หน้าส่วนตัว
ละอองหยาดฟ้า
โกสุมดุนปทุมผ่านน้อง งามตา
ลายช่อถักบุบผา กระจ่างแท้
แวววับบ่งฉายมา จับพร่าง จริงแฮ
สว่างพรายรอบฟ้า ส่องหล้าถึงนวล๙
วงพักตร์กลมบ่มเนื้อ นวลจันทร์
ขนเนตรงอนเสมอกัน ผ่องหน้า
ลมโชยผ่านเกศาพลัน หอมกรุ่น ชวนดอม
เสียงแว่วหวานปานฟ้า เสนาะคล้องมโหรี๙
รูปทรงองค์อ่อนช้อย นางรำ
ยามเพ่งอนงค์หลงจำ ใฝ่เจ้า
พิศดูยิ่งงึมงำ ชวนพี่ หวนหา
สุดแต่เวรมาเย้า เยาว์ย้อมฤดีครวญ๙
ละอองโปรยพร่างฟ้า ลมโชย
หอมกลิ่นกายรินโรย แช่มช้า
อบอวลร่ำพรำโดย ภูษาน่า ชวนจอง
นัยน์พร่าสุดยากล้า เบิ่งฟ้าอิงสรวง๙
วนเวียนแหวกว่ายเคล้า ชวนชม
หอมกลิ่นปทุมสุดดม กระจ่างฟ้า
ตลึงแลแม่โกสุมกลม แนบน้อง จริงเฮย
แสนสว่างนัยน์ตากว้าง แน่งน้อย ตลึงแล๙
รำพึงครวญหวนปั่นล้วน สุดโหย
อกพี่หมองลาโรย เหี่ยวแห้ง
พิศวาสที่มาโปรย แหวกพล่าน ฤดีทรวง
หยาดที่มาเคยแล้ง ยิ่งล้า จริงสวรรค์๙
๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
แก้วประเสริฐ 26 ก.พ. 2548 11:02 น. - ID 71865 
1297
18
0
26 กุมภาพันธ์ 2548 11:55 น. - comment id 431530
ยอดเยี่ยมแสนงามนักพักตราขวัญ ราวแจ่มจันทร์วันเพ็ญเดือนไสว ราวดอกไม้พรายพรมห่มหอมใจ ราวนางไพรนางใจนางในฝันฉันรักเธอ ยอดเยี่ยมขึ้นทุกวัน ฉกาจฉกรรจ์รักขึ้นทุกนาทีค่ะอิอิ พุดรักศรัทธาชื่นชมมากค่ะ
26 กุมภาพันธ์ 2548 12:26 น. - comment id 431559
อื้อหือ อ่านแล้วนึกเห็นภาพเลย
26 กุมภาพันธ์ 2548 12:28 น. - comment id 431561
มาชมโคลง อิอิ เด๋วนี่ โคลง จะเห็นกันเยอะ แล้วนะ อิอิ
26 กุมภาพันธ์ 2548 13:25 น. - comment id 431607
รูปทรงองค์อ่อนช้อย.........นางรำ พิศพักตร์เจ้างามขำ..........สู่หล้า ความดีที่พึงทำ................เสริมส่ง แม่นา ด้วยจิตกายหาญกล้า..... ใฝ่ท้าเทียนธรรม..ฯ ราชิกา..มีความรู้สึกว่า..จะถูกพาดพิง..ตรงนางรำ...ไม่แน่ใจนะคะ..อาจจะคิดมากเกินไปก็ได้..แต่ดูความหมายในภาพรวมแล้วก็ไพเราะค่ะ...แฝดเพื่อนแต่งได้ดี...มาชื่นชมนะคะ..
