หิ่งห้อย

หิ่งห้อย

หิ่งห้อยตัวน้อยนิด                     เจ้าลิขิตชีวิตได้ 
บินไกลเจ้าบินไป                      บินสุดใจไม่ระอา 
เปรียบดังวิหคเหิน                    เที่ยวเพลิดเพลินเหินสู่ฟ้า 
บินไปทั่วนภา                            สุขอุราเหนืออื่นใด 
อิสระและเสรี                             มุ่งสู่ดีที่ฝันใฝ่ 
มุ่งไปและก้าวไป                        ด้วยหัวใจทระนง 
แสงแดดแผดเผาไหม้                แต่หัวใจไม่พะวง 
ตั้งกายอย่างอาจอง                      ตั้งใจตรงคงฝ่าฟัน 
จุดหมายที่วางไว้                         เกิดขึ้นได้เพราะสร้างสรรค์ 
อุปสรรคหลากร้อยพัน                 ไม่เคยหวั่นเลยสักครา 
ยังคงโบกโบยบิน                        โผผกผินบินแสวงหา 
ไม่เคยเลยสักครา                       ที่น้ำตาข้าจะนอง 
ถึงท้อแต่ไม่ถอย                          และไม่คอยโชคสนอง 
สู้ไปตามครรลอง                          สิ่งที่ปองต้องได้มา 
หิ่งห้อยตัวน้อยนิด                        สู้อีกนิดสู้เถิดหนา 
สู้ไปให้ยิบตา                                ใบปริญญารออยู่เอย				
comments powered by Disqus
  • dokkoon

    11 ธันวาคม 2544 22:41 น. - comment id 24480

    เขียนได้ดีจัง สัมผัสในสวยงามมากจ้ะ
  • ตะเกียง

    15 ธันวาคม 2544 16:42 น. - comment id 25220

    เขียนได้ดี ครับ
    ขอให้กำลังใจ
          จากผม ตะเกียง ครับ
  • แนน

    19 เมษายน 2546 19:35 น. - comment id 128399

    เขียนต่อไปนะคะ
    แนนเป็นกำลังใจให้นะคะ
  • แนน

    19 เมษายน 2546 19:35 น. - comment id 128400

    เขียนต่อไปนะคะ
    แนนเป็นกำลังใจให้นะคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน