http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=4 http://thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_72114.php ต่อจากภาคแรก...(ในฝันสวรรค์วนา) .................... ใกล้ค่ำ..แล้ว เขาทิ้งตัวลงนอนบนฟูกสีขาว....หลับตานิ่งทิ้งใจฝันฝันฝัน กับบรรยากาศรายรอบอันแสนรื่นรมย์ กลิ่นลั่นทมริมกระท่อม ที่หอมพร่างพวงพราว อวลมากับสายลมเย็น..หวานปนโศก เขา..ผสานจิตนิ่งสนิทเป็นหนึ่งเดียวกับทุกสรรพสิ่ง นิ่งฟังเสียงสายน้ำนิรันดร์ในทะเลสาบสีเงิน กำลังกระซิบกระซาบรำพึงรำพันฝันรักรักเอยใฝ่หา กับสายลมพรมพร่างที่แอบมาออดอ้อนวอนเว้ามาทายทัก และ ราวกับรู้ใจเขา..คนดี ที่กำลังรอราตรีหวานหอม ที่จะมาแย้มเยือนเรือนใจเขาเช่นเฉกกันในค่ำคืนนี้ กอราตรีริมชาน..กระท่อมเบ่งบานปลอบใจ โมกพิไลกำลังพลีดอกดวงกระจิ๊ดนิดน้อยคอยเอาใจช่วย มิให้หัวใจเขากระโดดโลดเต้นออกมานอกอก ราวหนุ่มน้อยละห้อยหวนโหยหารัก ลบเหงาเงียบเดี่ยวโดดมานานปี... เขา..คลี่ยิ้มอย่างอ่อนโยน เมื่อคิดถึงเสียงหวานซึ้งตรึงใจ ราวกระซิบเคลียอยู่ริมหูริมแก้ม แฝงพลังให้หัวใจเขาไหวหวาม เสียงที่ดูใสซื่อแสนงาม ราวรอปลอบประโลมทุกดวงวิญญาญ์ที่ได้ชิดใกล้.. เขา..รู้ดีชั่วชีวีเขานี้ ที่ราวรอผู้หญิงคนดีในฝัน ที่จะเป็นดั่งหยาดน้ำค้าง มาพร่างพรมห่มหอมงามให้หัวใจเขาซึ้งซ่านหวานสุข เอมอิ่มที่แสนหายากเป็นยิ่งนัก..ในปฐพีนี้.. เขาปล่อยจิตว่าง ท่องไปท่ามกลางมวลเมฆเรียวรุ้ง และ ราวสายหมอกนวลนุ่มกำลังคลี่คลุมเห่กล่อม ให้เขาตกอยู่ในภวังค์นิทราฝันที่แสนดีแสนหวาน .......... ......... เขา...หลับไปนานเท่าไรมิอาจจะรู้ได้ หากตื่นขึ้นมาอีกที เมื่อดาวดวงบนท้องฟ้ากำลังแย้มนวลพร่างทอกระจ่างสุกใส มาทายทักพงไพรริมกระท่อมวิมานวนาริมทะเลสาบสีเงินงามเงียบ และ.. มากระพริบตาล้อเลียนเขา..ถึงหน้าต่างกระท่อม...ยามแหงนเงยมอง เขา...เปิดโคมไฟไม้ไผ่สานละเมียดเหนือหัวนอน แล้ว.. พลิกตัวดูนาฬิกาข้อมือ ที่กำลังบอกว่านาทีนี้กำลังเป็นเวลาหนึ่งทุ่มตรง แสดงว่าเขางีบหลับไปราวสองชั่วโมง เขา...ยังนอนนิ่งสักพัก... ก่อนจะทบทวนสิ่งที่ผ่านมาในวันนี้ ที่แสนดีแสนงามแสนถือเป็นโชค เขา..ค่อยๆพาตัวเอง ลุกจากที่นอนมายืนอยู่นอกชาน ที่ยื่นลงไปคลอพ้อสายน้ำนิรันดร์ ที่กำลังกระทบพรายแสงจันทร์เสี้ยวกระจ่างงามระยิบ จันทร์เสี้ยวลอยค้างฟ้าดารารายพรายดวงสว่าง พาให้ใจเขาประหวัดซึ้งไปถึงบทเพลงหนึ่งในมโนนึก... http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=765 ฤารักฉันจะเป็นเพียงความฝัน ไม่มีวันนั้น จันทร์คืนแรม วับแวมอยู่บนปลายฟ้า คงล้าอ่อนแรง ทอแสงแหว่งเว้าครึ่งดวง คืนเหงามันเศร้ามันซึมในทรวง จันทร์เพียงครึ่งดวง คล้ายจันทร์เจ้ารอใคร จันทร์คืนแรม วับแวมมีเพียงครึ่งใบ คงดังกับใจฉันที่มีเพียงครึ่งดวง คอยรักที่จักเดิมเต็มในทรวง โอ้ใจครึ่งดวง เฝ้ารอมาเนิ่นนาน * จันทร์เอ๋ยจันทร์ที่ลอยเด่นฟ้า จะมีน้ำตาหลั่งมาเหมือนฉันบ้างไหม ความรักมันช่างห่างไกลแสนไกล ไม่รู้วันไหน หัวใจถึงจะเต็มดวง ** คงมีวันที่จันทร์เจ้าจะเต็มใบ แต่ว่าหัวใจฉันจะมีไหมวันนั้น ฤารักฉันจะเป็นเพียงความฝัน ไม่มีวันนั้น วันที่ใจเต็มดวง (* , **) ฤารักฉันจะเป็นเพียงความฝัน ไม่มีวันนั้น วันที่ใจเต็มดวง **************************************** เขา..