เกิดเป็นคน ทนสู้ รู้ชีวิต ตนลิขิต อำนาจ วาสนา อย่ายอมแพ้ ทุกข์โศก โชคชะตา สู่มรรคา ปัญญาหนุน คุณธรรม การต่อสู้ ใช่อยู่แค่ แพ้ชนะ ต้องลดละ ปรับใจ ไม่ถลำ รู้ผิดชอบ ชั่วดี ที่พึงจำ คือผลกรรม รำลึกไว้ ในวันวาร นำความหวัง ทั้งหมด กำหนดจิต นำชีวิต วางเดิมพัน เพื่อวันหวาน นำความทุกข์ ปลุกตน เพื่อผลงาน ความร้าวราน ปลุกหวัง พลังใจ พร้อมความกล้า ก้าวเดิน เผชิญสู้ พร้อมความรู้ แนวทาง การแก้ไข พร้อมความคิด สติมั่น มิหวั่นภัย พร้อมฝ่าไป สู่หลักชัย ด้วยใจตน สิ่งสุดท้าย จุดหมาย คือปลายฟ้า หากหาญกล้า จะก้าวข้าม กลางเวหน ดุจแสงเทียน ส่องสว่าง ในกมล ให้หลุดพ้น สังสารวัฏ ตัดบ่วงกรรม.....ฯ
26 กุมภาพันธ์ 2548 15:02 น. - comment id 431665
ราชิกา...ขออภัยที่โพสต์เป็นครั้งที่ 2 เนื่องจากไม่เข้าหน้าส่วนตัว....และขอมอบบทกลอนนี้..เป็นกำลังใจ...ให้แด่ทุกท่านด้วยค่ะ.... ....หนทางข้างหน้านั้นแสนไกล....หากเรากล้า...ที่จะก้าวข้าม...ด้วยสติมั่น..ด้วยปัญญา...และจิตใจที่สงบนิ่ง...สักวันหนึ่ง..เราจะถึง..ซึ่งหลักชัย..แห่งชีวิต...ที่ต้องการ.....
26 กุมภาพันธ์ 2548 15:24 น. - comment id 431673
งดงาม... ลึกซึ้ง.. ที่สุดเลยค่ะ.....
26 กุมภาพันธ์ 2548 15:27 น. - comment id 431676
จะหยัดกาย ยืนมั่น ไม่หวั่นไหว สุขทุกข์ใด พร้อมสู้ ดูใจหาญ จะซบกาย กับดิน เมื่อสิ้นกาล เมื่อลมปราณ แตกดับ ลับลาไป **บินมาเยี่ยมจ้า
26 กุมภาพันธ์ 2548 15:43 น. - comment id 431693
กัลยาณมิตร ผมชอบคำนี้ นะ อยู่ในมิตร แท้นะ ถ้าจำไม่ผิด อิอิ
26 กุมภาพันธ์ 2548 16:00 น. - comment id 431710
เป็นกลอนที่ให้กำลังใจได้ดีมากๆเลยค่ะ แฝงธรรมะด้วย ชอบมากๆค่ะ
26 กุมภาพันธ์ 2548 16:18 น. - comment id 431719
ค่ะ ถ้ากล้า และพร้อม
26 กุมภาพันธ์ 2548 20:34 น. - comment id 431817
พร้อมฝ่าไป สู่หลักชัย ด้วยใจตน เนื่องจากเกิดมาชอบติ..เลยเข้ามาจ้องหาตำหนิ บางครั้งถูกค้อนบ้างก็ สบายใจ... พร้อมฝ่าไป...ถ้าจะให้เสียงไม่คร่อม ควรเลี่ยง ชัยและใจ...เอ..อ่านแล้วอย่าหาว่าคนแก่จู้จี้นะ.. ได้พักสองคืนเลยเข้ามาทักทาย..ตอนจะข้ามต้อง ข้ามทางม้าลายครับ..มองซ้ายมองขวาให้ดี..เคยได้ยินคนขับรถเขาตะโกนว่า สาวๆ..ถนนรถนะน้อง..ไม่ใช่ถนนนางแบบ..ฯลฯ...ผมฟังได้แต่ยิ้ม ชีวิตคนก็คงไม่ต่างกันนัก..จะก้าว-จะข้าม..คงต้องตรองให้มาก เข้ามาก็บ่นเรื่อยเปื่อยตามประสา..แต่ก็ด้วยความระลึกถึงอยู่เสมอ สวัสดีนะครับ..
26 กุมภาพันธ์ 2548 21:00 น. - comment id 431833
กำลังมองหากำลังใจ.. ขอบคุณงานงามที่มีมาให้อ่าน.. คิดถึง.. สวัสดีค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2548 00:54 น. - comment id 431901
ไม่ต้องขออภัยหรอกครับ มีเรื่องดีดี กลอนเพราะๆ มาให้พวกเราได้อ่าน ก็ขอบคุณอย่างยิ่งแล้ว ;)
27 กุมภาพันธ์ 2548 01:58 น. - comment id 431903
กลอนบทนี้ ฟังแล้ว ให้น่าคิด เข้าใจจิตร จดจ่อ พอให้เห็น เรื่องของกรรม ที่กล่าวมา พารำเคญ ต้องทุกข์เข็ญ ยากไร้ ไม่พ้นกรรม คุณเป็นคน ช่างฝัน และช่างคิด พูดไม่ผิด เรื่องของกรรม ที่ทำนั่น แต่เราหนอ ก็ขอสู้ อยู่กับมัน สู้ทุกวัน สู้อย่าท้อ ต่อไปเอย
27 กุมภาพันธ์ 2548 03:56 น. - comment id 431934
ให้นึกถึง..ก้าวที่กล้าขับเคลื่อนสังคม...ของคนยุคสมัยหนึ่ง.... สมัยนี้ ก้าวที่กล้า...ไม่แน่ใจนัก...เพราะจุดหมายต่างกันกระมัง.......ส่วนตัวหรือส่วนรวม. แวะมาอ่านครับ.........
