หน้าส่วนตัว
อยากให้ใครซบลงตรงอกนี้
อาจไม่มีความหมายมากมายได้
ความรู้สึกคนหนึ่งซึ้งหัวใจ
ขอเพียงได้รักเธอเสมอกาล
น้ำตาแต้มแก้มน้องอย่าหมองไหม้
อกละไมไล้รอยแพ้มิแผ่ซ่าน
พักเถิดพักหนักตรองสิ่งต้องการ
แนบนานนานป่านฉะนี้นิ่งนิทรา
อกใดอื่นไม่ชื่นรักหาญหักจิต
อกพี่ชิดสนิทได้มิให้ว่า
ครั้นสะอื้นกลืนไว้อย่าไกลตา
กระชับท่าอ้อมแขนหวงแหนนัก
หลับพรายพริ้มอิ่มแก้มแต้มน้ำหอม
ริ้นมิไต่ไรมิตอมย่อมตระหนัก
งามยิ่งหงส์พงศาสูงน่ารัก
คำนึงศักดิ์ศรีคนรักล้นใจ
สวยราวน้ำค้างใสไล้พฤกษา
งามชายตาทรายต้องจิตพิสมัย
ให้ชีพหวังดังแสงอโณทัย
สุขแนบในฤดีนี้นานนาน
จุมพิตเปลือกตารื้นสะอื้นอก
ดังลูกนกร้างอกแม่รักแผ่ซ่าน
เจ็บ..อย่าจำกล้ำกลืนทรมาน
กอดนี้มิต้องการเจ็บรานซ้ำ
๑๑๑๑๑
plaing_piu 11 มี.ค. 2548 05:18 น. - ID 72531 
1234
14
0
11 มีนาคม 2548 06:18 น. - comment id 437406
พี่พุดค่ะ ตื่นมากับฟ้าสางตามปกติค่ะ ออกไปเดินเด็ดดอกพุดซ้อนมาวางหอมมาดอมอยู่ณนาทีนี้พร้อมฟังเพลงท่านชายถนัดศรี สีชังค่ะ.. พี่พุดอ่านงานทุกงานของ- plaing_piuแล้วรู้สึกลึกล้ำไงก็ไม่รู้ค่ะ อยากบอกว่า งามมากในจิตวิญญาณ ที่พี่พุดสามารถสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนละมุนละม่อมในดวงจิต ที่พี่พุดคิดว่าคือวิญญาณของคนเขียนหนังสือค่ะ ที่ควรมีนวลใจใสละมุนหอมกรุ่น มากกกว่าความทุรนร้ายร่ายสาดไฟใส่กันไปมานะคะ ควรในใจภายในเราดั่งสายน้ำฉ่ำเย็น หากคิดจะรินรดโลกหล้าดับร้อนค่ะ
11 มีนาคม 2548 06:23 น. - comment id 437407
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=255 สายสร้อยร้อยใจ ม.ร.ว. ถนัดศรี สวัสดิวัฒน์ : : Key Dm สายสร้อยร้อยใจสายไยสวาท หมายขาดหลุดสุดหนทาง รักจางตรอมตรมไม่หาย โอ้ใจเอ๋ย ไหน เลย มาหน่าย ฟ้า ดินแม้สิ้นสลาย รักมิคลายรักสุดบูชา สายจิตร้อยทรวงไยลวงหลอกหลอน อกสั่น หวั่นรักรอน ยามกินยามนอนผวา ภาพความหลัง นั้น ยัง เตือนตา น้อง คงมิปรารถนา จึง ลาระทมตรมใจ พี่ แพ้ เจ้าไม่แลเหลียวมองมาเลย อก เอ๋ย ไปชื่นชมหลงคารมใคร พี่ รัก ใช่หลอกลวงรักเต็มทรวงใน รัก ซ่อนซ้อนใจ ห่วงหรือไรทิ้งพี่ให้ตรม สายโซ่คล้องใจสายไยสวาท พี่อยู่ ก็เหมือนคน ไม่กายไร้ใจชื่นชม สร้อยใจหาย รัก กลาย เป็นลม เหลือรอยสายสร้อยขื่นขม ร้อยอารมณ์ระทมตรมทรวง...
