เธอจะหัวเราะหรือร้องไห้ ฉันคงถามไถ่ได้กับสายลมเท่านั้น รู้ตัวว่าไร้สิทธิ์ใดๆ ระหว่างกัน จะเข้าไปยุ่มย่ามอย่างนั้น คงไม่ดี แต่ห่วงเธอนะ อยากให้รู้ ตลอดเวลาก็เฝ้ามองอยู่ที่ตรงนี้ แม้ลึกลงไปแล้ว ต้องปวดใจ ก็ตามที ยังเฝ้าอาทรเธอคนดี ด้วยความรู้สึกที่ฉันมี.เช่นเดิม
12 ธันวาคม 2544 15:17 น. - comment id 24614
แทงใจทะลุเลยจ้ะ อาจารย์ แพรวา ฮิฮิ ถือว่ารับเป็นศิษย์ แล้วด้วย โมเมเลยนะ
12 ธันวาคม 2544 22:22 น. - comment id 24691
ชอบมากจ้า
12 ธันวาคม 2544 22:38 น. - comment id 24696
ห่วงตัวเองบ้างนะคนดี.. เห็นวันนี้เธอยังห่วงเขาคนนั้น... จึงอยากรู้ว่าห่วงตัวเองบ้างไหมในแต่ละวัน.. และมีใครคนหนึ่งนั้นก็เป็นห่วงเธอ... ต้องห่วงตัวเองให้มาก ๆ ด้วยนะครับแพรวา....
12 ธันวาคม 2544 23:26 น. - comment id 24717
เคยจำได้นานมา เรียนวิชาเมื่อคราก่อน มุมตกกระทบเท่ากับมุมสะท้อน อาจารย์สอนจดจำ มา แพรวาคิดห่วงเขา เขาก็เฝ้าห่วงแพรวา มุมสะท้อนสอนตำรา บ่งบอกว่าต่างอาทร...มาให้กำลังใจครับ
12 ธันวาคม 2544 23:30 น. - comment id 24720
ขอให้เค้าคนนั้นห่วงแพรวา ด้วยเหมือนกันนะคะ กลอนเพราะดีจังค่ะ
13 ธันวาคม 2544 09:36 น. - comment id 24787
ห่วงทุก ๆ คน เหมือนกัน นะคะ ขอบคุณ มาก เลย