27 กุมภาพันธ์ 2548 06:44 น. - comment id 431981
แวะมาอ่านครับ
27 กุมภาพันธ์ 2548 11:41 น. - comment id 432079
ถ้ากล้าที่จะข้าม ทุกอย่างไม่ยากเกินไป จริง ๆ ค่ะ อิ อิ ....
27 กุมภาพันธ์ 2548 16:17 น. - comment id 432198
อย่าท้อ..ขอจง.ได้ลุกขึ้นสู้ โลกรู้..ว่าคุณยังคงเข้มแข็ง กำลังใจยังคง.มีให้เติมแรง หัวใจแกร่ง..กล้าไว้เพื่อใคร..สักคน แวะมาให้กำลังใจนะ...
27 กุมภาพันธ์ 2548 16:44 น. - comment id 432210
ขอขอบคุณสิ่งที่มายกระดับวิญญาณ ให้มนุษย์อย่างเรา ๆ ที่ไม่รู้เกิดมาทำไม ได้ตรึกและสดับ มิได้ล่องไหลไปตามวงจร
27 กุมภาพันธ์ 2548 18:25 น. - comment id 432266
+++ คุณภูตะวัน.... ขอบคุณมากค่ะ...คิดถึงนะคะ....ได้กำลังใจเยอะเลย.... +++ คุณแม่จิตร....ราชิกาก็ชอบเช่นกันค่ะ...กัลยาณมิตร..คือ...มิตรที่ให้คุณประโยชน์..ช่วยเหลือ..แนะนำในสิ่งที่ดี...มีความจริงใจและบริสุทธื์ใจ...และเป็นมิตรแท้ด้วยค่ะ...เป็นผู้ให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน.... +++ คุณคนเมืองลิง....เราจะเป็นกำลังใจให้กันและกันนะคะ...ขอบคุณมากค่ะ... +++ คุณอัลมิตรา....ถูกต้องมากเลยค่ะ..คุณอิม..เราจะต้องพร้อม..และกล้าที่จะเผชิญ..ต่อสิ่งที่ขวางหน้า...ด้วยจิตใจที่มุ่งมั่นและเด็ดเดี่ยวค่ะ.... +++ คุณกอกก....คิดถึงเช่นกันค่ะ..มาให้กำลังใจกันนะคะ.....
27 กุมภาพันธ์ 2548 18:30 น. - comment id 432270
+++ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้.... การต่อสู้รู้แพ้และชนะ พร้อมลดละเลิกไว้ไม่มีเขลา ความขลาดกลัวนั้นอยู่ที่ใจเรา ไร้สิ่งเร้าจิตนิ่งยิ่งสิ่งใด......ฯ ขอบคุณที่บินมาเยี่ยมค่ะ...
27 กุมภาพันธ์ 2548 18:39 น. - comment id 432272
...ราชิกา..จะขอมาตอบใหม่พรุ่งนี้นะคะ...
27 กุมภาพันธ์ 2548 21:48 น. - comment id 432348
..เรนมายืน..เกาหัวฟู .. จะก้าว.. ตาม.. ก็ยังไม่กล้า .. มองหา .. พี่สาว ..ก็อยู่ไกล.. กลัวๆ.. กล้าๆ.. โห้ยย .. จะทำยังงัย.. เอ๊า ..เอา ใหม่ .. วิ่งปรู๊ด .. ไป ..รอ .. บทกวี .. สื่อได้ไพเราะ .. และมีความหมายด้วยดิคะ .. เรน .. คิดถึง .. นะคะ .. ...
27 กุมภาพันธ์ 2548 23:13 น. - comment id 432417
สุดยอดเลยแฝดเพื่อนรัก ผมเองตอนนี้มัวแต่ฝึกฝนโคลงอยู่ ได้เพื่อนมาเขียนแนวธรรมนี่แหละหนอสมแล้วที่เป็นแฝดเพื่อนรักกันจริงๆคนหนึ่งวางอีกคนหนึ่งต้องเสริมงานกันและกันเอาไว้ ขอขอบคุณเพื่อนรักมากนะครับ แก้วประเสริฐ.
1 มีนาคม 2548 16:21 น. - comment id 433141
ซึ้งค่ะ
23 มีนาคม 2548 19:41 น. - comment id 443444
+++ คุณน้องเรน....มาเกาหัวฟูได้ไงคนดี....ต้องกล้าซิจ๊ะ..ถึงจะก้าวข้ามได้...พี่สาวมารอรับแล้วค่ะ.....คิดถึงเรนจังนะจ๊ะ.... +++ คุณแก้วประเสริฐ.....ช่วยเติมในสิ่งที่ขาด...ช่วยวาดในสิ่งที่สวย....ช่วยกันนะคะ...ขอบคุรที่ให้กำลังใจกันค่ะ... +++ คุณไอซ์....ซึ้งจริงเปล่าคะ....คิดถึงคุณนะคะ...สบายดีมั้ย....