ยืนนิ่งทิ้งทอดใจ นานนาที ก่อนที่... จะผันร่างอย่างช้าช้าเพื่อไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า รับปาร์ตี้ฝัน กับคืนจันทร์เสี้ยวแสนงามในค่ำคืนนี้ ตามที่เธอ..คนดีพลีสัญญาไว้ เขา... ค่อยๆเดินลัดเลาะผ่านดงดอกไม้ป่าแมกไม้ไทย เข้ามายังเรือนโปร่งโล่งใต้ถุนสูง ที่ด้านข้างนั้นสร้างเป็นประภาคาร ไว้สำหรับดูเดือนพราวดาวเต็มอ้อมฟ้าในยามราตรี ที่จะมาเยือนแย้มแต้มแตะใจ แถมมีหมอนนุ่มให้เอนอิงพิงร่างใจแสนสบายราวฮาเร็มก็มิปาน โคมไฟในคาคบไม้ไผ่สาน ถูกปักซ่อนไว้ให้พรายแสงพร่างวะวูบไหวเป็นระยะๆ รายเรียงไปตามสุมทุมพุ่มพฤกษ์.. เสียงเพลงบรรเลงแว่วหวาน คลอกับเสียงสายน้ำระรินร่ำ ราวรอรับรักอันแสนหวานฉ่ำปานประหนึ่งนั้น.. เขา...ยิ้มกว้าง.. เมื่อเห็นร่างผู้หญิงในฝัน ที่แสนงามที่เขาแอบให้สมญานามว่า*เทพีพสุธา* ที่กำลังหมุนร่างไปมาหลังเคาน์เตอร์บาร์เครื่องดื่ม ที่คืนนี้ถูกประดับประดา ด้วยดวงดอกกล้วยไม้ไพรหลากสีในแจกันแก้ว แถมยังมีลั่นทมช่อใหญ่ไสวพร่าง ในโถลายครามให้แสนมีชีวิตชีวา เธอ..คนดี ปล่อยผมยาวสยาย เสียบไว้ด้วยดวงดอกชบาสีแดงโดดเด่น เน้นให้แก้มแกมนวลระเรื่อๆ เจือตามแสงไฟสาดส่องสะท้อนทาบอาบไล้ เธอหันมายิ้มพริ้มเพรา เหมือนจะเอาใจเขา..หากพยายามคิดเข้าข้างตัวเอง *ดื่มอะไรมั้ยคะ จะเลือกอะไรดี ยกเว้นที่มีแอลกอฮอล์นะคะ* *ผมขอ..น้ำเสาวรสครับ* เขา..แกล้งขอไปงั้นๆ ไม่คิดไม่ฝันว่ากลางเกาะนี้จะมีน้ำที่เขานิยมชอบดื่ม *ได้ค่ะ..และน่าแปลกใจที่คุณดื่มเหมือนที่ฉันชอบ จริงๆสั่งมาให้ตัวเองค่ะ จากเรือเสบียง ที่จะขนสัมภาระเครื่องดื่มข้าวปลาอาหารจากแผ่นดินใหญ่เข้ามา ที่เกาะเราหาไม่มีนะคะ ฉันชอบเลยพยายามสั่งไว้มิให้ขาดตู้แช่เลยค่ะ เธอ..เสริฟเขามาในแก้วบางใสทรงสูง มีละอองไอเย็นจับ เสียบระยับมาด้วยดวงดอกกล้วยไม้สีม่วง ให้ยิ่งน่าดื่มให้มีชีวิตชีวาหวานหอมอมเปรี้ยว แบบได้รส..เสาวรสสดชื่นพอกัน *รอสักพักนะคะ เรากำลังเตรียมเคลื่อนคาราวานรักไปจัดโต๊ะปาร์ตี้ ท่ามกลางแสงดาวเดือนริมสายน้ำใกล้ลอมฟางเปลี่ยนบรรยากาศ ตอนนี้... ให้คนไปเตรียมก่อกองไฟพร่างแล้วละค่ะ และทะยอยเครื่องบาบิคิวตามไปจัดไว้แล้ว คุณแค่ช่วยหิ้วตะกร้าผลไม้ และ.. อย่าลืมหยิบเทียนที่วางไว้ไปด้วยนะคะ ฉันกะจะจุดให้สว่างพร่างพราวบนโต๊ะ ให้วับแวมหวามไหวเลยเชียวค่ะ เขา...กุลีกุจอทำหน้าที่สุภาพบุรุษ และ มิลืมแอบหยุดสายตาชำเลืองแลมามองร่างงาม ในยามนี้.. ที่กำลังเยื้องย่างก้าวเดินนำหน้าไปตามทางเดินในแนวไพร เธอ...นวลไสวในท่ามกลางสายแสงจันทร์ ด้วยผ้านุ่งปาเต๊ะสีไพลไสวช่อพราว ด้วยดอกพวงชมพูพร่างสลับ และ งามระยับเมื่อเธอคลุมไหล่ด้วยผ้าใยไหมสีนวลพอกัน ที่ขับให้ผิวพรรณเธอยิ่งงามผ่องผุดผาด สะอาดสว่างนวลใส ในท่ามกลางแสงไฟริมรายทาง กระจ่างสะท้อนทอวงละออหน้านวล เธอ..เดินน้ำหน้าลิ่วไปยังกองไฟ ที่ในนาทีนี้ มีผู้มาร่วมเป็นแขกทั้งไทยเทศราวยี่สิบคน บางคนกำลังฟังเพลงพร้อมแก้วในมือ ที่เลือกถือเลือกดื่มตามอัธยาศัย เสียงดนตรีไพรก้องกังวานมาผสานผสม ทั้งเรไรจิ้งหรีดดีดสี กบเขียดที่ประลองเสียงที่เถียงกัน อันคือ.. บทเพลงธรรมชาติ ที่ฟังแสนงามกว่าบทเพลงใดในโลกหล้า ลอมฟางงามหอมจรุงกลิ่นข้าวใหม่ กองไฟหอมฟืนไม้ปะทุพร่างเปรี๊ยะเปรี๊ยะ ทุกคนสนุกกับการปิ้งย่าง ที่พร่างพรมด้วยกลิ่นหอมของอาหาร และ กลิ่นหวานเศร้าของพวงพะยอมดอกไม้ป่าดอกไม้ไทย ในท่ามกลางฟ้ากว้างมาคลุกเคล้า ให้ยิ่งได้รสชาติแห่งชีวิตดิบดินเป็นที่สุด เวลาผ่านไป....ผ่านไป ก่อนที่แสงไฟจะมอดลง เธอคนดีได้ร่ายบทกวีด้วยเสียงเศร้าปนหวานโศก ราวหวังปลอบประโลมคนทั้งโลกให้นิ่งฟัง เสียงที่เต็มได้พลังฝัน ทั้งสุขเศร้าหนาวร้าวรานให้ซึ้งซ่านแสนสุขใจ โดยเฉพาะ.. กับหัวใจเขาคนดี ที่นะบัดนี้แสนไหวหวานหวามอย่างไร้เหตุผล ในกมลอันเคยดายเดียวเปลี่ยวเหงามานานช้า กลับ.. ทว่ารู้สึกถึงความอบอุ่นอ่อนโยนเป็นยิ่งนักในนาทีนี้ ที่ขับให้หนาวคลายไปในบัดดล.. เขา... แหงนเงยมองฟ้าเบื้องบน ดูดวงดาวพราวพร่างเต็มอ้อมฟ้า ช่างแปลกดีนัก ที่น้ำตาเจ้ากรรมพาลจะรินไหลหลั่ง อย่างไม่เข้าใจว่าด้วยเหตุใดและทำไมในนาทีนั้น และช่างแสนแปลกดีนัก ที่ในชีวิตนี้มีไม่กี่ครั้งที่เขารู้สึกอยากหลั่งรินน้ำตา ด้วยความสุข อย่างมิอายฟ้าดิน ทั้งๆที่ชีวิตผ่านทุกข์โศกโชคร้าย มาอย่างโชกโชนสิ้นทุกลีลาทุกชะตากรรม ฤาว่า..ฟ้าแลดินปรารถนา มาลิขิตชะตา ดลมาให้เขาได้พานพบผู้หญิงในฝันในวันนี้ ที่ราวเขารอเธอมาชั่วกัปป์กัลป์กาล นานแสนนานราวครึ่งค่อนชีวิตเลยทีเดียว โอ้...หัวใจ..ทำไม..ถึงเป็นเช่นเฉกนี้ แล้วดูซี เธอ..คนดีจะรู้บ้างไหมนะว่า เขา...แอบซึ้งสุขลึกล้ำดำดื่มแอบหลงปลื้มเธอ..*ดั่งรักแรกพบ* เธอ.... หันมาเห็นเขา..แล้วยิ้มประจบเอาใจ..หากตาเขาไม่ฝาด พาให้ใจเขายิ่งประหลาดล้ำหวั่นไหวจนเกินทน เขา..พยายามหันร่าง เดินตากลมตากน้ำค้างที่พร่างริน...ปลีกกมลวิเวกไปทำใจ มิให้หวั่นไหวไหวหวั่นฝันไกล เชื่อในมหัศจรรย์รักนี้ ที่รอคอยมาแสนนาน ราวรอตำนานชีวิตที่แสนปาฎิหารย์ยิ่งใหญ่ ให้หัวใจคนชาเฉยอย่างเขา ได้มาพบเงานางใจนางในฝันที่หวังพลันเป็นจริง ให้โลกพริ้งเพริศพราวพราย ราวเขาลอยล่อง ท่องในเรียวรุ้งแสนหวานอย่างมิลำพังดายเดียว เธอ..หันมาแลเหลียวทันเห็นร่างเขาไหวๆ เดินหายไปในท่ามกลางความมืด ริมทะเลสาบสีเงินงาม ที่กำลังสะท้อนรับแสงดาวเดือน กระจ่างพร่างระยิบราวเกล็ดเพชรพร่างพรม.. เธอ..ค่อยๆวิ่งตามมาจนทัน พร้อมกระชับผ้าคลุมไหล่ ที่กำลังจะปลิดปลิวลิ่วหลุดลอยร่วงลงจากไหล่งาม สู่ผืนน้ำเบื้องล่างไปตามลม เขา...คว้าไว้ทัน... ก่อนที่จะ.. หันมา.... ค่อยๆ....คลี่คลุมบนไหล่สล้างอย่างช้าช้า ด้วยความอ่อนโยนทะนุถนอม แล้ว... ตาสบตาอย่างหวานเศร้า.. นิ่งนาน.. ให้โลกเงียบงันราวหยุดหมุนชั่วกาล.... ให้หัวใจสองดวงหวานตระการ ด้วยดาวดวงในหอมห้วงแห่งรักกำลังคลี่คลุม ......... กลิ่นดวงดอกไม้ไพรพราวพรมพร่างพร ลั่นทมเลิกระทมชั่วคราว มาอวลเคลียเคล้า ให้สองดวงใจเลิกเศร้าแสนซึ้งนักในรักนี้ ในเรียวตา ราวมีหยาดเพชรเกสรพร่าง กระจ่างจรัสรัศมีราวหยาดน้ำผึ้งรวง เขา..เหมือนละเมอเผลออยากเชยคางเธอมาจุมพิต และ.. พูดกระซิบบางสิ่ง ที่อัดแน่นในใจมาอย่างยาวนาน ให้สมกับค่าคำงามล้ำย้ำว่านี่ละกระมัง*คือรักแรกพบ* ที่แค่เพียงสบตานาทีแรก ราวแทรกด้วยไฟเสน่หาสวาทหวาม ท่วมท่ามท้นใจ ราวดอกไม้ทั้งไพรพงทั่วหล้า มาบานไสวสะพรั่งพรึบพร้อมกันในนาทีนั้น หากทว่า..เขาแค่คิด.. สิ่งที่สุภาพบุรุษชาติไพร วิสัยชายชาตรีคนดีทำได้ก็แค่คิดแค่นั้น ก่อน.. ที่จะชะงักงัน และ เก็บกลั้นทุกสิ่งไว้นะจิตภายในรอเวลาอันควร เธอ..ยิ้มก่อนกล่าวคำ *อากาศดีนะคะ คุณชอบที่นี่มั้ยคะ พรุ่งนี้มีเวลาและในวันต่อๆไป ฉันจะพาคุณท่องไพร ไปดูกล้วยไม้ป่าและพันธุ์ไม้หายาก ที่ต้องบุกป่าฝ่าดงลึกนะถึงจะได้พบเห็น และยังมีสถานที่มากมาย ที่อยากให้คุณได้สัมผัส พร้อมจะผจญภัยมั้ยละคะ จะปีนผาท้ามฤตยูหรือดำน้ำดูปะการัง หรือขับรถเลียบฝั่งชมทัศนียภาพทั้งเกาะ ก่อนไต่เลาะขึ้นเนินผาไปนั่งดูพระอาทิตย์ตกที่สวยที่สุด..คะ ........ เธอ..ทิ้งคำถามให้ตามมาด้วย รอยยิ้มอบอุ่นอ่อนหวานของเขา เขา...รับปาก*ตกลง*อย่างดีใจ ในความมากเมตตาของเธอ ที่เขาคิดฝันหวังละเมอว่า นี่ละหรือคือนางฟ้านางใจของเขาในอีกไม่นานนัก หาก..ชะตาพรหมไม่ใจร้ายมาทายทักแล้วทอดทิ้งเขาอีกครา ในช่วงชีวาที่เหลือแสนสั้นเป็นยิ่งนักแล้ว... และ *คืนนี้ก่อนนอน ฉันจะมีบทกลอนพิเศษมอบกำนัลแด่คุณนะคะ มีมาลัยงามงาม ที่ประดิดประดอยร้อยด้วยใจรัก จากดวงดอกไม้ไทยรายรอบกระท่อม มาให้คุณกราบถวายพระ และ วางเคียงหมอน ให้นอนหลับฝันดีนะคะ สวดมนต์นะคะ ให้ทุกวันที่นี่มีแต่สิ่งแสนดีแสนงาม ตามติดคุณทุกนาที แล้ว... บางทีคุณอาจจะได้พบปาฎิหารย์ในบางสิ่งที่แสนยิ่งใหญ่ค่ะ หากใจคุณหนักแน่นพอ..อย่าท้อนะคะที่จะทำดี ว่าพลางเธอหัวเราะ..แสนหวานตามมา.. และ เพียงแค่นี้..แค่นี้..ยังแค่นี้...ที่ทำให้หัวใจเขาบานเบิก ราวโลกทั้งโลกกำลังพลีพร และ กับเรืองรองของแสงดาว ที่กำลังสุกสกาวพราวพร่างเต็มอ้อมฟ้า ราวกับว่าจะพากันร้องเพลงอวยพรให้กับเขา มิให้...เหงาเศร้า ไหวตรมระทมหนาวใจดายเดียวอีกต่อไป..ตราบชั่วกาล..นานนิรันดร์...! ************************* http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=4 จงรัก ศรีไศล สุชาติวุฒิ : : Key F โปรด อย่าถาม ว่าฉันเป็นใคร เมื่อในอดีตและโปรด อย่าถาม ว่าอดีต ฉันเคย รักใคร รู้ไว้อย่างเดียว เดี๋ยวนี้รักเธอ และรักตลอดไป รักมากเพียงไหน กำหนดวัดได้ เท่าดวงใจฉัน อย่า เพียรถาม ว่าฉันจะรัก เธอนานเท่าใดฉันตอบไม่ได้ ว่าฉันจะรัก ชั่วกาล นิรันดร์ เพราะชี วิตฉัน คงไม่ยืนยาว ไปถึงปานนั้นรู้แต่เพียงฉัน หมดสิ้นรักเธอเมื่อ ฉันหมดลม อย่า เพียรถาม ว่าฉันจะรัก เธอนานเท่าใดฉันตอบไม่ได้ ว่าฉันจะรัก ชั่วกาล นิรันดร์ เพราะชี วิตฉัน คงไม่ยืนยาว ไปถึงปานนั้นรู้แต่เพียงฉัน หมดสิ้นรักเธอเมื่อ ฉันหมดลม...
