เหยี่ยวรุ้ง

นกตะวัน


หลังอาหารมื้อกลางวัน หลายคนยังคงพักผ่อนอยู่ในบริเวณลานกางเต็นท์ เพราะแดดกำลังร้อนจัด แต่บางคนออกไปเดินดูนกกันแล้ว ผมออกไปเดินดูนกเช่นกัน แต่เดินดูนกอยู่รอบๆลานกางเต็นท์เท่านั้น เพราะเบื้องหน้าเป็นเนินเขาที่มีป่าดิบแล้งอันอุดมสมบูรณ์ และมีทางดินลูกรังเลียบลานกางเต็นท์และเนินเขาไปทางซ้ายเรื่อยๆ ทันใดนั้น เหยี่ยวรุ้ง (Crested Serpent Eagle) ตัวหนึ่งบินร่อนเหนือยอดไม้ในป่าออกมาเหนือลานกางเต็นท์ให้แลเห็นกันถนัดชัดเจน
เหยี่ยวรุ้งร่อนชอนแสงแดดแรงส่อง			
กระพือล่องบินเรื่อยเฉื่อยถลา
เห็นแถบขาวยาวคาดพาดเตะตา			
ใต้ปีกอ้าออกคล้ำดำน้ำตาล
 
ส่งเสียงร้องก้องฟ้ามาไกลลิ่ว				
พีวิบวิ่วแว่วฟังดังขับขาน
กล่อมผู้คนจนชินยินแสนนาน			
ยามบินผ่านเหนือไพรยอดไม้บัง
แม้แดดแรงแสงกล้าจ้าร้อนจัด			
ยังร่อนลัดเรื่อยมามิล้าหลัง
ผ่านเมฆคล้อยลอยเคลื่อนเลื่อนประดัง			
มิหยุดยั้งเยื้องย่างกลางนภา
แล้วบินวนด้นไปไกลสูงลิบ				
ใกล้แค่หยิบเหยียบตะวันดั้นไปหา
เหนือเมฆน้อยลอยไกลได้ทันตา			
สมคุณค่าพญานกวิหคงาม
เมื่อเหยี่ยวรุ้งตัวนั้นบินร่อนหายลับไปในท้องฟ้าท่ามกลางแสงอาทิตย์ที่แผดกล้า ผม เก่งและพี่หนูจึงออกไปเดินดูนก โดยเดินไปตามถนนดินลูกรังที่เลียบเนินเขาและลานกางเต็นท์ไปเรื่อยๆ แต่ในไม่ช้าถนนเส้นนี้ได้เลี้ยวไปทางซ้ายตัดผ่านป่าไปเรื่อยๆจนมาถึงทางสามแพร่ง ทางด้านซ้ายเป็นเส้นทางเดินย้อนกลับไปยังบ้านพักเจ้าหน้าที่ ถ้าตรงไปสามารถเดินทางไปถึง หน่วยพิทักษ์ป่าทิคอง และ หน่วยพิทักษ์ป่ามหาราช ได้
ต้อนรับปีใหม่ ทุ่งใหญ่นเรศวร 7
31 ธันวาคม 2547				
comments powered by Disqus
  • อาภาภัส

    2 มีนาคม 2548 01:56 น. - comment id 433303

    พญาเหยี่ยวย่องไหมสงสัยนัก
    บนฟ้ารักมีหยุดพักตอนไหน
    จะบินบนไม่หล่นบ้างหรือไร
    ตอบคำไขหน่อยนะนกตะวัน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน