ยังรักเธอเหมือนเก่าและเท่าเดิม ต่อให้ความเหงามันพูนเพิ่ม จนหวั่นไหว แม้ระหว่างเรา ไม่อาจร่วมทางกันต่อไป ฉันก็ยังเต็มใจที่จะอยู่อย่างคนไกลและรักเธอ เป็นเหมือนรอยร้าวที่ฝังลึก ย้ำเตือนให้ฉันรู้สึกเจ็บปวดเสมอ ครั้งหนึ่งที่ไม่เคยรักฬครเท่าเธอ และเป็นครั้งหนึ่งที่ต้องเจอกับความทรมาน สลัดไม่เคยพ้นจิตใจ เวลาไม่เคยช่วยอะไรแม้วันผ่าน ฉันคงต้องอยู่กับความรู้สึกนี้ไปอีกนาน ตราบเท่าที่ใจต้องการคนดูแล
10 มีนาคม 2548 19:16 น. - comment id 437196
ยังรักเธอเหมือนเก่าที่เรารัก แม้เธอหักใจจากพรากจากฉัน แต่ยังไงใจยังรักเธอคงมั่น ไม่มีวันเปลี่ยนผันฉันมั่นใจ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
13 มีนาคม 2548 01:41 น. - comment id 438292
นามปากกา..น่ารักดี.. ตัวน้อย..ตัวนิด... เพิ่งย้อนกลับไปดูงานเก่า ๆ... เห็นไปคอมเมนท์งานไว้.. พอดีช่วงนี้.. นาน ๆ..พี่จะข้ามาที.. ยังไงก็ยินดีต้อนรับ.... ถ้าชอบ...ก็ลองไปอ่าน 2 บทล่าสุดที่พี่ลงไว้ดูซิ.. -----> ขอแค่นี้..ให้ได้ไหม..? คุณคนดี ----->ริมระเบียง..บนตึกสูง..เสียดฟ้ากว้าง.. อ่านสบาย ๆ ....คลายเหงา... หรือจะเหงา..กว่าเดิม..ก็ไม่รู้น่ะ. อ้อ...2 บทนี้..ใช้ชื่อ... คุณหอยขม....น่ะ ปล. งานน้อง...เขียนบ่อย ๆ..แล้ว..จะพัฒนาขึ้นมาเอง..งานเขียน..ให้เขียนด้วยใจ... แล้วจะออกมาได้ดี... เพราะฉะนั้น....เขียนเถอะ..เขียนไป.. ถ้าใจอยากเขียน.... เป็นกำลังใจให้น่ะ