:: วัน - วัย ::

นางสาวใบไม้


                                      ในอ้อมกอด....ฤดูกาล....ที่ผ่านผัน
                            พราวผสม....สายฝัน....บนห้วงหาว
                            ความชุ่มชื้น.....ของสายธาร....ที่ทอดยาว
                            ดอกไม้บาน....เต็มราว....ที่ริมรั้ว
                                      เก็บเรียงร้อย....เป็นมาลัย...ดอกไม้
                            จะวางไว้....บนหัวใจ...ใครถ้วนทั่ว
                            แม้สายหมอก...เลือนลาง...พรางจนมัว
                            ก็มิกลัว....ที่จะมอบ...มวลมาลี
                                      กาลเวลา....วันวาน....เวียนผ่านแล้ว
                          ไม่คลาดแคล้ว....ไม่รุกเร้า...ไม่เร็วรี่
                          ผ่านมาแล้ว....ผ่านไป....ไม่รอรี
                          ไม่หลงเหลือ....สิ่งนั้นนี้....เผื่อผู้ใด
                                     ก็มีแต่....ตัวเธอ....เพียงเท่านั้น
                          ฝากสิ่งใด....ให้คืนวัน....ไว้บ้างไหม
                          ทั้งความงาม....ความดี....ที่เป็นไป
                          เติมคุณค่า....ให้สมวัย....ที่ล่วงเลย				
comments powered by Disqus
  • แก้วประเสริฐ

    6 มีนาคม 2548 16:14 น. - comment id 434932

    แสนสล้างพลิ้วพร่างกระจ่างนี้
    ทุกชีวีล้วนผันผ่านกาลสับสน
    จริงแลเท็จคลุกเคล้าเฝ้าปะปน
    ยากที่คนจะพ้นผ่านกาลแห่งวัย
         
             ดุจมาลัยร้อยเรียงเคียงความรัก
    สมานสมัครรักมอบกอบเกื้อไซร้
    ยังมีวันผันเปลี่ยนและเวียนไป
    เหตุไฉนใยที่สร้างจึ่งร้างลา.
    
                     แก้วประเสริฐ.
  • นุสรณ์

    6 มีนาคม 2548 17:11 น. - comment id 434958

    ล้วนก็ลาร้างไปแหล่ะชีวิต
    วันเวียนเปลี่ยนปิดชีวิตได้
    เช้าอยู่บ่ายเห็นเย็นหายใจ
    พลบค่ำเสียงร่ำไห้อาจระงม
    
                ร้อยมาลัยพวงรักวางบนโลก
    ทั้งหมู่มวลเพื่อนทุกโศกและสุขสม
    มอบมาลัยพวงห่วงใยให้ชื่นชม
    แท้เพียงลมพัดไปใช่ไหม ชีวิต ฯ
    
    
    
  • หมึกขาวปากกาชมพู

    6 มีนาคม 2548 18:54 น. - comment id 434998

    ก้อ
    จิงแหละ
  • ไอติมรสต้มยำ

    6 มีนาคม 2548 20:35 น. - comment id 435060

    กลอนบทนี้ โดนใจอย่างจัง อ่านแล้วสะดุ้งเลย
  • ผู้หญิงไร้เงา

    6 มีนาคม 2548 21:28 น. - comment id 435093

    ในอ้อมกอดฤดูกาลที่ผ่านผัน
    เธอยังมีตัวฉันนั้นเสมอ
    ที่ห่วงใยแม้นานนักไม่ได้เจอ
    แต่ก็คิดถึงเธอเสมอมา
    
    *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
  • ชัยชนะ

    7 มีนาคม 2548 06:17 น. - comment id 435220

    ยังเหลือแต่ฝากลูกไว้
    
    เอ้อ! คิดแล้วกลุ้มใจใครจะรับไปเป็นพ่อซักที
    
    
    เขียนได้คมลึกซึ้งมากครับ
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    7 มีนาคม 2548 11:28 น. - comment id 435316

    วัยล่วงเลย สามสิบ มาครึ่งกว่า
    ยังเสาะหา ที่ฝาก ไม่เคยได้
    อยากจะฝาก สายพันธ์ ที่สวยใส
    ไม่มีใคร ยอมรับ อับโชคจัง.....
    
    คิดหวังว่า คนแรกจะเป็นผู้ชายซะด้วยสิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน