แมงโย่ง

นกตะวัน

เราเดินมาตามเส้นทางซึ่งสองข้างเนืองแน่นไปด้วยไผ่กอใหญ่ แต่ละลำอวบใหญ่ยิ่งกว่าท่อนขาของคนและสูงชะลูดส่งเรือนยอดแผ่เบียดเสียดระยอดไม้อื่น ในเวลาลมพัดผ่านลำไผ่เหล่านี้โอนเอนเสียดสีกันเกิดเสียงดังราวกับเสียงร้องของสัตว์ บางตอนมีต้นห้อมช้างที่มีดอกสีชมพูแกมม่วงแทรกปะปนอยู่เป็นหย่อมๆ เมื่อเดินมาถึงหัวโค้งแสงแดดยามเช้าส่องผ่านม่านไม้เป็นลำลงมา แลเห็น แมงโย่ง (Harvestman) ไต่ยั้วเยี้ยอยู่ตามใบไม้นับร้อยนับพันตัว
มองทางไหนให้เห็นเป็นแมงโย่ง			
เกาะเครงโครงคร่อมไม้ไต่ใบเขียว
เหมือนแมงมุมขยุ้มอยู่ดูแปลกเชียว			
เห็นแล้วเสียวหวาดผวาน่าเกลียดชัง
ขาเล็กเรียวเกี่ยวกิ่งไม่วิ่งหนี			
อยู่กับที่ทั้งกลุ่มคุมหน้าหลัง
นับหลายร้อยค่อยเลื่อนเคลื่อนประดัง			
คอยระวังระแวงภัยให้พวกตน
ทำโยงโย่โด่เด่โซเซเกาะ				
เพียงจำเพาะพวกเดียวเหลียวทุกหน	
ตัวเล็กกลมสมส่วนล้วนกลัวคน			
เคลื่อนรานรนรุ่มร่ามยามเห็นภัย
แต่เชื่องช้าขายาวราวกับเข็ม			
เบียดแน่นเต็มตามกิ่งสิงอาศัย
ทั้งบนใต้ใบเขียวเหลียวคราใด	
ยั้วเยี้ยไต่เตะตาน่าหวาดกลัว		
แมงโย่งเป็นสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังใน Class Arachnida เช่นเดียวกับแมงมุม (Spider) และแมงป่อง (Scorpion) แต่นักสัตวศาสตร์จัดแมงโย่งไว้ใน Order Opiliones ต่างหากจากแมงมุมและแมงป่อง รูปร่างโดยทั่วไปคล้ายคลึงกับแมงมุม แต่ระหว่างท่อนหัว+อก (cephalothorax) กับท่อนท้อง (abdomen) ไม่คอดกิ่วแบบแมงมุม มีขา 4 คู่เช่นเดียวกัน แต่เรียวยาวราวกับเข็ม เคลื่อนไหวเชื่องช้ามาก จึงมักเห็นเกาะโยงโย้อยู่กับที่
ต้อนรับปีใหม่ ทุ่งใหญ่นเรศวร 18
1 มกราคม 2548