26 กุมภาพันธ์ 2548 15:46 น. - comment id 431698
ข้ามไปอีกหนึ่งขั้นแล้วสิคะเนี่ย อิจฉาๆๆ ไว้มีสมาธิก่อนแล้วจะลองแต่งโคลงดูบ้าง อิอิ เมื่อไหร่ไม่รู้แฮะ
27 กุมภาพันธ์ 2548 06:39 น. - comment id 431965
แวะมาอ่านครับ
27 กุมภาพันธ์ 2548 07:16 น. - comment id 432004
มาอ่านเอาเนื้อหาค่ะ วิจารณ์ไม่เป็นค่ะ ตอนนี้เห็นเขียนโคลงตลอดเลยนะคะ เดี๋ยวลืมกลอนนะคะ
27 กุมภาพันธ์ 2548 10:11 น. - comment id 432031
คุณ พุด พัดชา
เขียนเรื่องแบบนี้ในความคิดรู้สึกว่าจะค่อนข้างง่ายในการเขียนโคลงครับ เพราะอยู่ในระหว่างฝึกฝนอยู่ ขอขอบคุณในน้ำใจอันแสนงามของคุณมากนะครับ ช่วยมาเยี่ยมติชมหน่อยนะครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
27 กุมภาพันธ์ 2548 10:16 น. - comment id 432036
คุณ แก้วนืดา
ผมเองก็เคยแจ้งไว้ในกลอนแล้วว่าการจะแต่งอะไรให้เป็นภาพมีชีวิตต้องเอาใจเราใส่ร่วมลงไปในกลอนหรือโคลงนั้นเสมอๆ กลอนหรือโคลงนั้นก็จะมีชีวิตขึ้นมาทันที ลองดูซิครับแต่อย่าเอาแต่ความนึกคิดเท่านั้นนะครับต้องเอาหัวใจอารมณ์ของเราอันแท้จริงๆ จะดีหรือไม่อยู่ในอักษราแต่รับรองคำแต่งนั้นจะเกิดขึ้นในแนวแห่งความมีชีวิตได้ครับ ขอบคุณมากครับนี่คือเคล็ดลับอย่างหนึ่งครับ
แก้วประเสริฐ.
27 กุมภาพันธ์ 2548 10:23 น. - comment id 432040
คุณ แม่จิตร
งานนี้เกิดขึ้นได้ก็ด้วยกำลังใจของเพื่อนๆครับยิ่งคุณด้วยแล้วมอบเวปฯมาให้ผมได้ศึกษาไว้ซึ่งก่อนนี้ผมมีอยู่แล้วแต่ไม่ค่อยสนใจเพราะเอาเฉพาะเรื่องกลอนเท่านั้นเอง เรื่องโคลงระยะนี้ส่งโคลงกันมากทำให้ผมภูมิใจมากเลยครับ หรือว่าผมได้จุดประกายนี้ขึ้นมาหรือไม่ก็ไม่อาจทราบได้แต่รู้สึกว่าเพื่อนๆได้ส่งโคลงกันมากจริงๆตามที่ผมได้เปิดดูนะครับ ดีครับจะได้ช่วยรักษาขจรขจายร้อยกรองของบรรพบุรุษไว้มิเสื่อมสลายไปครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
27 กุมภาพันธ์ 2548 10:31 น. - comment id 432044
คุณ ราชิกา
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สมกับเป็นแฝดเพื่อนรักจริงๆ ถูกแล้วล่ะความรู้สึกคุณไม่ผิดหรอกครับ เรื่องนี้ผมดูจากรูปที่คุณร่ายรำแล้วคิดเป็นมโนภาพกำหนดแนวทางไว้แล้วค่อยเอามาแต่งเป็นโคลงนี้ขึ้นมาประกอบกับเคยชอบชมลครรำเมื่อสมัยยังเป็นเด็กซึ่งแสดงตามงานแก้บนซึ่งมีมากในสมัยนั้น ส่วนสมัยนี้ไม่มีแล้วมีแต่ตามวัดเช่นวัดหลวงพ่อโสธรยังมีอยู่ซึ่งผมไปนมัสการยังยืนชมแต่ไม่ได้เล่นเป็นเรื่องเป็นราว และอีกที่หนึ่งคือศาลเจ้าพ่อหลักเมืองครับ เมื่อก่อนงานแก้บนตามบ้านที่มีฐานะหน่อยจะมีลครรำแต่เป็นเรื่องราว ส่วนมากจะแสดงเรื่องแก้วหน้าม้า หรือไม่ก็โสนน้อยเรือนงามหรือเรื่องจักรๆวงศ์ๆครับ หาชมอีกไม่ได้แล้วล่ะสมัยนี้ ขนาดยี่เกซึ่งนิยมมากในภาคกลางยังแทบหายไปหมดเลยครับ หากผิดพลาดไปขออภัยด้วยนะครับ ด้วยใจเถิดทูนคุณไว้ครับ รักเพื่อนมากเสมอ
แก้วประเสริฐ.
27 กุมภาพันธ์ 2548 10:36 น. - comment id 432047
คุณ คนเมืองลิง
เอาเลยครับฝึกไว้สนุกไปอีกแบบหนึ่งนะครับ การเล่นกลอนเหมือนกับการพรรณาเรียงความ ส่วนโคลงนี้เหมือนกับการย่อความครับ นี่เป็นความนึกคิดผมเองนะครับที่สังเกตุไว้ ลองดูซิครับผมจะช่วยเป็นกำลังให้คุณดั่งคุณเป็นกำลังให้ผม 555 รักมากเสมอ อ๋อ เกือบลืมไปแต่ผมเลิกมานานแล้ว หากคิดแต่งนะครับ จิ๊บๆๆๆหน่อยพอตึงๆๆ อารมณ์นึกถึงโคลงจะไปได้สวยมากนะครับ 555
แก้วประเสริฐ.
