เข้าใจผิด...ขอคิดใหม่???
ต้นรัก กลางหทัย
สองวัน ที่ผัน ผ่านมา
คิดว่า เธอรู้ จักฉัน
ดีใจ ในคำ คำนั้น
สองวัน สุขสันต์ เหลือเกิน
แต่มา คราวัน วันนี้
สุขหนี ดุจร้าง ห่างเหิน
ใจฉัน พลันวับ ยับเยิน
เผชิญ วิโยค โศกตรม
เธอถาม ความว่า คือใคร
ทำให้ กล้ำกลืน ขื่นขม
สะอึก กระอัก รักล่ม
ระทม ต่อไป ใจเอย
แต่ว่า ฉันคือ ใครกัน
คำนั้น ฉันขอ งดเผย
เมื่อเธอ ไม่ล่วง รู้เลย
ขอเฉย ไม่เอ่ย แล้วกัน
ขอเป็น เพื่อนใหม่ ได้ไม่?
เพื่อนใจ ผู้ให้ สุขสันต์
รักใคร่ ห่วงใย ผูกพัน
ทุกวัน ทุกคืน ไม่จาง
เพื่อฉัน ได้ทำ หน้าที่
ตามมี ตามฝัน สรรค์สร้าง
ได้ปัน สิ่งสุข ทุกอย่าง
เป็นราง วัลใจ ให้เธอ
เป็นเพื่อน คอยเตือน สติ
เป็นเพื่อน คอยริ เสนอ
เป็นเพื่อน คอยปลอบ ใจเธอ
เป็นเพื่อน คอยเหม่อ เมียงมอง
เป็นเพื่อน คอยรัก ห่วงใย
เป็นเพื่อน คอยไล่ ภัยผอง
เป็นเพื่อน คอยยิ้ม ยกย่อง
เป็นเพื่อน คอยส่อง สิ่งดี
เป็นได้ หรือไม่ โปรดเอ่ย
เฉลย เอ่ยความ ตามนี้
ฉันนั้น พร้อมจินต์ ยินดี
พร้อมมี เธอเป็น เพื่อนใจ ฯฯฯ