พุด 5 มี.ค. 2548 22:20 น. - ID 72237 
2355
8
0
5 มีนาคม 2548 23:11 น. - comment id 434734
หน้าส่วนตัว
มาอ่านงานงามครับ และเพลงแรกฟังไม่เป็นอ่านแล้วเขียนได้สลวยมากครับ ส่วนจงรักผมชอบร้องบ่อยๆครับ
แก้วประเสริฐ.
5 มีนาคม 2548 23:22 น. - comment id 434738
ขอบคุณและซึ้งใจนะคะคุณแก้ว จริงๆเรื่องนี้รจนาสดค่ะเมื่อสองทุ่มเองค่ะ เพราะว่าอยากทำตามคำสัญญาไว้ ว่าให้มีภาคสอง จริงๆเรื่องนี้จะให้จบเศร้านะคะ ต้องยาวย้วยไปอีกสักสิบตอนอิอิ เพราะ รักของพุดพัดชา ไม่.. นางเอกพระเอก ต่างก็ต้องพรากลากันไปมา สวนไปสวนมา สงสัยฟ้าดินไม่เมตตาเลยค่ะชาตินี้อิอิ.. พุดกำลังจะลงเรื่องแนวใหม่ค่ะไม่มีรักค่ะ เขียนแนวนิทานเด็ก น่ารักดี ไม่รู้จะไปรอดมั้ยนะคะ ก็จะลองพยายาม พุดไพร..ฝากคำคิดถึงแฟนพันธุ์แท้ผ่านทางนี้นะคะที่พอคิดได้ ....ชัยชนะ ....เมกกะ ....แว่นดอย ....ฤกษ์..ยังมาบ้าง ....ใครอีกละนี่ก็คงยังมีอีกค่ะในโลกฝันสวรรค์ลิขิตรักรจนา.. พุดพัดชาหายไปเลยอัพเดทว่าใครไปใครมาไม่ทันเลยค่ะและเลยรับขวัญน้องใหม่ก็ไม่ทันเช่นกันค่ะ
6 มีนาคม 2548 02:42 น. - comment id 434818
แวะอ่านครับ.........ู^_^
6 มีนาคม 2548 09:43 น. - comment id 434836
อ่อนโยน...และ สวยงามจังค่ะพี่พุด .................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
6 มีนาคม 2548 13:03 น. - comment id 434870
โปรด อย่าถาม ว่าฉันเป็นใครเมื่อในอดีตและโปรด อย่าถาม ว่าอดีต ฉันเคย รักใครรู้ไว้อย่างเดียว เดี๋ยวนี้รักเธอและรักตลอดไป รักมากเพียงไหน กำหนดวัดได้ เท่าดวงใจฉัน ชอบเพลงจงรักมากๆค่ะ
6 มีนาคม 2548 16:53 น. - comment id 434950
คุณ พุดครับเป็นแนวความคิดที่ดีมากเลยครับ เขียนในแนวให้เด็กแบบนิทานพื้นเมืองหรืออะไรๆก็ได้สอดแทรกคติ ความคิดอ่านฯลฯ ไว้ เพราะคุณมีจินตนาการในการเขียนดีอยู่แล้วไม่จำเป็นต้องเลียนแบบเขา เพียงคุณจัดสร้างหาสิ่งล้อมรอบตัวคุณ เช่นตัวกะปอม กิ่งก่า สัตว์อีกนานาพันธุ์ ดอกไม้ โอ้ยอีกเยอะแยะนะครับ เขียนแนวนิทานอีสป ก็จะดีมากเลยครับ ผมให้ความคิดเห็นแค่นี้นะครับ อ้อมิใช่ว่าการเขียนเดิมจะไม่ดีนะครับเพียงแต่คนเขียนแยะๆแล้วการเขียนจะให้ดีต้องไม่ซ้ำเขาฉีกแนวเป็นอิสระก็จะดีมากครับ
แก้วประเสริฐ
6 มีนาคม 2548 19:24 น. - comment id 435019
+**+**+**+**+ ^0^ +**+**+**+**+
6 มีนาคม 2548 21:09 น. - comment id 435083
มาเป็นกำลังใจจ้า
6 มีนาคม 2548 23:36 น. - comment id 435163
อ่าน แล้งมองภาพในจินตนาการ งดงาม
6 มีนาคม 2548 23:56 น. - comment id 435187
เปิดมาเห็นรูป..แล้วต๊กกะใจ..หมดเลย.. มาแบบคิดถึง... เช่นเคยจ๊ะพุดจ๋า... จริงเหรอเบื่องาน..รจนา!!! ไม่เชื่อหรอก
7 มีนาคม 2548 09:48 น. - comment id 435234