11 มีนาคม 2548 08:06 น. - comment id 437423
รักเจ้าเฝ้าถนอมยอมรัก หวังพิงพักทักกันมั่นใจหมาย อย่าให้ช้ำชื่นรดหมดทุกข์คลาย เช้าเจียนสายมิเห็นเป็นดั่งลม เรียมคร่ำครวญอกพี่ที่จะพิง หากแน่จริงพี่ใยไร้สุขสม อ้อมกอดเว้าเพียงเย้าแค่คารม รอยระทมเรือนใจใครกันฤา
11 มีนาคม 2548 13:18 น. - comment id 437518
บางครั้งการอยู่คนเดียว ก็มีความสุขนะ
11 มีนาคม 2548 14:15 น. - comment id 437565
:)
11 มีนาคม 2548 20:20 น. - comment id 437761
อกอุ่นๆของใครคนหนึ่งซับน้ำตาดีกว่าผ้าเช็ดหน้าสักสิบด้วยซ้ำไป ซาบซึ้งค่ะ
11 มีนาคม 2548 20:20 น. - comment id 437762
อยากจะซบไหล่ลงตรงอกนี้ แต่ไม่กล้าพาชีวีที่บอบช้ำ ไปใกล้พี่ให้ความหมองต้องจำนำ เลยขอช้ำอยู่กับเศร้าเฝ้าร้าวราน *-*กลอนไพเราะมากเลยคะ ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ*-*
11 มีนาคม 2548 20:42 น. - comment id 437779
อกแห่งนี้มีใครซุกกี่คนแล้วละคะ:)
12 มีนาคม 2548 14:13 น. - comment id 437990
การได้ร้องไห้กับอกอุ่น ๆ ของใครสักคน ความเศร้าที่มีอยู่ คงคลายไปได้ไม่ใช่น้อย...
15 มีนาคม 2548 02:29 น. - comment id 439180
พี่พุดค่ะ ตื่นมากับฟ้าสางตามปกติค่ะ ออกไปเดินเด็ดดอกพุดซ้อนมาวางหอมมาดอมอยู่ณนาทีนี้พร้อมฟังเพลงท่านชายถนัดศรี สีชังค่ะ.. พี่พุดอ่านงานทุกงานของ- plaing_piuแล้วรู้สึกลึกล้ำไงก็ไม่รู้ค่ะ อยากบอกว่า งามมากในจิตวิญญาณ ที่พี่พุดสามารถสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนละมุนละม่อมในดวงจิต ที่พี่พุดคิดว่าคือวิญญาณของคนเขียนหนังสือค่ะ ที่ควรมีนวลใจใสละมุนหอมกรุ่น มากกกว่าความทุรนร้ายร่ายสาดไฟใส่กันไปมานะคะ ควรในใจภายในเราดั่งสายน้ำฉ่ำเย็น หากคิดจะรินรดโลกหล้าดับร้อนค่ะ จาก : พี่พุด รหัส - วัน เวลา : 445105 - 11 มี.ค. 48 - 06:18 ..............การเขียนอะไรด้วยหัวใจ จิตสำนึก จิตวิญญาณที่มุ่งสื่อให้คนอื่นรับรู้รสสะเทือนเป็นเรื่องยาก ยิ่งยากที่จะให้คนเข้าใจนัยสำคัญได้หมดจด เพราะผู้เขียนยังมีความจำกัด มีข้อด้อยซึ่งอาจเข้าไปไม่ถึงรสที่ว่า นัยสำคัญที่ยังพร่ามัวนั้น ถึงอย่างไร คิดว่าขอให้ได้เขียน ได้สือให้คนรับรู้ความมุ่งหมายที่พึงต้องการออกมาให้ได้ดีที่สุด กลวิธีเป็นส่วนประกอบที่จำเป็นด้วย สิ่งที่เรียกว่าจิตวิญญาณในงานเขียน คงมีในทุกคนและทุกงาน แต่การทำให้คนประจักษ์ซึงความงามในรสวรรณศิลป์นั้น ยากยิ่งโดยแท้แล้ว..... ขอบคุณคุณพุดที่แวะชม ให้ความคิดดี ๆเสมอ
15 มีนาคม 2548 02:38 น. - comment id 439181
