*-*...>>เงียบ

ช็อกโกแล็ต

เงียบ.....จังนะ..คืนนี้
ทั้งที่ดาวก็พรั่งพราวเต็มฟ้า..
แต่ความอบอุ่น...กลับส่งไม่ถึงหัวใจที่ด้านชา
วันๆมีแต่น้ำตา..ไหลเซาะ...กัดกินหัวใจ
เหงา....เหงาจนบอกไม่ถูก
ความรักที่เฝ้าฝังปลูก...บางเบา...จางหาย
คว้างเคว้ง...เฝ้าบอกตัวเอง..ไม่เป็นไร
เก็บมือ.โอบกอดหัวใจ..ปรารถนาให้..เขากลับมา...
เธอบอก...ฉันต้องมีชีวิตอยู่
เผื่อวันไหนเธอก้มลงมองดูจากปลายฝั่งฟ้า..
พยายามยิ้มทั้งที่เจ็บปวด...จนน้ำรื้นในดวงตา
ก็แค่หวังว่า..เธอจะมองมา...แล้วเห็นว่า..ฉันไม่เป็นไร
อีกหน่อยเราคงเจอกัน
บนโลกแห่งความฝัน..รอหน่อยนะอย่าเพิ่งไปไหน
เธอกลับมาไม่ได้...ไม่เป็นไรฉันจะเป็นฝ่ายก้าวเข้าไป
เมื่อชีวิตสิ้นสุดเมื่อไหร่...น้ำตาฉันคงหยุดไหล...วันนั้น..วันที่ได้เจอเธอ
                          
                 แต่งเพราะนึกถึงพี่ชาย...^^
                 ความรู้สึกของพี่สาว....จะเป้นแบบนี้รึเปล่า...
                  แต่นัสว่าพี่ของนัสคงอยากให้พี่สาวอยู่บนโลกต่อไป
               
                   อยู่อย่างเข้มแข็งและวันนั้นมาถึงเมื่อไร...ก้อรู้เอง
             ..ก็ในเมื่อทุกคน...ต้องได้ลิ้มรส..ความตาย..