แวะอ่านครับ.........ู^_^ จาก : plaing_piu ************ แค่แวะมาเยี่ยม ถึงเรือนไทยของพุดพัดชา ที่พิไลพิลาสด้วยดวงดอกไม้ดวงดอกรัก พี่พุดก็ซึ้งแสนแล้วละคะ เอนอิงหมอนนุ่มนอนริมนอกชาน หลับตาลงนะคะ แล้วฟังเสียงสายน้ำรำพันฝากคำรักค่ะ สัมผัสกลิ่นดอกไม้ไทยไหวกิ่งฝัน ปลอบประโลมใจนะคะ ให้รู้ทันเท่าหนาวเหนือโลกย์ค่ะ เมื่อใจดวงโศกพบรักเย็น ก็จะพากันเคียงประคองเข้าทางทอง ทางธรรม พาพบผ่องผุดดั่งบัวพิสุทธิ์งาม พากันบานรับสายแสงทองหลุดพ้น จากบ่วงพันธนาค่ะ และจะซึ้งค่ารักอีกแบบ ที่แสนว่างสะอาดสงบค่ะ พุดขอทุกดวงใจจงใช้พลังรักที่ใสเย็น ได้พบรักอันอมตะนั้นนะคะ
7 มีนาคม 2548 09:54 น. - comment id 435236
อ่อนโยน...และ สวยงามจังค่ะพี่พุด .................................................... ลี่...ผู้มาเยือน . จาก : รหัสสมาชิก : 7877 - ลี่...ชวนมาเยือน ********** พี่พุดซึ้งใจที่คุณลี่ มองเห็นความสวยงามและอ่อนโยนนั้นค่ะ หวังจักนำทางจิตให้พบนิมิตทิพย์รักค่ะ รักที่ปราศจากการยึดมั่นถือมั่น พากันฝันพลีไปสู่แดนดินแสนงามค่ะ ให้เพียรรวมพลังรักใสสวยช่วยกัน ผลัดดันสร้างสิ่งงามภายในใจ รักษาศีลบริสุทธิ์สมาธิภาวนาพบปัญญา หาทางหลุดพ้นโซ่รัก ที่คล้องใจนับพันล้านดวง ให้ห่วงหาอาลัยอาวรณ์ ย้อนรอยวนวิบากค่ะ มิให้เสียเวลา..ก่อนผืนหล้าจะกลบร่างค่ะคนดี
7 มีนาคม 2548 10:03 น. - comment id 435238
ความคิดเห็น : โปรด อย่าถาม ว่าฉันเป็นใครเมื่อในอดีตและโปรด อย่าถาม ว่าอดีต ฉันเคย รักใครรู้ไว้อย่างเดียว เดี๋ยวนี้รักเธอและรักตลอดไป รักมากเพียงไหน กำหนดวัดได้ เท่าดวงใจฉัน ชอบเพลงจงรักมากๆค่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 9011 - คนเมืองลิง ***************** เพลงก็แค่เพลงค่ะ ที่บรรเลงให้หลงไปตามกรรมใจ พีพุดหัวใจยังโรแมนติกนัก จึงยากสลัดตรวนตรอมให้หวนหอมหางาม หากคือนิยามที่หลอนลวงทั้งนั้นค่ะ ไม่ทราบจะอธิบายยังไง แม้นดวงตาภายในดวงที่สามเล็งเห็น หากว่า ยังตอกติดตรึงซึ้งเศร้า จนกว่าจะ พบทางว่างพราวด้วยตนเองค่ะ จึงสลัดตัดได้ ซึ้งใจมากค่ะที่มารับรสรักที่พี่พุด กำลังจะผลักเข้าไปสู่รสพระธรรม อันแสนฉ่ำเย็นกว่าเป็นไหนๆนะคะ
7 มีนาคม 2548 10:13 น. - comment id 435241
คุณ พุดครับเป็นแนวความคิดที่ดีมากเลยครับ เขียนในแนวให้เด็กแบบนิทานพื้นเมืองหรืออะไรๆก็ได้สอดแทรกคติ ความคิดอ่านฯลฯ ไว้ เพราะคุณมีจินตนาการในการเขียนดีอยู่แล้วไม่จำเป็นต้องเลียนแบบเขา เพียงคุณจัดสร้างหาสิ่งล้อมรอบตัวคุณ เช่นตัวกะปอม กิ่งก่า สัตว์อีกนานาพันธุ์ ดอกไม้ โอ้ยอีกเยอะแยะนะครับ เขียนแนวนิทานอีสป ก็จะดีมากเลยครับ ผมให้ความคิดเห็นแค่นี้นะครับ อ้อมิใช่ว่าการเขียนเดิมจะไม่ดีนะครับเพียงแต่คนเขียนแยะๆแล้วการเขียนจะให้ดีต้องไม่ซ้ำเขาฉีกแนวเป็นอิสระก็จะดีมากครับ
แก้วประเสริฐ
จาก : รหัสสมาชิก : 6104 - แก้วประเสริฐ
*************
กำลังเพียรพยายามค่ะคุณแก้ว
จริงๆจิตพุดไปทางธรรมธรรมชาติสวัสดีแล้วค่ะ
ที่ยังมารจนาแนวรักอยู่คงเพราะ
หมายมาฝากรัก
ทายทักพาทุกดวงใจ
ที่พุดพันผูกในร่มรักเรือนไทยแห่งนี้
ให้พลีพายอดดวงหฤทัยที่ใฝ่ฝัน
เข้าร่มยอดพระรัตนตรัยกันค่ะ
ที่แสนยิ่งใหญ่แสนงาม
ที่จะพ้นความาทุกข์โดยสิ้นเชิง
ส่วนนิทาน
พุดอ่านหนังสือแปลมมากระยะหลัง
จึงเกิดแรงบันดาลใจ
แต่จริงๆพุดไม่ถนัดดอกนะคะ
ก็จะลองดูค่ะ
หากรอแล้วหาย
แสดงว่าอ่านเองยังไม่ได้เรื่องค่ะอิอิ
มิกล้าลง
กราบขอบพระคุณที่คุณแก้ว
ให้หยาดน้ำใจหอมกรุ่น
ดั่งดวงดอกแก้วตระการ
ให้หัวใจพุดพัดชาบานฉ่ำเย็นเสมอมาเลยค่ะ
ด้วยรักนับถือ
7 มีนาคม 2548 10:16 น. - comment id 435242
+**+**+**+**+ ^0^ +**+**+**+**+ จาก : รหัสสมาชิก : 11351 - หมึกขาวปากกาชมพู ************* ซึ้งใจนะคะ ที่มาแย้มยิ้มอิ่มเอมกับพุดพัดชาค่ะ ฝากคำว่ารักนามปากกาเก๋จังค่ะ จะตามอ่านงานให้พลังใจนะคะ
7 มีนาคม 2548 10:19 น. - comment id 435244
มาเป็นกำลังใจจ้า จาก : เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ ************ รับกำลังใจจากดวงใจใสงาม ด้วยซึ้งใจแล้วนะคะและขอบคุณค่ะ ให้หอมละมุนพร่างไสวในดวงใจแสนดีนะ
7 มีนาคม 2548 10:24 น. - comment id 435247
อ่าน แล้งมองภาพในจินตนาการ งดงาม
จาก : ร้อยฝัน
*************
ขอบคุณนะคะ
จะงดงามกว่านี้ค่ะ
หากถึงฉากสุดท้าย
ที่ตั้งใจว่าจะรจนาให้เรื่องรักเรื่องนี้
จบด้วยพระเอกคนดีตามรอยนางเอกสู่ความสว่างเย็นค่ะ
เพระพระเอกเกิดมายุ่งมากค่ะกับโลก
เวียนว่ายวกวนในเชิงธุรกิจ
7 มีนาคม 2548 10:32 น. - comment id 435255
เปิดมาเห็นรูป..แล้วต๊กกะใจ..หมดเลย.. มาแบบคิดถึง... เช่นเคยจ๊ะพุดจ๋า... จริงเหรอเบื่องาน..รจนา!!! ไม่เชื่อหรอก จาก : คุณหอยขม *********** เพิ่งทราบนามปากกาอีกนามจ๊ะ ใช่เลยจริงเลย จริงแสนจริงจ๊ะ ที่ว่า จิตวิญญาณรักรจนา ทำให้เวียนว่ายในสายธารน้ำหมึก นานมากแล้วค่ะ เหมือนหลงทางฝัน สวรรค์วาด หาก คิดว่า คงจะพยายามค่ะที่จะรจนาในเรื่องราว เกี่ยวกับธรรม ธรรมชาติและ ความพิสุทธิ์ใสในจิตภายใน ให้รักเย็นค่ะรักสว่างสงบค่ะพบสุขนิรันดร์ ปีนี้.. พุดอาจจะมีดวงต้องเดินทางไกล ไปสุดหล้าทั่วฟ้าดินหากเป็นดั่งคิดไว้ค่ะ และ หวังจะไปเห็นโลกกว้างกว่าที่เป็นอยู่นะคะ และที่สำคัญ จิตภายในได้พัฒนาไปสู่ความว่าง ความไร้ตัวตนมากขึ้นและมากขึ้นค่ะ รักมากนะคะทุกดวงใจ
7 มีนาคม 2548 10:44 น. - comment id 435272
ตอนเด็ก ๆ ดูหนังไทยกลางแปลง พระเอก มักจะพบกับนางเอกที่กองฟาง บางทีก็มีฉากรักที่กองฟาง หนังไทยเดี๋ยวนี้ ใช้ห้องแอร์เป็นฉากรักซะแล้ว อิอิ
7 มีนาคม 2548 10:47 น. - comment id 435275
