.........ฉันก็ผู้หญิง....คนหนึ่งที่อ่อนไหว... สายลมพัด.....ก็เเกว่ง..ไกว...ใจเหน็บหนาว เดินทางมากับเธอ..ระยะทางมันก็ยาว เเสน เจ็บปวด รวดร้าว.......ที่เธอทำ เธอก็รู้.......มิไช่หรือ......ฉันมันอ่อนไหว เเค่ลมพัดไหวก็จะล้ม............ เธอก็.........นั่งดูด้วยความชื่นชม สมใจเธอ หรือยัง..........คนดี......
24 กุมภาพันธ์ 2548 13:10 น. - comment id 430395
กักขังฉันเถิดกักขังไป อ้าวผิดงาน!! คนอ่อนไหวและใจอ่อน เพียงออดอ้อนสิเน่หา เพียงเธอโปรดจงเมตตา รักมีค่าจากฉันให้เธอ
24 กุมภาพันธ์ 2548 13:44 น. - comment id 430421
โหดร้ายจัง ใครนะทำได้ สู้ต่อไปนะครับ
24 กุมภาพันธ์ 2548 17:34 น. - comment id 430622
ทำไมเศร้ายังงั้นล่ะคะ
24 กุมภาพันธ์ 2548 22:39 น. - comment id 430788
ฉันมันคนอ่อนไหว แต่หัวใจยังคงให้เธอเสมอ ฉันอาจไม่ใช่คนเลิศเลอ แต่ฉันก็รักเธอเสมอเลย *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
25 กุมภาพันธ์ 2548 08:00 น. - comment id 430942
รักคิดถึงมากนะคะ คนงาม รักษาใจนะคะ คอมไม่ดีค่ะเลยหายๆไป รอวันคืนหลังค่ะ
25 กุมภาพันธ์ 2548 18:05 น. - comment id 431239
ขอบคุณทุกคน ที่ให้กำลังใจเสมอมา เเละพี่พุด คนดี ขอบคุณนะคะ