เพลงสายสร้อยร้อยใจ เคยฟังนานแล้ว..ยิ่งคนร้องมีเสียง และท่วงทำนองการร้องเหมือนน้ำรินเรียบเรื่อยแต่บาดใจนะ.....ชอบครับ เพลงชุดถนัดศรี
15 มีนาคม 2548 19:52 น. - comment id 439562
รักเจ้าเฝ้าถนอมยอมรัก หวังพิงพักทักกันมั่นใจหมาย อย่าให้ช้ำชื่นรดหมดทุกข์คลาย เช้าเจียนสายมิเห็นเป็นดั่งลม เรียมคร่ำครวญอกพี่ที่จะพิง หากแน่จริงพี่ใยไร้สุขสม อ้อมกอดเว้าเพียงเย้าแค่คารม รอยระทมเรือนใจใครกันฤา จาก : รหัสสมาชิก : 7446 - อาภาภัส รหัส - วัน เวลา : 445122 - 11 มี.ค. 48 - 08:06 เอ่ยอกเรือนเพื่อนใจใครระทม อ้อมกอดว่าเย้าคารมรอยขมไหม้ ยังมั่นคงตรงอกนี้ที่พักใจ กอดคนหมองร้องไห้ได้นาน ๆ
15 มีนาคม 2548 19:53 น. - comment id 439564
บางครั้งการอยู่คนเดียว ก็มีความสุขนะ จาก : แม่จิตร รหัส - วัน เวลา : 445217 - 11 มี.ค. 48 - 13:18 ครับ.........ได้คิดคำนึง
15 มีนาคม 2548 19:53 น. - comment id 439565
:) จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki รหัส - วัน เวลา : 445264 - 11 มี.ค. 48 - 14:15 ครับ...................^_^
15 มีนาคม 2548 19:58 น. - comment id 439569
อกอุ่นๆของใครคนหนึ่งซับน้ำตาดีกว่าผ้าเช็ดหน้าสักสิบด้วยซ้ำไป ซาบซึ้งค่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 10730 - เดือนไร้เงา รหัส - วัน เวลา : 445473 - 11 มี.ค. 48 - 20:20 ครับ.......... อกอุ่น ๆใครครุ่นรัก ทำให้ชื่นนักปักใจรักใหลหลง............^_^
15 มีนาคม 2548 20:05 น. - comment id 439573
อยากจะซบไหล่ลงตรงอกนี้ แต่ไม่กล้าพาชีวีที่บอบช้ำ ไปใกล้พี่ให้ความหมองต้องจำนำ เลยขอช้ำอยู่กับเศร้าเฝ้าร้าวราน *-*กลอนไพเราะมากเลยคะ ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา รหัส - วัน เวลา : 445474 - 11 มี.ค. 48 - 20:20 ตรงอกนี้ที่ให้ใครพิงพัก ปรารถนาให้ตระหนักมิหักหาญ แนบสนิทนิทราอย่าร้าวราน นิ่งฤดีนาน ๆมิรานซ้ำ
15 มีนาคม 2548 20:08 น. - comment id 439576
อกแห่งนี้มีใครซุกกี่คนแล้วละคะ:) จาก : รหัสสมาชิก : 1972 - เพียงพลิ้ว รหัส - วัน เวลา : 445491 - 11 มี.ค. 48 - 20:42 ถามเหมือนไม่มั่นใจ.......... ไม่มี...ตอบอย่างมั่นใจครับ ^_^
15 มีนาคม 2548 20:13 น. - comment id 439580
การได้ร้องไห้กับอกอุ่น ๆ ของใครสักคน ความเศร้าที่มีอยู่ คงคลายไปได้ไม่ใช่น้อย... จาก : gems รหัส - วัน เวลา : 445713 - 12 มี.ค. 48 - 14:13 ครับ........เมื่อมีโอกาสดังว่า อย่าปล่อยให้หลุดลอยไปง่าย ๆ ได้ ยิ่งสาหัสครับ.....^_^
19 มีนาคม 2548 23:46 น. - comment id 441596
ถามอย่างมั่นใจเช่นกันค่ะ ไม่มั่นใจตรงไหนเอ่ย.....
6 กรกฎาคม 2548 19:38 น. - comment id 488911
ถามอย่างมั่นใจเช่นกันค่ะ ไม่มั่นใจตรงไหนเอ่ย..... เพียงพลิ้ว 19 มี.ค. 48 - 23:46 ดูจากคำถามเหมือนมีนัยซ่อนเร้น.....
4 กันยายน 2548 09:21 น. - comment id 511414
20.ตัวสิคนมีนัย คนถามไม่มีนัยหรอกค่ะ แค่สงสัยเองว่า คนไม่มีใครซบอกแล้วทำไมเขียนต่อกลอนรักๆๆๆ อย่างเช่นอกเอ๋ยไม่เคยจำ ขอได้รู้จักรัก หัวใจให้เธอผู้เดียว อย่ามาโม้เสียให้ยากว่าไม่มีใครซบอก
8 เมษายน 2551 03:23 น. - comment id 837485
หวนคำนึงถึงอ้อมอกปกปักมั่น ในรางเลือนเหมือนฝันขวัญเพ้อหา เป็นที่พักที่พึ่งพิงอิงเสมอมา เป็นยิ่งกว่าใครอื่นหมื่นแสนคน น้ำตาน้องหมองไหม้ในค่ำนี้ เงากรายหนีห่างหายอีกกี่หน เคว้งจนคว้างร้างอีกหรือเงากมล ดวงใจจนสิ้นหนทางหมางเหลือแล้ว ใครอื่นที่โลมรื่นเฝ้าชื่นใกล้ เพียงเงาใจใช่ใจจริงดั่งดวงแก้ว จะหาไหนใครมาเหมือนคงสิ้นแวว มั่นภักดิ์แน่วแน่ใจจันทร์ฝันหนึ่งใคร ยามนี้น้องหมองท้นล้นแบกรับ เกินนิ่งกับอารมณ์หวนหาไหน คิดถึงอกอุ่นละมุนปลอบนุ่มละไม บริสุทธิ์ดุจสายใยของใจเรา ในอ้อมแขนที่แหนหวงดั่งดวงแก้ว ไร้วี่แววหาญหักรักเร่งเร้า โอบประคองตระกองน้องเพียงแผ่วเบา ไร้เชิงเย้าหยอกหมายเช่นชายชาญ สะอื้นอ้อนอ่อนล้าในครานั้น ไว้วางพลันหมดใจบริสุทธิ์สาน น้ำตาแห้งเกาะนวลแก้มแซมรอนราน เจ้าของอกปานบ้านของหัวใจ พักพิงนิ่งตาหลับทับไหวหวั่น ในอาทรวอนขวัญย่อมหวั่นไหว ทั้งปกปักทั้งรักษาทั้งยาใจ เป็นเพียงหนึ่งที่สุดใครในชีวิต แผ่วจุมพิตเปลือกตารื้นคืนวันผ่าน รับรู้ซ่านผ่านสัมผัสรัดลิขิต ต่อแต่นี้ไม่มีใครไหนจะแทนรอยนิมิต ในไร้สิทธิ์กลับสนิทแนบนิรันดร์
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
