กระทุง

นกตะวัน

รถตู้ของเราแล่นเลี้ยวขวาเลยทางสามแพร่งมาหน่อย มาจอดริมถนนตรงจุดชมวิวซึ่งแลเห็นทิวเขาสูงสลับซับซ้อนลดหลั่นกันลงไป ฝั่งตรงกันข้ามมีร้านค้าจำหน่ายของกินและของที่ระลึกอยู่หลายร้าน ผมและคนอื่นๆ แยกย้ายกันเดินข้ามถนนไปซื้อของ แต่บางคนหาทำเลถ่ายภาพทิวทัศน์กลับไปเป็นที่ระลึก ผมเดินดูของในร้านต่างๆไปเรื่อยๆ ทันใดนั้น  สายตาของผมเหลือบไปเห็น นกกระทุง (Spot-billed Pelican) เชื่องๆ ตัวหนึ่ง เกาะอยู่บนโต๊ะในร้าน
เดินเรียดมาหน้าร้านใครผ่านเห็น		
นกเกาะเด่นดั่งรูปปั้นอวบอั๋นหนา
ปากแสนใหญ่ใต้คอต่อถุงมา			
ยามมันอ้าสุดกว้างถ่างมากมาย
เจ้ากระทุงพุงกางเลิกย่างเยื้อง		
ทำเป็นเชื่องใช้ชีวิตติดคนหลาย
คอยคว้าปลาหาให้ได้กินสบาย		
ลงอ่างว่ายวนเล่นน้ำเย็นดี
ขนสีเทาเข้าท่าหน้าตาเด่น			
จุดเรียงเน้นแน่นปากไม่มากสี
คอค่อนยาวก้าวย้ายอุ้ยอ้ายพี		
โตเต็มที่เท่าห่านย่านท้องนา
เท้าแสนใหญ่ใส่หนังเป็นพังผืด		
แผ่นหนายืดยามย่ำขำนักหนา
แสนงุ่นง่านคลานเดินเหินกายา		
ดูเชื่องช้าน่าชังล้าหลังจริง
นกกระทุงตัวนี้เป็นนกที่เจ้าหน้าที่นำไปปล่อยเลี้ยงไว้ในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าภูเขียว แต่เนื่องจากเป็นนกที่เชื่องและคุ้นเคยกับคนมาก จึงบินออกมาหาแม่ค้าที่ร้านขายของเป็นประจำ แม่ค้าก็แสนใจดีนำปลามาให้มันกินเป็นประจำ ทั้งยังหาอ่างน้ำมาวางไว้ริมถนนฝั่งจุดชมวิวให้มันลงว่ายเล่นอีกด้วย มันจึงบินมาที่ร้านค้าแห่งนี้เป็นประจำ ใครไปใครมาจึงมักเห็นนกกระทุงตัวนี้เกาะอยู่บนโต๊ะในร้าน ได้ดูกันอย่างใกล้ชิดทีเดียว
ชมหมู่ปักษา กลางป่าภูเขียว 24
14 พฤศจิกายน 2548