เอี้ยงถ้ำ

นกตะวัน

เวลา 08.00 น. สายหมอกที่ปกคลุมไปทั่วค่อยๆจางหาย ผม พี่หนูและเก่งออกเดินดูนกก่อนคนอื่น เราข้ามลำห้วย ผ่านเรือนรับประทานอาหาร เลี้ยวขวาเดินไปตามถนนดินลูกรังจนถึงทางสามแพร่ง มีนกให้ดูตลอดทาง เช่น นกเขียวคราม (Asian Fairy-bluebird) นกพญาไฟใหญ่ (Scarlet Minivet) และนกขุนทอง (Hill Myna) แล้วเลี้ยวขวาเดินไปตามเส้นทางศึกษาธรรมชาติจนมาถึงน้ำโผล่ แต่วันนี้มี นกเอี้ยงถ้ำ (Blue Whistling Thrush) ออกมาต้อนรับเราด้วย 
นกเอี้ยงถ้ำถลำหน้าโดดมาหิน			
เกาะเหม่หมิ่นเมียงมองเหลียวจ้องหา
ขนเข้มคล้ำดำน้ำเงินสวยเพลินตา			
แต้มแววฟ้าเด่นวาวราวพลอยเรือง
ยืนก้มหกกระดกหางคลี่กางแผ่			
ตัวใหญ่แท้เทียบเอี้ยงปากเคียงเหลือง
เที่ยวซุกซอกตรอกโล่งเข้าโพรงเนือง			
ช่างแสนเชื่องใกล้ชิดเป็นมิตรเรา
หลบสิงสู่อยู่กินตามหินผา				
ถ้ำธาราไหลรินถิ่นภูเขา
เก็บแมลงแมงหนอนซุกซ่อนเงา			
เห็นรีบเข้าคาบสิ้นกินทันตา
มิใช่เอี้ยงเลี้ยงควายแค่คล้ายเหมือน			
ทั้งชอบเยือนเยี่ยมถ้ำเงื้อมง้ำผา
คนไม่เกี่ยงเอี้ยงถ้ำเรียกย้ำมา
แม้ขนจ้าแจ่มใสไม่ด้านดำ 		
เนื่องจากใต้ร่มกอไผ่ใหญ่ฝั่งตรงกันข้ามกับน้ำโผล่มีแคร่ไม้ไผ่อย่างดีสร้างไว้ให้คนนั่งพักผ่อน เราสามคนจึงนั่งปักหลักอยู่บนแคร่ไม้ไผ่มองดูนกเอี้ยงถ้ำตัวนี้ฆ่าเวลาไปเรื่อยๆ รอเวลาให้แสงแดดส่องผ่านม่านไม้ลงมายังพื้นป่าอีกสักหน่อยแล้วจึงค่อยเดินดูนกกันต่อ เนื่องจากภายในป่ายังค่อนข้างมืดครึ้ม นกต่างๆจึงยังไม่ค่อยคึกคักเท่าไร จนกระทั่งนกเอี้ยงถ้ำตัวนี้บินจากเราไปแล้ว เราจึงพากันเดินต่อ ท่ามกลางเสียงร้องของนกนานาชนิดที่ดังอยู่รอบข้าง
ต้อนรับปีใหม่ ทุ่งใหญ่นเรศวร 17
1 มกราคม 2548