ฝากคำรัก..ไม่รู้จบ.. ด้วยบทเพลง*รักไม่รู้จบค่ะ* นะคะ จากจิตใสอัญมณีไพรดวงนี้ ที่หวังทุกงานงามรจนา จะสรรค่ามาให้รู้รักธรรมะ ธรรมชาติ ที่หวังวาดสอนสัจจะจิตบทเรีนยชีวิต ให้พบทางรักร่มธรรม มานำน้อมใจ ให้ใสว่างสว่างสะอาดสงบสยบโลกร้อน นะทุกดวงใจ ที่พุดพลีใจรักแสนรักมายาวนาน พลีหวานพร่างพรมให้ละมุนนวลใจ ให้ใสสวยมานานปีค่ะ ************ http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=65 ความรักไม่รู้จบ จิตราวดี จิตตเกษม : : Key Ab ถึงจะอยู่สุดหล้าฟ้าดิน แม้จะสิ้นสิทธิ์และเสรี แต่วันนั้น ใจฉันยังคงที่ ความรัก ความภักดี ไม่มีสิ้นสลาย ถึงโลกแตกแหลกเป็นผงคลี รักเต็มปรี่ ไม่มีรู้คลาย ชีพถูกฝัง ความรักยังเวียนว่าย เคียงคู่เธอมิคลาย ฝากวิญญาณ ไว้เตือน ด้วย ความรักไม่รู้จบ แม้ผืนดินกลบ ยากเพราะความรักเลือน จะเนิ่นนาน กี่วันกี่ปี กี่เดือน ดินฟ้าจะคล้อยเคลื่อน ใจมิเลือน รักเธอ ทุกทุกอย่างบนทางรักจริง ทุกทุกสิ่งบนทางรักเธอ จะสมหวัง หรือพบความเพ้อเจ้อ เป็นที่ใจของเธอ จะจริงจังฉันใด ทุกทุกอย่างบนทางรักจริง ทุกทุกสิ่งบนทางรักเธอ จะสมหวัง หรือพบความเพ้อเจ้อ เป็นที่ใจของเธอ จะจริงจังฉันใด... ........... ************* และ.. กับ บทเพลงประจำใจประดับจิตชีวิตสาวแห่งไพรพฤกษ์คนนี้ค่ะที่หวังจักประดับจิตทุกดวงใจเช่นเฉกกัน http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=72 หนึ่งในร้อย นิตยา บุญสูงเนิน : : Key Eb พราว แพรว อันดวงแก้วแวว-วาว สด สี งาม หลายหลากมากนาม นิยม นิล-กาฬ มุกดา บุษรา คัมคม น่า ชม ว่างาม เหมาะสม ดี เพชรน้ำหนึ่ง งามซึ้ง จึงเป็น ยอดมณี ผ่อง แผ้วสดสีเพชรดี มีหนึ่งในร้อยดวง ความ ดี คนเรานี่ ดีใด ดี น้ำ ใจที่ให้แก่คน ทั้งปวง อภัย รู้แต่ให้ไปไม่หวง เจ็บ ทรวง หน่วงใจให้รู้ ทัน รู้ กลืน กล้ำ เลิศล้ำ ความเป็น ยอดคน ชื่น ชอบตอบ ผล ร้อยคน มีหนึ่งเท่านั้นเอย รู้ กลืนกล้ำ เลิศล้ำ ความเป็น ยอดคน ชื่น ชอบตอบผล ร้อยคน มีหนึ่ง เท่านั้นเอง... **********
7 มีนาคม 2548 11:03 น. - comment id 435299
พี่พูดจ๋า.....รู้ไหมว่าเพลง จันทร์ นะโดนใจน้องแก้วนีดามากเลยนะจ๊ะ..พี่พุดฯคนสวย...น้องแก้วนีดามีเพลงนี้ด้วยจ๊ะ....ชอบฟังมากเลยละค่ะ.........
8 มีนาคม 2548 09:48 น. - comment id 435609
งามงามค่ะพี่พุด....รูปก็แจ่มมากๆๆๆค่ะ...ฝีมือเยี่ยมจริงๆ... พี่พุดสบายดีนะค่ะ....คิดถึงจากก้นบึ้งของหัวใจค่ะ..
15 กรกฎาคม 2552 07:22 น. - comment id 1014537
ตั้งแต่อ่าน นวนิยาย ที่พี่พุด บอกว่า เบื่อ เบื่อ ที่จะรจนา ผมกลับชอบมากที่สุดครับ เรื่องนี้ อ่านแล้ว อดยิ้ม และแอบขำ เล็กๆ ไม่ได้ สุภาษบุรุษนักไพร ต้องรอถึงเวลาอันสมควร...แม้จะจุมพิต ก็คงได้แค่เก็บไปฝัน อิอิ รักแลเคารพ พี่สาวแสนสวย น้ำใจงาม นามพี่พุดไพร ที่หนึ่งเสมอ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
