*** อย่าห่วงฉัน **

กอกก

            
                **อย่าห่วงฉัน**
อย่าห่วงฉัน  หวั่นไหว  ให้ว้าวุ่น
เพราะเคยคุ้น  เดียวดาย  แม้นกายหนาว
ผ่านเวลา  ช้ำชอก  บอกเรื่องราว
หัวใจกร้าว  แกร่งเดิน  มิเขินใคร
ทิ้งฉันไว้  ให้ย่าง  ตามทางเถิด
อย่าชูเชิด  ให้เหลิง  ระเริงไหล
เป็นเพียงหญิง   หยิ่งยโส  โง่กว่าใคร
จึงทิ้งใจ  ทิ้งความหวัง  ไม่รั้งครอง
เพียงลำพัง  ฝังร่าง  ย่างก้าวสู่
เข้าประตู  โรงพยาบาล  หาญ...จองหอง
ยิ้มน้อยน้อย  ร้อยน้ำตา  มาปรินอง
ตามองจ้อง  ห้องผ่าตัด  สะบัดใจ
จะเดียวดาย  ให้สม  อารมณ์อยาก
เจ็บปวดมาก  ร้าวราน  สักปานไหน
ขอนอนขม  จมสะอื้น  ขื่นหทัย
สะสาใจ  เจ็บเนื้อ  เจือร้าวทรวง
ปล่อยฉันลง  ตรงนี้  ที่ว่างเปล่า
ซบความเศร้า  ยังสุขแสน  เช่นแดนสรวง
ขอเพียงไกล  ให้พ้น  คนหลอกลวง
อย่าวางบ่วง   บาศรัก  ชักบาปนำ
ก็ได้ค่ะ  จะให้  ในสิ่งพ้อ
กับคำขอ  ครั้งนี้  ที่แสนขำ
คิดถึงเธอ  แรกตื่น  เมื่อฟื้นจำ
ให้ฉันทำ  ทวนรู้สึก  พิลึกจัง  
ให้เธอคิด  สักน้อย   ค่อยตอบถ้อย
เรื่องราวร้อย   เวียนวน  คนแค้นฝัง 
เอาสัญญา  อะไร  คนใจพัง
ฟังนะฟัง   อย่าบ้า   อย่า...โง่เลย
         
        
                *************