พอตะวัน พลันลับลา จากฟ้ากว้าง ความเลือนลาง ย่างกรายมา ฟ้าสลัว ความเงียบเหงา ที่เข้ามา ช่างน่ากัว ทุกถิ่นทั่ว เริ่มมืด อย่างยืดยาว ไม่มีแล้ว แสงไฟ ในคืนหม่น ไม่มีแล้ว ซ้ากคน ในคืนหนาว ไม่มีแล้ว แสงไฟ ที่พร่างพราว ชีวิตเศร้า ถูกเขาตัด กระแสไฟ
12 มีนาคม 2548 13:35 น. - comment id 437974
5555 ขำอ่ะ ที่แท้ก็โดนเค้าตัดไฟ บางครั้งการอยู่คนเดียวเงียบ ๆ ในความมืดก็ดีนะ หากใช้ความคิด แต่...บางครั้งความมืดก็น่ากลัว โดยเฉพาะกลัว...ผี :(
12 มีนาคม 2548 14:34 น. - comment id 437997
น่าเศร้าจัง อิอิอิ ฉม..อิอิอิ
12 มีนาคม 2548 14:39 น. - comment id 438001
กลอนสั้น...แต่จบแบบหักมุมได้ดี..เปื้อนอารมย์ขันแบ่งปันรอยยิ้ม...เป็นกำลังใจครับ... แงซายนี้คล้ายชื่อ.....................จอมจักรา จากเรื่องเพชรพระอุมา...................จำได้ จริงหรือเปล่าขอท่าน..................วานบอก ตอบผมหน่อยได้มั้ย........เฉลยให้รู้ความ
12 มีนาคม 2548 16:51 น. - comment id 438108
ไม่มีแล้วแสงไฟในชีวิต มันมืดมิดตั้งแต่เธอไกลจากฉัน ไม่มีแล้วแสงดาวพราวชีวัน ตั้งแต่เธอไกลกันฉันเศร้าใจ *-*น่ารักดีค่ะ*-*
12 มีนาคม 2548 17:12 น. - comment id 438129
น่ารักจัง แต่รีบไปจ่ายค่าไฟซะนะ เดี๋ยวร้อนมากจะไม่มีพัดลมใช้ มีแต่สายลมที่หวังดีอาจจะไม่เย็น อิอิ
12 มีนาคม 2548 18:49 น. - comment id 438149
ช่ายๆๆ แงซายนั้นแหละ
12 มีนาคม 2548 20:13 น. - comment id 438164
คิดถึง น่ะ แงซาย มหาจักราแห่ง มรกตนคร ** อยากรู้จักจัง **
12 มีนาคม 2548 20:21 น. - comment id 438170
serpent_1908@hotmail.com แอดได้ครับ
12 มีนาคม 2548 22:38 น. - comment id 438246
สาวติดตรึมนะแงซาย อิอิ หักมุมเยี่ยมๆ .
12 มีนาคม 2548 23:19 น. - comment id 438256
งะ--
13 มีนาคม 2548 03:30 น. - comment id 438305
มาแล้วๆๆๆ ดูเวลาดิ (ตี 3 กว่า ... พอดีขี้เกียจนอน ^^) . ll . VVVVVV -
14 มีนาคม 2548 00:28 น. - comment id 438598
อันนี้แต่งดีอ่านะ ขำดี ปล. รีบๆไปจ่ายค่าไฟซะ จะได้ไม่โดนตัดอ่านะ อิอิ