หิ่งห้อยตัวน้อยนิด เจ้าลิขิตชีวิตได้ บินไกลเจ้าบินไป บินสุดใจไม่ระอา เปรียบดังวิหคเหิน เที่ยวเพลิดเพลินเหินสู่ฟ้า บินไปทั่วนภา สุขอุราเหนืออื่นใด อิสระและเสรี มุ่งสู่ดีที่ฝันใฝ่ มุ่งไปและก้าวไป ด้วยหัวใจทระนง แสงแดดแผดเผาไหม้ แต่หัวใจไม่พะวง ตั้งกายอย่างอาจอง ตั้งใจตรงคงฝ่าฟัน จุดหมายที่วางไว้ เกิดขึ้นได้เพราะสร้างสรรค์ อุปสรรคหลากร้อยพัน ไม่เคยหวั่นเลยสักครา ยังคงโบกโบยบิน โผผกผินบินแสวงหา ไม่เคยเลยสักครา ที่น้ำตาข้าจะนอง ถึงท้อแต่ไม่ถอย และไม่คอยโชคสนอง สู้ไปตามครรลอง สิ่งที่ปองต้องได้มา หิ่งห้อยตัวน้อยนิด สู้อีกนิดสู้เถิดหนา สู้ไปให้ยิบตา ใบปริญญารออยู่เอย
11 ธันวาคม 2544 22:41 น. - comment id 24480
เขียนได้ดีจัง สัมผัสในสวยงามมากจ้ะ
15 ธันวาคม 2544 16:42 น. - comment id 25220
เขียนได้ดี ครับ ขอให้กำลังใจ จากผม ตะเกียง ครับ
19 เมษายน 2546 19:35 น. - comment id 128399
เขียนต่อไปนะคะ แนนเป็นกำลังใจให้นะคะ
19 เมษายน 2546 19:35 น. - comment id 128400
เขียนต่อไปนะคะ แนนเป็นกำลังใจให้นะคะ