห่วงห้วงเสมอ พริ้มพิมพักตร์จักจวงเธอใช่เผลอไหน ดวงดุจแสงสว่างล่วงที่ล้นใจ เจ้ายังวิบวับใสให้ใจมอง
23 ธันวาคม 2544 03:13 น. - comment id 26749
ขอบคุณค่ะ
25 ธันวาคม 2544 16:02 น. - comment id 27096
เขียนได้ดีมากครับ ไม่รู้ว่าถ้าพี่ชายเอ๋อ่านแล้วรู้สึกยังไงนะ ^-^ คงชอบเหมือนกับต้องเหมือนกัน อืม.....(อยากแต่งได้เหมือนเอ๋จัง)
11 มกราคม 2545 00:58 น. - comment id 29749
อยากมีน้องสาวแบบแก้วรัดเกล้าเหมือนกันครับ คุณธรรมจะครบแบบในกลอนหรือเปล่านะ
9 กุมภาพันธ์ 2545 16:33 น. - comment id 34522
นึกว่าเขียนให้พ่อแม่ซะอีก พี่ชายร่วมโลกมีหรือที่จะสอนให้แบบนี้