ต่อหน้าเธอ อาจทำได้ ไม่ร้องไห้ ให้เธอเห็น แต่ลับหลัง ซิยากเย็น เกินจะเร้น ซุกซ่อนไว้ ต่อหน้าเธอ อาจหัวเราะ ก็เพียงเพราะ หลอกใครใคร แต่ลับหลัง เธอรู้ไหม ยิ้มฉาบไว้ ด้วยน้ำตา หนาวเหน็บ เจ็บร้าวนัก ยากที่จัก เอ่ยออกมา ปล่อยทิ้งไว้ ให้ชินชา ให้น้ำตา รักษาใจ
8 มีนาคม 2548 10:05 น. - comment id 435623
เเวะมาเยี่ยมนะคะ........... อย่าเศร้าเลย............
8 มีนาคม 2548 10:50 น. - comment id 435658
ต่อหน้าฉัน เธอทำอย่างนั้นได้อย่างไร ฮื้อ อือ.... น้ำเน่าดื่มไม่เป็นอ่ะ มีน้ำเหล้าไหม 5555
8 มีนาคม 2548 11:37 น. - comment id 435693
เวลาจะช่วยรักษาทุกอย่างน่ะค่ะ.. ...
8 มีนาคม 2548 11:38 น. - comment id 435696
แม้ตอยพบกัน..ฉันทำร่าเริง แต่รู้ไหม..คิดอะไรอยู่ กลับมาล้มตัวลงนอน กอดหมอนน้ำตาพรั่งพรู อยากเป็นเหมือนคนที่เธอ..จูงมือ ชีวิตคนเรามันก็เน่าอย่างนี้ล่ะครับ บางทีนั่งเศร้าอยู่ ยังอดคิดไม่ได้ว่า ทำไมสภาพของเราตอนนี้มันเหมือนนางเอกมิวสิควีดีโอเพลงอกหัก...
8 มีนาคม 2548 11:54 น. - comment id 435709
ชีวิตจริงของคนเราก็เป็นแบบนี้เสมอนะ ไม่น้ำเน่าหรอกจ๊ะ เป็นรสชาติ และสีสันของชีวิต เป็นกำลังใจให้นะ เราสาวมีนา อิอิ ....
8 มีนาคม 2548 13:19 น. - comment id 435774
เวลาและสิ่งใหม่ๆ นะ จะเปลี่ยนหัวใจคุณเอง
8 มีนาคม 2548 17:02 น. - comment id 435937
เศร้ามากมันก็ยิ่งเศร้าค่ะ เอะ ! มันก็เหมือนกันนิหว่า ..... เอาเป็นว่าอย่าเศร้ามากนะคะ
8 มีนาคม 2548 18:02 น. - comment id 435990
น้ำเน่าไม่มี.....มีแต่น้ำดีดี.....จะมอบให้ อยู่ต่อหน้า ต้องเฃ้มแข็ง อย่าตาแดง ให้ฉันเห็น แม้ลับหลัง ก็อย่าเป็น เก็บซ่อนเร้น หยดน้ำตา คนรู้ใจ ฉันต้องแกร่ง อย่าแสดง ความอ่อนล้า หัวเราะบ้าง บางเวลา บนใบหน้า ให้เอิบอิ่ม ฉันเข้าใจ ในความเหงา เห็นเธอเศร้า หมดรอยยิ้ม แค่ขอเพียง .. เลี้ยงไอติม ช่วยส่งยิ้ม หน่อย..สิเธอ...อิ..อิ.... กลอนเบาเบา ในบางวัน ให้ใครบางคน ในบางเวลา เห็นแค่รอยยิ้ม....ก็อิ่มแล้ว.......
8 มีนาคม 2548 18:52 น. - comment id 436031
ขอบคุณทุกความห่วงใย อีกทั้งกำลังใจจากทุกท่าน สาวพฤษภเลิกฟุ้งซ่านแล้ว จะเปลี่ยนแนวเป็นสุขสันต์ ใช้ชีวิตอย่างมุ่งมั่น ให้ทุกวันมีแต่สิ่งดี ๆ ขอบคุณพี่หมง (มนต์กวี) สำหรับกลอนน่ารัก ขอบคุณแม่จิตรสำหรับแง่คิดดีดี
8 มีนาคม 2548 20:58 น. - comment id 436084
ยินดีด้วยค่ะ ที่จะได้เปลี่ยนแนวคิดเป็นสุขสันต์