กรวดหิน.ดินทราย ใครต่อใครก็เห็นมันไร้ความหมายไม่มีค่า ต้นไม้ที่ไร้ใบก็ไม่มีใครใส่ใจจะมองมา ฉันจึงหมั่นรดน้ำ.เติมปุ๋ยในช่วงเวลาที่ไร้ใครใยดี ดินทรายกลับชื่นชุ่มด้วยน้ำ ดอกไม้ออกดอกและยังทำให้รู้สึกหอมในตอนนี้ แต่ไม่นานเท่าไหร่ ทุกอย่างก็หายไปเพราะความสวยงามที่มี และในตอนนี้.ฉันก็ไม่มีไม่เหลือแม้ใคร แม้แต่เธอที่เป็นทุกอย่างของความรู้สึก ฟ้ายังนึกแกล้งกันให้หวั่นไหว ให้สูญเสียสิ่งสำคัญของหัวใจ หรือฉันไม่มีค่าพอที่จะเก็บอะไรหรือรักใครได้เลย
3 มีนาคม 2548 17:52 น. - comment id 434158
ของมีค่าบางอย่าง ถูกมองข้ามไปเสมอค่ะ อิ อิ..
4 มีนาคม 2548 16:27 น. - comment id 434398
บางที..การได้อยู่กับตัวเอง..อยู่กับบางสิ่งบางอย่างที่ใคร ๆ เค้าไม่เห็นค่า..มันก็ทำให้เราได้เห็นมุมมองแปลก ๆ เหมือนกันนะคะ..กลอนคุณเพราะมากถึงอารมณ์ข้างใน อย่างไงจะเอาใจช่วยนะคะ