ในวันที่แล้ง ไร้ ใครสักคน จะมาสน ห่วงใย ฤาใฝ่หา จะมาปลอบดวงใจ คลายโศกา ดวงวิญญา พร้อมมอบ เพื่อปลอบใจ ในวันทุกข์ ทุกข์จริง ยิ่งทุกข์หนัก ทุกข์จากรัก คร่ำครวญ จึงหวลไห้ ทุกข์เมื่อรัก ลาร้าง จางจากไป เหลือเพียงใจ ตรอมตรม ระทมรอ หลับแล้วฝัน สะดุ้งตื่น สะอื้นไห้ มองทางไหน มืดดำ ช้ำจริงหนอ ดวงตารื้น มัวพร่า น้ำตาคลอ ไม่อยากรอ ถึงเช้า เคล้าน้ำตา อยากหลับนิ่ง นาน นาน ด้วยความสุข อยากสนุก อยากบินไป ไกลสุดหล้า อยากจะเดินเที่ยวไป ไกลสายตา ไม่อยากหันกลับมา ณ จุดเดิม
14 มีนาคม 2548 02:27 น. - comment id 438616
เศร้าจัง
14 มีนาคม 2548 10:06 น. - comment id 438689
ยังมีคนให้กำลังใจนะคะ:) อย่าเศร้าไปเลยค่ะ
14 มีนาคม 2548 12:04 น. - comment id 438778
ความรู้สึกนี้ เกิดขึ้นกับใคร ก็ปวดร้าวจังนะคะ แต่ตราบใด ยังมีลมหายใจ ก็ปล่อยความรู้สึกไปตามลม ให้เพลิดเพลิดหัวใจ ทางข้างหน้ายังงดงาม รอวันฟ้าหลังฝน ทุกอย่างคงดีขึ้นคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ^_^
14 มีนาคม 2548 21:45 น. - comment id 439127
เหม่อมองไปใจลอยปล่อยความเหงา ความหมองเศร้าเข้ามาพาหวั่นไหว เจ็บตรงอยู่คนเดียวไม่มีใคร คงเพราะใจเรานั้นไม่สมปอง
16 มีนาคม 2548 23:45 น. - comment id 440221
ขอบคุณ tok ในวันเศร้ายังมีความงดงามของน้ำใจ ขอบคุณ เพียงพลิ้ว พลิ้วใจพาไหวหวั่น แค่กำลังใจที่มีให้กัน ความเศร้าพลันจางหายไป ขอบคุณแอ๊ปเปิล คงต้องฝากลมพัดความเศร้าไป ในวันนี้คงไม่ร้างไร้ ใครสักคน ขอบคุณแม่จิตร เพราะมีคุณในห้วงคิด ก็ไม่ร้างไร้ใครแล้ว