คนเศร้าโศกถึงที่สุดประดุดหิน เฝ้าถวิลคืนและวันอันโหยหา เกิดจากดินไปกับดินสิ้นเวทนา เฝ้าห่วงหาพาหวนคืนสู่...อสุรี
ต้นไม้สีขาว 21 ก.พ. 2548 18:24 น. - ID 71551 
1169
2
0
22 กุมภาพันธ์ 2548 00:27 น. - comment id 429113
คนโศกเศร้าเฝ้าครวญคร่ำมิร่ำลา จึงได้มีน้ำตาว่าอกเอ๋ย ใยเจ้าเฝ้าอย่างนี้ที่ลงเอย แล้วทำไมเจ้าเฉลยมิเคยสุข *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
22 กุมภาพันธ์ 2548 01:34 น. - comment id 429178
ปมสัญญาชักชวนครวญคร่ำเพรียก เสียงฉุดเรียกความอาดูรอสูรหลอน ยังโผล่วับแวมละลุ่มมุมนาคร บ่จากจรย้อนอยู่ภพสบนิรันดิ์
22 กุมภาพันธ์ 2548 14:14 น. - comment id 429391
^^
13 กันยายน 2549 02:01 น. - comment id 605644
พรวิ no ภาวิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
