ใจจะมีเมื่อใด เมื่อใด ไม่มีใจ.....ตอนสาม ๑๔ ฉันจะยังอยู่ที่นี่ เก็บสิ่งที่มี...ว้าวุ่น นึกบ้านทุกหลัง..ชุลมุน ข้าวของ..ฉัน..คุณ..มากมาย ๑๕ ยี่สิบสามปีแห่งชีวิต คู่เคียงคู่คิด...มาจนสาย บัดนี้...เหมือนชีพ..ลอกกลาย หลบหายความฝันแห่งวันวาน ๑๖ มองฟ้า มองเมลือง เมืองไกล ฝันไปหนักหนามหาศาล ณ แหล่งนี้ฝันนั้นเนิ่นนาน พ้องพานบทกวี...แห่งตน ๑๗ บางครา น้ำตา ก็ยังร่วง สนิทแนบ แอบดวง...หมองหม่น ชีวิต กวี..ลอยชั้นบน .กวีคอนโด คน..หนึ่งนี้ ทิกิ_tiki
25 กุมภาพันธ์ 2548 19:51 น. - comment id 431263
ณ แดนนี้ ฉันฝัน สนิทแนบวัน.......นานเนา
25 กุมภาพันธ์ 2548 19:52 น. - comment id 431264
ณ แดนนี้ ฉันฝัน สนิทแนบวัน.......นานเนา
25 กุมภาพันธ์ 2548 22:32 น. - comment id 431335
ผ่านเวลามาไม่เท่าไหร่ ความทุกข์ ความสุข ความรัก สอนให้ข้าฯ รู้จัก สงบเสงี่ยม เจียมกาย รู้จักบาดแผล ของมัน...และ อยู่กับมัน อย่างไม่อยากได้ใคร่ดี โดย : ทิกิ เมื่อเวลา : วันศุกร์ ที่ 25 ก.พ. ปี 2005 [ เวลา 21 : 46 ]
25 กุมภาพันธ์ 2548 22:42 น. - comment id 431340
........หากความฝัน ทำให้ข้าฯ ไม่ต้องรับผิดชอบ ข้าฯ จึงจะฝัน
26 กุมภาพันธ์ 2548 03:47 น. - comment id 431419
นี่ล่ะครับ รสชาติชีวิต ไม่มีใครได้ในสิ่งที่อยากได้เต็มร้อย แต่ก็ไม่มีใครสูญเสียใรทุกๆ อย่างที่มีอยู่ มองโลกให้กว้าง เปิดใจยอมรับในสิ่งที่เป็น ชีวิตจะมีความสุขครับ
26 กุมภาพันธ์ 2548 11:49 น. - comment id 431524
คุณ เมสเสจ ขอบคุณในถ้อยคำที่ให้ เป็นถ้อยคำที่มีค่าแห่งมิตร