กรุงเทพมหานคร เมืองอมรมิ่งหล้า หยาดฟ้ามาโลมจินต์ บวรศิลป์เทพเสกสรรค์ ดุจสวรรค์วรวิจิตร งามโสภิตดิลกภพ นพรัตน์ราชธานี ศรีพิมานมาศมิ่ง อยุธเยศยิ่งยอดด้าว ราเมศไท้ธิราชท้าว ท่านตั้งสมญาฯ ๑.ผจงศรีอักษเรศร้อย..............................ภาษา โคลงนิราศลีลา..........................................เลิศล ้ำ เป็นศรีพุทธบูชา........................................เฉลิม โลก ฉายทิพย์ฉาบธรรมซ้ำ................................ซาบซึ้งศัพ ท์สงฆ์ ๒.กราบอาจาริยเจ้า....................................จอมกวี ลิลิตพระลอศรี-............................................ปร าชญ์พร้อม นายนรินทรวจี...........................................ไวจิต ร เจียรจรดประณตน้อม.................................สิบนิ้วเหน ือหัว ๓. ธรณีนี่นี้.................................................. เป็นพยาน กู อยากฝากดวงมาน...................................มุ่งร้อ ย แปรความทุกข์สาธารณ์.................................ทางโศก สลดเฮย เป็นพจน์จารจดถ้อย.....................................ทาสซึ้ งทางศิลป์ ๔.ตรองพุทธดำรัสช้ำ.....................................ชอกทร วง ช้ำชอกโลกย์หลอกลวง...................................เล่ห์ด้ วย รอยกรรมทับโถมทวง.....................................แทงจิต เราฤา จึงเจ็บเจียนมอดม้วย......................................หมด สิ้นโศกศัลย์ ๕.รักก่อกำเนิดห้วง........................................หน ใด ความทุกข์จักรุกไป..........................................แ ห่งนั้น ตามพุทธวินิจฉัย............................................. คือสัจ-ธรรมเฮย กรรมวิบากกีดกั้น...........................................ก รีดร้อยรอยแผล ๖.โศกสุดโศกแสบซ้ำ......................................กำสรว ล เช้าค่ำยังคร่ำครวญ.........................................ค ับข้อง รอยแผลพิษแปรปรวน...................................เป็นอื่น แลแม่ จำเจ็บโทษโอษฐ์ร้อง........................................เล ่ห์ร้ายหลอกหลอน ๗.ลงเรือ ณ ท่าน้ำ............................................ตากสิน ฟ้องพระผู้พรหมินทร์ ..............................มาต รแม้น เคยคอยท่าเทวินทร์.........................................ทว ีเทวษ คอยยิ่งคอยยิ่งแค้น.......................................... ขุ่นข้องหมองหมาง ๘.เพราะโทสกิเลสร้าย.......................................เล วระยำ ฉันจะดับไฟกรรม.............................................โ กรธขึ้ง ตั้งจิตจับจดจำ ...................................................แจงแจก ตรองพุทธดำรัสซึ้ง........................................... ...สดับซ้ำคำสอน ๙.หยุดเคืองโกรธเกลียดด้วย..................... ...อานิส งส์ จิตปล่อยวางปลดปลง..........................................ป รับย้าย นึกถึงแง่ดีอนงค์............................................ .....เพียงหนึ่งเดียวนา ลืมสิ่งเลวทรามร้าย.......................................... ....ร่ำร้องเรียกขวัญ ๑๐. โอเรียลเต็ลผ่านแล้ว......................................ผ่า นเลย เหมือนผ่านหน้าทรามเชย....................................ชอก ช้ำ ฉันจึงเชิดเมินเฉย........................................... ...เชิงหยิ่ง ดังแล่นเรือเหนือน้ำ......................................... ....ผ่านน้องหน่ายแหนง ๑๑. สี่พระยาหมดสี่ห้อง.......................................... หฤทัย จิตเจ็บจิตพิสมัย............................................ ........แต่เจ้า เจ็บจึงเจ็บปวดใจ............................................ ......จนตรอก ทุกข์เจ็บทุกค่ำเช้า......................................... ........ชอกช้ำกำสรวล ๑๒.อริยสัจสี่แก้............................................ .........รอยกรรม ทุกข์สมุทัยนำ............................................... ..........นิโรธน้อม แสวงหามรรคโดยธรรม..........................................ท างสงบ เตรียมพลัดพรากจากพร้อม.....................................จ ากเจ้าจอมขวัญ ๑๓. ราชวงศ์วงศ์ราชไท้..........................................เ ทวัญ ลิขิตฤา เจ็บแปลบแสบเสียขวัญ......................................... ...ขาดน้อง คิดถึงแต่นงครัญ. .............................. .........ครวญคร่ำ เสียท่าโมหะร้อง................................... ...........ร่ำไห้โหยหา ๑๔. คงเพราะกรรมบาปให้.......................................เห็น ผล ใช่เทพละเลงกล............................................... .........กลั่นแกล้ง สุขหรือทุกข์ก็ตน............................................ ............ตามลิขิต กฎแห่งกรรมนำแย้ง-........................................... .....ลิขิตฟ้าชะตาสวรรค์ ๑๕. ปรางค์อรุณสูงสุดแท้......................................... ...เทียมจันทร์ เห็นยอดสูงสุดฝัน............................................ ..........ฝั่งฟ้า ดูดวัชระโลกันตร์............................................ ...........กัมปนาท ลงสู่แดนดินหล้า............................................. ...........ผ่อนร้ายคลายกระแส ๑๖. ดังดับไฟโกรธเกรี้ยว......................................... กลายเกษม เสริมสิ่งดีปรีดิ์เปรม....................................... ............เปรียบแล้ ใจควรอิ่มเอิบเอม............................................ ...........อวลอก ดับอัคนีโทสแก้.............................................. .............กอบกู้รู้กุศล ๑๗. นาวิกสภาผ่านแล้ว....................... ..................... . ...ใจละลาย หลงรักลูกสาวชาย-............................................ ..........ชาติกล้า ทหารเรือหน่อเนื้อนาย........................................ ....... .นวาเอก พิษหักอกนรกบ้า.............................................. ..........บอดใบ้บังศีล ๑๘.อธิษฐานจิตอ้าง........................................... ...........อีกหน กูก็ลูกนายพล ............................................................ .พิสุทธิ์ผู้ ขอกูจงอดทน.................................................. .............ทานทุกข์ ขันติธรรมกอบกู้............................................. .............กวาดร้ายคลายหมอง ๑๙. สรรพสิ่งไม่เที่ยงแท้........................................ ......ทนทาน ลาภ ยศ หมดตามกาล............................................เกียรติ ด้วย สรรเสริญ อัตตาสาร..................................................โท รมเสื่อม สรรพสิ่งก็มอดม้วย........................................... ............หมดสิ้นดับสูญ ๒๐. กราบลงกราบพระแก้ว..........................................ก ำสรวล คำนับธรรมคำนวณ.............................................. ........นึกแก้ ใดผิดคิดทบทวน............................................... ...........ทางเปลี่ยน ลบผิดพิษพ่ายแพ้............................................. ............เพลี่ยงพล้ำฉ่ำหนอง ๒๑. ถึงศิริราชแล้ว.............................................. ..........ใจสลาย เป็นเพราะเธอรักชาย.......................................... ...........ชื่ออ้น ใจฉันเจ็บเจียนตาย........................................... ............จนตรอก มันกลับสมสุขล้น............................................. ................สนุกล้ำระยำหมา ๒๒.โดยธรรมบำบัดสิ้น......................................... ..........ริษยา อริยมรรคจักเป็นยา........................................... .............หยุดย้าย ความยึดติดอวิชชา............................................ ...............เชลยโลกย์ ปลงปล่อยปลิดพิษร้าย......................................... .............รุ่มร้อนนิวรณ์วิถี ๒๓. ธรรมศาสตร์เลือดสาดซ้ำ....................................... ..แสบสัน เคยทักรู้จักกัน............................................. ...................ก่อนนี้ ไมตรีจิตสัมพันธ์............................................ ..................ยังติด ตาเฮย กลับแตกแหลกป่นปี้........................................... .............แปลกแท้ระทมไฉน ๒๔.สีเหลืองแดงรอบรั้ว....................................... ...........มหาลัย สีเลือดแดงกู ไหล.........................................หลั่งแล้ว สีเหลืองเจ็บจากใจ........................................... ................จนฉ่ำ หนองเฮย สีเลือดสาดคลาดแคล้ว......................................... ............ขุ่นข้องหมองหมาง ๒๕. ลอดสะพานปิ่นเกล้า........................................... ......กิเลศถอง เอาปิ่นธรรมย้ำตรอง.......................................... .............ตลบแก้ คิดหมายบ่มคลายหนอง.......................................... .........ในอก เรานา ระงับหนามพิษผิดแพ้.......................................... ............พลาดพลั้งคลั่งหลง ๒๖. เทเวศร์ทุกข์เทวษท้อ......................................... .......หมดทาง ปลงปล่อยนิวรณ์วาง........................................... ..............ยากแท้ หวังเพียงคิดสะสาง........................................... .................ความโศก สลดนอ ดวงจิตยากหยั่งแก้........................................... ................กลัดกลุ้มกมลหมอง ๒๗. ถึงวิทยาลัยก่อเกื้อ......................................... ............การุณย์ เคยช่วยเหลือเจือจุน......................................... ..............จบสิ้น ฉันมันสัตว์สถุล............................................. ..................ทางต่ำ ทรามฤา จึงคิดลวงเล่นลิ้น ............................................................ ..เล่ห์ร้อยหลอกหลอน ๒๘. ฝืนกัดฟันต่อสู้............................................. ..............