27 กุมภาพันธ์ 2548 10:38 น. - comment id 432048
คุณ ผลิใบสู่วัยกล้า
ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
27 กุมภาพันธ์ 2548 10:42 น. - comment id 432050
คุณ พระจันทร์เศร้า
ขอบคุณมากเลยครับผมกำลังเพียรพยายามฝึกฝน เรื่องกลอนนี้ผมไม่ลืมหรอกครับขอบคุณที่เป็นห่วง ผมไปแจมเพื่อนๆก็ใช้กลอนซึ่งก่อนนั้นผมจะเพียงแค่กล่าวธรรมดาเท่านั้นเองครับ ดีใจจริงๆที่เพื่อนกรุณาเตือนมาครับ
แก้วประเสริฐ.
27 กุมภาพันธ์ 2548 11:25 น. - comment id 432068
เป็นบทโคลง .. ที่งดงามมากเลยคะ ..
เรน..คิดถึง .. ภาพนางรำ .. ของพี่ราชิกาจริงๆด้วยดิคะ ..
..งดงาม .. และอ่อนช้อย.. อย่างที่บรรยายจริงๆด้วยนะคะ ..
เรน .. แวะมา ..ขอบคุณ พี่แก้วฯ .. ที่กรุณาแวะไปทักทาย.. เรน ..
...
27 กุมภาพันธ์ 2548 11:38 น. - comment id 432073
เอ้า เพ้อๆ ค่ะ ...... เพ้อหญ่ายเลย ... หุหุ แว๊บมาทักทายคุณลุงนะคะ
27 กุมภาพันธ์ 2548 14:38 น. - comment id 432160
แต่งได้ดีมากเช่นเคยนะคะ มาชื่นชมค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2548 17:04 น. - comment id 432226
แวะอ่านโคลงและให้กำลังใจครับ..
27 กุมภาพันธ์ 2548 22:11 น. - comment id 432380
คุณ เรน
อย่าถือว่าเป็นความกรุณาเลยเราถือกันว่าคนกันเองดีกว่านะ ส่วนโคลงนี้พึ่งหัดจ๊ะ เมื่อก่อนก็เคยหัดไว้แต่ต้องลาโรงไปก่อน ด้วยอานุภาพของโคลงทำให้ย้อนกลับมาอีก เพราะสนุกไปในอีกรูปแบบหนึ่งนะ เรนลองทดลองดูซิเพราะเรนก็มีอาจารย์ดีอยู่แล้วคงไม่ยากหรอกจ๊ะ ขอบใจเรนมากนะ
แก้วประเสริฐ.
27 กุมภาพันธ์ 2548 22:12 น. - comment id 432382
คุณ สาวดำ
จ๊ะลุงยอดรับว่าลุงเพ้อจริงด้วยแหละ เพราะการเพ้อฝันทำให้เกิดจินตนาการสามารถเขียนโคลงกลอนได้จ๊ะ ขอบใจมากนะจ๊ะหลานที่รัก
แก้วประเสริฐ.
27 กุมภาพันธ์ 2548 22:15 น. - comment id 432383
คุณ เพียงพลิ้ว
ตอนนี้อยู่ในระหว่างหัดฝึกฝนครับยังคิดว่าห่างไกลอีกมาก แต่ต้องอาศัยความพยายามหน่อย หากดีขึ้นเรื่อยๆก็จะลองเขียนโคลงธรรมไว้บ้าง มานั่งนึกๆดูยากจริงๆด้วยครับ ขอบคุณนะครับ
แก้วประเสริฐ.
27 กุมภาพันธ์ 2548 22:17 น. - comment id 432386
คุณ มนต์กวี
ขอบใจและซึ้งใจมากครับที่แวะมาเยี่ยมผม หากผมมีเวลาว่างจะเข้าไปเยี่ยมตอบนะครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
28 กุมภาพันธ์ 2548 12:34 น. - comment id 432599
ชื่นชมการเขียน....เล่นคำ จากบทกลอนสู่ลำนำ...โคลง เล่นคำเอก...โท สมกับคิดเขียน...แก้ว ประเสริฐ็ แท้ เพื่อนเอย. มาชื่นชมการเขียนโคลงด้วยคนจ๊ะแก้วประเสริฐ์
28 กุมภาพันธ์ 2548 14:28 น. - comment id 432649
คุณ แก้วนืดา
ผมเองกำลังฝึกฝนก็ต้องพยายามทดลองสิ่งที่คิดว่าถูกต้องเพื่ออนาคตในกาลต่อไปครับ หากผิดพลาดเพื่อนเช่นคุณย่อมมาแนะนำผมเอง ผมคิดเช่นนั้นนะครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