สิ่งทราม ลืมบาปหวังปราบปราม.......................................... ............ปรับชี้ ดับไฟต่ำกรรมกาม............................................. ..............กลโกรธ อโหสิธรรมดับหนี้............................................ .................นิมิตสร้างทางสวรรค์ ๒๙.เมตตาเติมจิตด้วย........................................ ............ความดี กรุณาไมตรี................................................. ...................แต่งแต้ม มุทิตาจิตศรี............................................... .....................เสริมสุข อุเบกขาธรรมแย้ม............................................ ..............หยุดยั้งอกุศล ๓๐. เรือทวนฉิวลิ่วน้ำ........................................... .............เหนือกระแส ฝืนจิตคิดอยากแปร............................................ ...............เปลี่ยนบ้าง หมายสวนวิ่งทวนแถ............................................ ..............ทางกิเลส ถือพระไตรปิฏกอ้าง........................................... ................โอบอุ้มเอ่ยสนอง ๓๑. ใดใดในโลกล้วน............................................... ..........อนิจจัง คงแต่บาปบุญยัง.............................................. ...................อยู่ได้ มัวยึดติดคงพัง.............................................. ......................เพียงอก เรานา หยุดคร่ำครวญโหยไห้.......................................... ...............ระห่ำบ้าบอดหลง ๓๒. บางโพ โพธิ์ร่มหล้า................................................ ........แรงธรรม เจิมจิตจึงจดจำ.............................................. .......................แจ่มแจ้ง หลังอภัยทุกถ้อยคำ........................................... ....................ทุจริต นางเอย เย็นอกจึงดับแล้ง............................................ .....................ดับร้อนผ่อนแสง ๓๓. พระรามเจ็ดเจ็ดย่านน้ำ...............ย่ำหนอง หนองฉ่ำน้ำตานอง..........................เหนื่อยล้า ล้าเหน็บเจ็บใจหมอง........................หมางหม่น หมางหม่นทนเหว่ว้า.........................วุ่นร้องเวียงหลง ๓๔. เจ็บใจจึงจากเจ้า.........................จำจร โดดเดี่ยวเดินดงดอน.........................ดุ่มดั้น เป็นปุ่มป่ำเปียกปอน............................ปนเปรอะ เคืองคิดใครคาดคั้น............................ขุ่นข้องคำไข ๓๕. ขึ้นฝั่ง ณ ท่าน้ำ...................................................... .......นนทบุรี รำลึกธรรมวิถี............................................... .......................ถ่องแท้ พุทธดำรัสขจัดกลี............................................ .....................กมลโศก จึงชนะไฟพ่ายแพ้............................................. ...............เพราะซึ้งคำสอน ๓๖. รักก่อกำเนิดห้วง............................................ ............หนใด ความทุกข์จักรุกไป........................................... .................แห่งนั้น ขอจงวินิจฉัย................................................ .....................คำปราชญ์ ท่านนา หยุดโมหคติรั้ง.............................................. .....................ตรึกซึ้งตามสมอง
เชษฐภัทร วิสัยจร 10 มี.ค. 2548 11:58 น. - ID 72479 
1937
3
0
10 มีนาคม 2548 12:11 น. - comment id 436945
ว้าว...นับถือในความพยายามมากจ้า ขอท้วงติงนิดนึงนะคะ ๑๒.อริยสัจสี่แก้ รอยกรรม ทุกข์สมุหทัยนำ นิโรธน้อม แสวงหามรรคโดยธรรม ทางสงบ เตรียมพลัดพรากจากพร้อม จากเจ้าจอมขวัญ บาทที่ 2 ต้องเป็น ทุกข์สมุทัยนำ นิโรธน้อม......จ้า
10 มีนาคม 2548 12:22 น. - comment id 436950
ขอบคุณครับ ^ ^
10 มีนาคม 2548 13:28 น. - comment id 436982
เรือเทียบท่าฝั่งแล้ว ครรไลลา หากแต่เรือชะตา ต่อสู้ ไหลล่องท่องทิวา วารแห่ง กรรมแล ใครเล่าอาจหยั่งรู้ ล่วงหน้าฟ้าดิน ฯ ...................
10 มีนาคม 2548 18:51 น. - comment id 437166
มาชื่นชมในผลงานค่ะ แต่งเก่งจัง
10 มีนาคม 2548 19:56 น. - comment id 437242
มาชื่นชมผลงานและกัน เรื่องอย่างงี้ไม่ถนัด อิอิ
10 มีนาคม 2548 22:39 น. - comment id 437316
แต่งเก่งมากเลยค่ะ ยกนิ้วโป้งหัวขึ้นให้
1 มกราคม 2550 14:14 น. - comment id 642256
ถึงศิริราชแล้ว.............................................. ..........ใจสลาย เป็นเพราะเธอรักชาย.......................................... ...........ชื่ออ้น ใจฉันเจ็บเจียนตาย........................................... ............จนตรอก มันกลับสมสุขล้น............................................. ................สนุกล้ำระยำหมา อ.เชษฐภัทร ลึกๆ แล้วต้องเป็นคนดุแน่ๆ เลย แต่เพื่อนที่คณะรัฐศาสตร์ ต่างพูดเป็นเสียงเดีนวกันว่า อ. ใจดี สอนสนุก อิจฉาเด็กรัฐศาสตร์จังค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
